6 februari 2015
Juan Dolio en een slecht begin
Gisteren zijn we aangekomen in de Dominicaanse Republiek. De vlucht met Arkefly was wel oké, weinig beenruimte (ik geen last van) en je drankjes moet je zelf betalen, maar verder verliep de vlucht prima. Aan het einde van de vlucht kwamen we tot de ontdekking dat we wellicht onze bankpassen hadden moeten instellen zodat we ook in het buitenland konden pinnen….SHIT! Beide hebben geen bankpasreader bij ons….maar een klein geluk bij een ongeluk, we hebben een bankpasreader voor de eigenaar van ons appartement meegenomen en das nou net dezelfde bank als die van Gooijert.
Gooijert kan zijn pas dus zo instellen dat we hier kunnen pinnen, ik kan waarschijnlijk niet pinnen. Gelukkig heb ik wel wat cash geld bij me, dus dat probleem is opgelost.
We zijn keurig opgehaald door de eigenaar van ons appartement en zo kwamen we ergens in de middag lokale tijd aan in Juan Dolio. Nadat we onze zooi hebben geïnstalleerd (lees; neer geflikkerd) zijn we eens op verkenningstocht gegaan. We hebben boodschappen gedaan bij een kleine supermarkt (het bier is hier duur zeg, dik 2 euro voor een blikje??!!) en zijn daarna naar het strand gelopen. Het valt ons op dat het hier best wel een rotzooi is, heel veel zwerfafval op straat.
Wevers
We zien wel leuke vogels (wevers) die prachtige bolnesten weven in de bomen. Het duurt even voor we een doorgang naar het strand hebben gevonden, het is hier aardig volgebouwd met resorts, waarvan ook een groot gedeelte weer leegstaat. Yeah we zien de zee…..maar we worden niet heel blij van het aanzicht, nagenoeg geen strand, en in de verte megahoge golven! Heel veel resorts aan het water, soms zelfs zonder strand. In het ondiepe water is heel veel rots, kelp en wier te zien, hmmm wellicht interessant om hier te snorkelen. Maar we zien geen koraalrif.
Een beetje teleurgesteld lopen we terug naar ons appartement en drinken daar een biertje. We duiken er vroeg in. De volgende ochtend worden we wakker. Ik doe een lens in mijn rechteroog (hello world) en ik doe er 1 in mijn linkeroog, alles is wazig. Huh wat raar, ik haal hem eruit en doe hem er weer in, weer geen zicht. Andere lens geprobeerd, hetzelfde verhaal, verdomme. Gooijert kijkt op de verpakking en zegt +1,50, PLUS? gil ik. Nee dit is een ramp! In plaats van -1,50 heb ik allemaal daglenzen +1,50 bij me voor mijn linkeroog. Ik vind nog 4 oude lenzen van de vorige vakantie die wel -1,50 zijn. De jungle tour en walvistour kan ik in ieder geval met beide ogen goed zien. Ik heb wel een bril bij me maar een hele dag met een bril op trek ik niet. Jottum onze vakantie begint echt Fantastisch, NOT!
6 februari
Toch strand.
Vandaag de andere kant op gelopen van Juan Dolio en nu blijkt dat we nog geen 100 meter van het strand zitten. Wat we gisteren niet hadden gezien is dat er een hele kom in de kustlijn zit waar een redelijk strand te vinden is. Er zijn wel redelijk grote golven helaas en het water is niet echt helder. We hebben lekker op het strand gelegen en hebben wat gesnorkeld (was niet echt om over naar huis te schrijven). Maar wat we vandaag wel hebben ontdekt is dat er wel vis zit voor de kust. We hebben namelijk diverse vissers gezien die ook vis hadden gevangen. Weliswaar waar geen grote, maar toch, dus besloten om morgen maar eens achter de brandingslijn te gaan snorkelen. Hopelijk is het daar beter. Verder ontdekt dat het toerisme hier al zo’n beetje sinds 1998 op zijn gat beland is en dat de meeste mensen het hier niet echt breed hebben
8 februari
De snorkelaars.
Gisterenochtend hebben we eerst eens een strandwandeling gemaakt, de golven waren wat minder merkte we op. Onderweg zien en horen we heel veel spechten, grappige vogels, verder zien we ook steltlopertjes, fregatvogels en gieren rondvliegen. Geen foto’s van gemaakt, sterker nog we hebben nog geen enkele foto gemaakt. Het wordt niet geadviseerd om met een dikke camera op straat te lopen en ik ga het lot niet tarten. En ach het strand is mooi maar het is niet het mooiste wat we gezien hebben. Na de wandeling laten we ons neervallen op het onze handdoekjes op het strand. De vissers komen terug en we bekijken hun vangst, lipvissen, kleine baarzen en 4 octopussen (zielig!).
Wij gaan ook het water in en we besluiten wat verder de zee op te gaan. Zeebonk Gooijert had al bestudeerd dat er nagenoeg geen stroming is. Het eerste stukje is uitkijken geblazen, het ondiepe heldere water heeft een rotsbodem die helemaal vol zit met zee-egels. We zijn er zonder stekelprikken doorheen gekomen. Dan zien we dat er wel degelijk een rif achter de rotsen zit, heel bijzonder. Best wel mooie koraaltafels en bollen hersenkoraal, ook zien we waaierkoraal, die zijn niet zo gek groot. We zien wel wat visjes zwemmen maar die zijn klein en het zijn er gewoon niet zoveel. Echt heel gek je zou hier veel meer vis verwachten.
We zien wat koffervisjes. Gooijert spot nog een zeester en we zien heel veel blauwkoplipvissen en weer enorm veel zee-egels, hier ook serieus grote formaten. We verkennen de boel en gaan dan weer terug. Later in de middag gaan we naar ons stamterras. Een supermarkt waar je een drankje gekoeld uit de koeling haalt. Die betaal je dan en drink je leeg op het terrasje voor de supermarkt. Lekker goedkoop en op het kruispunt kan je heerlijk mensen bekijken zoals de dorpsgek die in zichzelf lult, hoertjes, de oude hippie Italianen enz.
Italianen in Juan Dolio
Het maffe is dat in Juan Dolio veel Italianen zijn neergestreken en daardoor wemelt het van de Italiaanse restaurantjes. Gisteren hebben we al Italiaans gegeten en vandaag proberen we een Italiaan vlak bij ons appartement. Voor ongeveer 16 euro eten we met zijn 2-en en drinken een biertje. Mijn ravioli was lekkerder dan die van Gooijert, maar gisteren was Gooijert zijn pasta lekkerder dan mijn lasagne. Heel veel keus in andere restaurants is hier niet dus het wordt veelal Italiaans. Vanavond gaan we eens een cheeseburger naast de supermarkt proberen. Dus tot zover nog geen prachtige avonturen meegemaakt, maar we vermaken ons prima.
9 februari
Fire in the hole!
Gisterenochtend zijn we eens op zoek gegaan naar een pinautomaat, die hebben we gevonden maar was buiten werking. Helaas, we gaan maar naar het strand. Het is megadruk op het strand! Dat zijn we niet gewend, haha. De vissers komen terug met hun vangst en wij besluiten te gaan snorkelen, we gaan eens wat verderop kijken. We zien een mooi maagdelijk rif, wat grotere waaierkoralen ook zien we hier zacht koraal en prachtige koraaltafels, maar wederom amper vis en veel zee-egels. Gooijert vindt een mooi groot zee-egel skelet en duikt die op. Dan snorkelen we rustig terug. Maar dan maak ik een stomme fout, ik laat me verrassen door de golven en het ineens ondiepe water.
Vuurkoraal
De golven slaan me verder het ondiepe gedeelte in waar het vol met zee-egels en (vuur) koraal zit. Ik probeer rustig blijven en terug te zwemmen, maar ik durf me ook nergens aan vast te houden, het is een keuze tussen zee-egels of koraal en beide wil ik niet aanraken. En zo wordt ik met elke golf verder op het ondiepe rif gesmeten en raak in paniek. Inmiddels ben ik gaan staan in de hoop dat ik niet op zee-egels sta, maar ik word weer omver gesmeten door de golven en ik voel overal brandende pijn ik ben met mijn kont op het vuurkoraal beland. Gooijert komt me helpen en loodst me het rif uit. Beide zitten we onder de brandwonden van het vuurkoraal. In mijn hand zitten een paar sneeën, die ik niet eens voel, maar mijn billen branden als de hel. We zwemmen terug en ik voel me een stom rund en ben verdrietig.
Eenmaal het water uitgekomen ben ik opgelucht en bekijken we de schade. We gaan terug naar het appartement en douchen ons en behandelen onze wonden met betadine en nestosyl. Later gaan we nog even terug naar het strand om bij te komen. Daarna strijken we neer met een paar grote flessen bier op ons stam terras en genieten van al het grappigs wat voorbij komt. In de avond eten we naast ons stam terras een sjasliek, lekker en goedkoop! Vanaf morgen geen pech meer hebben we besloten!
10 februari
Dominicaans leven.
Even kort over het leven hier. Wat ons is op gevallen is dat het hier vol ziet van de Italianen, die allemaal geen cent te makke hebben en zoals een echte Italiaan betaamd erg luidruchtig zijn. Als we ’s middags ons biertje zitten te drinken op het al eerder genoemde terras was me al op gevallen dat ze zich verzamelen onder een afdakje tegenover het terras. Wat is namelijk het geval? Wij zitten op hun plaats hahaha. Zodra wij weg gaan lopen ze meteen de straat over en pikken hun plekje weer in. Ze gaan er luid zitten te discussiëren, maar iets bestellen of drinken ho maar. Nou ja als je vind dat 1 biertje voor 4 man normaal is. Wat ons verder op viel hier is dat er vrij veel politie op straat is. Zo maakte we eergisteren mee dat er iets verderop een politie controle was.
Er hadden zich 4 agenten opgesteld langs de kant van de weg. Een agent stapte stoer de weg op om een auto aan te houden die ook stopte bij het controle punt. Vervolgens stapte een vrouwelijke agent de weg op om de volgende auto aan te houden. Maar die reed dus gewoon om haar heen en vervolgde zijn weg, van de politie kwam geen reactie. Bij navraag blijkt dat hier heel normaal te zijn.
Terug naar onze avonturen. Wat hebben wij gisteren zoal beleefd, we zijn weer wezen snorkelen deze keer liep het beter af dan de dag ervoor. Ik had mijn fototoestel mee genomen en we hebben een paar plaatjes geschoten van wat we zoal gezien hebben. Dat waren onder andere een octopus, vijlvisjes, een slak, een leuk klein geel met zwart gestreept visje, borstel wormen enz. In de avond zijn we bij de chinees wezen eten. Erwas alleen geen chinees eten te krijgen, maar wel kip en patat. De zaak wordt waarschijnlijk zo genoemd omdat een chinees de eigenaar is.
Regen
Vannacht heeft het hier behoorlijk geregend, het kwam echt met bakken uit de lucht. Hierdoor was het vanmorgen nog zwaar bewolkt en waaide het ook flink. We maken eerst een strand wandeling. Deze keer het strand de andere kant op waar we de eerste dag ook al geweest waren. Op dit deel zitten de grotere hotels met goed verzorgde gazons, mooie strandstoelen en tentjes in het water waar je op kan relaxen. Maar wat ons al snel opviel was dat er weinig toeristen waren. Bij de meeste hotels is ook veel achterstallig onderhoud te zien. Verder is het strand deze kant op behoorlijk afgeslagen waardoor er voor sommige hotels bijna geen strand meer is.
Vanmiddag weer naar het strand geweest om te zonnen en te snorkelen. Het laatste was niet echt te doen door de hoge golven. Vanavond gaan we eten bij de buurman achter ons. Ik denk dat ik een lekker bordje pasta neem en dan vroeg naar bed want morgen moeten we er op tijd uit om bultruggen te gaan spotten.
