Zondag 16 december 2012
Na een rumoerige nacht (zeg maar gerust pokkeherrie van onze onderburen) is de ochtend bijzonder rustig. We slapen uit tot 8 uur ofzo. Na een ontbijtje made bij Gooijert (we hebben gisteren broodjes, kaas, tomaten, bananen, rum, water, bier, en ananas gekocht) gaan we op pad. Dit keer naar het oude koloniale centrum richting de haven van Havana. We zijn nieuwsgierig naar de stamkroeg van Hemingway, maar Bodequito del medio valt best wel tegen. Het is helemaal ondergeklad en een horde toeristen staat voor de deur. Een bandje speelt wat salsa.
Ons te toeristisch, verderop zitten 2 Cubaanse dames opgetut met een rode bloem in het haar rum te drinken een dikke sigaar te roken, veel leuker, ze willen alleen NIET op de foto. We zwalken langs malecon (boulevard met een dikke muur die de woeste zee moet tegenhouden) en onderweg maken we weer vele foto’s van de koloniale gebouwen en oldtimers.
Aarbeien en chocolade
Vlak bij onze casa zit een prachtig oud gebouw, er is daar ooit een film opgenomen die fresha y chocolat heet, dus ik noem het gebouw een chocoladefabriek omdat ik dacht dat fresa y chocolate voor verse chocolade stond ahum. De gevel is meesterlijk indrukwekkend, maar ook de binnenkant is waanzinnig, vervallen, maar ooit is het geweldig mooi geweest. Brede marmeren trappen, marmeren beelden, prachtig stucwerk (zelfs de onderkant van de trap is prachtig gestuuct).
Ornamenten, houten luiken, prachtige ramen en ga zo maar door. Op de bovenste verdieping zit een paladar (restaurantje) genaamd La Guarida. We nemen een kijkje en gaan wellicht later hier nog een keertje eten. De rest van de middag brengen we door op ons dakterras. Rond een uur of 4 besluiten wij bij de familie van de vrouw waar we de casa van huren te gaan informeren hoe we het beste een bus kunnen regelen naar Trinidad.
Verwarring.
Ze zitten met een andere casa in dezelfde straat vlak bij ons, bij binnenkomst is de verwarring groot. Ze heeft gisteren tot laat op ons gewacht en wij kwamen maar niet. Wat blijkt, we zitten dus bij de buren en niet in de casa die we gereserveerd hadden. Onze casa is veel beter, groter en mooier dan die we hadden geboekt. We blijven lekker zitten waar we zitten. Het adres is overigens hetzelfde, maar we hadden 1 deur verder naar links aan moeten bellen. Er stond geen naam op en we hebben wel bij 3 deurbellen aangebeld.
‘s Avonds wezen eten in fresa y chocolat (La Guarida dus), bij binnenkomst werd gevraagd of we hadden gereserveerd. Nee, dat hadden we niet, een tafeltje konden we wel krijgen maar binnen een uur moesten we weer wegwezen. Hier hebben we prima gegeten; lekkere grouper met rijst en groente en een mojito. De mojito was lekker en redelijk redelijk geprijsd: 3,50 cuc. Als we in onze casa terug komen ontdekken we dat er geen water is.
De buurman verteld dat dat heel normaal is, daar moeten we ons maar niet druk over maken. Wellicht is er rond 12 of 2 uur vannacht wel weer water. Als dat niet zo is, is er wat anders aan de hand. Om 2 uur ’s nachts horen we water stromen en jawel we hebben weer water, toch fijn zo’n douche. Om 10 voor 5 in de nacht wordt er aangebeld aan onze deur, we doen uiteraard niet open, rare dingen gebeuren er hier.
Maandag 17 december 2012
Vandaag gaan we om 10 uur naar de viazul (busstation voor toeristen) om een kaartje te reserveren voor onze busreis van Havana naar Trinidad. Om stipt 10 uur staat de taxi voor de deur zoals afgesproken, helaas wel met een oude Lada, maar goed. De chauffeur is erg behulpzaam en helpt ons op het busstation door aan te wijzen waar we onze kaartjes moeten halen. We ontdekken ook meteen dat je alles al moet betalen bij de reservering en krijgen stoel 7 & 8 dus dat is geregeld. De chauffeur (overigens onze overbuurman blijkt nu) brengt ons woensdag ook naar het busstation, de rit kost overigens 5 peso’s kijk dat zijn de betere prijzen.
Terug thuis besloten om meteen maar boodschappen te gaan doen. We willen zelf pasta te maken, alleen jammer dat er geen spaghetti te krijgen was, dus het is tomatensoep geworden. De rest van de dag onderuitgezakt op ons terras door gebracht met een Cuba libre.
Dinsdag 18 december 2012
Het is al vroeg heet, we slenteren weer een beetje door Havana dit keer de wijk Vedado, we vinden het maar weinig bijzonder dus lopen terug naar onze casa. De casa in La Boca waar we morgen heen gaan bel ik om te herbevestigen. Dit had ik al per sms gedaan, maar daarop heb ik geen reactie ontvangen. Ik krijg iemand aan de telefoon, maar ik snap haar niet, zij mij niet dus ik krijg een man aan de telefoon. In een kwart Spaanse en de rest Engels leg ik uit dat we een reservering hebben bij hun casa en dat we morgen de bus om 8.15 uur nemen naar Trinidad. De man begreep me, denk ik, maar toch twijfel ik en ineens is de verbinding verbroken, we gaan het beleven morgen.
Later slenteren we nog een keertje door de wijk bij ons in de buurt. Mooie oldtimers, gare oldtimers, het vele smeedijzer in ontelbare krullen, prachtige Spaanse tegelvloeren, marmeren trappen. Oude hoge houten deuren tot in detail bewerkt en glas in lood ramen, het blijft prachtig om te zien. De wijk rondom onze casa is best levendig maar niet zo druk als het midden van Havana. Hier rijden weinig auto’s, maar wel veel fietsers en lopende mannen die groenten en fruit verkopen. Onderweg kopen we nog wat brood en een koekje (even proberen) het koekje is nog warm en zooo lekker!!
We denken nu de peso’s te begrijpen en betalen met 1 cuc en verwachten niets terug te krijgen, maar ja hoor we krijgen 13 peso’s terug…..We hebben zitten rekenen en rekenen en denken dat 30 peso’s iets van 1 cuc is. Maar nu kopen we 3 broden (we gokken dat dat dus 90 peso’s is) en een koekje en krijgen we geld terug, nou ja het zal wel weer. Net als we bij onze casa naar binnen willen gaan houd een andere overbuurman ons aan. Hij zegt elke dag gedag tegen ons en dit keer had hij een zak vol vis te koop. Gooijert koopt een visje. Hij bakt de vis en peuzelt hem lekker op ons dakterras. We nemen nog een Cuba libre en pakken onze spullen in. Morgenochtend reizen we naar Trinidad.