WADI LAHAMI EGYPTE
Wadi Lahami ligt in het zuiden van Egypte, niet ver van de grens van Soedan. Van 29 november tot en met 13 december 2017 verblijven we in Wadi Lahami in Egypte.
We zijn in het dorp van Wadi Lahami bij Red Sea Diving Safari, wat inmiddels al heel wat jaartjes bestaat. Gooijert is hier al een paar keer eerder geweest en volgens hem is dit HET duikwalhalla.
Dit kamp had vroeger alleen tenten, maar tegenwoordig ook huisjes met een eigen toilet en badkamer, daarom hebben wij een huisje gehuurd. Een eigen toilet en badkamer vind ik wel zo fijn.
Dit is een vakantie met ups en downs, daarom geen uitgebreid blog, maar wel een paar high en downlights.
STOM
De harde koude wind, waardoor ik niet kan snorkelen en daardoor verveel ik me een aantal dagen de pleuris.
Het buffet is stom. Het eten is lekker, maar van een buffet schep ik teveel op en dus eet ik teveel. Eigenlijk is het buffet niet stom maar ik….
Op zoek naar de Dugongs (zeekoeien) en ze niet kunnen vinden.
Plastic in het water en op het strand.
Op de speedboot zitten en hopen dat je niet zeeziek word en uiteindelijk niet kunnen snorkelen vanwege de harde wind.
Je knokkels open halen doordat ze steeds botsen tegen de rand van de zodiac tijdens een woeste boottocht.
Na elk snorkelavontuur water in mijn oren hebben.
Nog meer stom
Kleine aanvaring van mijn knie tegen het koraal (koraal wint).
De flitser van Gooijert zijn onderwatercamera die kapot gaat in de 1e dagen van de vakantie, het een dag later nog even doen en wederom volloopt met water en dan echt niets meer doet.
Gooijert zijn zonnebril die crasht tussen een paar duikflessen.
De duikbril van Corrine die kapot gaat voordat we naar de dolfijnen gaan (maar Gooijert heeft hem weer provisorisch gefikst)
Nederlanders die zo nodig je moeten vertellen hoe het weer in Nederland is (niet boeiend).
De darmen van Gooijert die 3 dagen lang op hol slaan.
HILARISCH
Dat de visarend een heel grote vis heeft gevangen en vlak langs je hoofd vliegt.
Je wetsuit volplassen omdat het zo lekker warm is en Gooijert die dat maar heel erg vies vindt, haha.
Gooijert die een mep van een schildpadflipper tegen zijn hoofd kreeg tijdens een nachtduik.
Dat je 3 x in 1 week tijd hetzelfde mooie schelpje terugvind en ontdekt dat het nog steeds is bewoond door een heremietkreeftje.
Driftig op zoek naar de zeekoeien, maar ondertussen struikelen over de roggen en schildpadden.
Op 1 dag 2 x je lycra shirt kwijt zijn en hem weer terug vind (1 x in de koffer, 1 x op het strand).
Na de laatste snorkeltocht op de laatste dag de laatste meters het water uitlopen en dan nog een aanvaring hebben met je linkervoet en een sidderrog. Wat een raar gevoel die tinteling, WAAAAH!
UBERTOF
Oog in oog snorkelen met een gestreepte dolfijn.
Het vinden van een zeegrasspookfluitvis paartje, meerdere keren zelfs!
Meerdere keren de gitaaroggen familie vinden tijdens het snorkelen die met zijn 4-en chillen op het zand.
Naast een grote karetschildpad snorkelen die een paar ademteugen boven water haalt.
Ontdekken dat een Spaanse danseres bijna altijd een blauwe mini garnaal op zijn kieuwen mee draagt
De onwijs grote groene schildpadden zien tijdens het snorkelen terwijl ze op hun gemak zeegras eten.
De krokodilvis die we tijdens het snorkelen hebben gespot.
Nog meer ubertof
De groene schildpad die Gooijert ziet tijdens het duiken en net gaat slapen.
Een flinke pijlstaartrog die zweeft boven het zand en vergezeld wordt door een trompetvis, rare combi.
Twee weken geen wifi.
Een drijfnatte en uitgeputte ral uit het ondiepe water gehaald en veilig in de mangrove struiken gezet om bij te komen.
De 50 Egyptische pond die Gooijert in de struiken vind als we nog even kijken hoe het met de ral gaat (het ging goed met de ral overigens).
De sprookjesachtige sterrenhemel, de Melkweg op zijn best.
De meeuwen, zeearenden, ijsvogel en reigers die voor ons neus de 1 na de andere vis uit het water halen.
