21 februari
Nadat Gooijert in de ochtend weer een duik heeft gemaakt en uiteraard weer mooie dingen heeft gezien gaan we eerst even lunchen. Lunchen langs de weg. We nemen weer lekker Mie goreng telur. Wat betekend gebakken mie met ei.
Dan gaan we naar de grotten, Gua Sarang
Gua Sarang
We zijn er al een aantal keer voorbij gereden, maar wist niet precies wat het was. Maar Gua Sarang is dus een afgezet stukje rots en baai. Je betaald 5000 rupiah pp om binnen te komen, dan heb je eerst een mooi zicht op de baai en je loopt de trappen af naar beneden. Daar aangekomen kan je linksaf en moet je klauteren en klimmen over rotsblokken. Als we de hoek om zijn zien we lage grotten en daarbinnen wemelt het van de vleermuizen. Gooijert fotografeert ze en daarna gaan we snorkelen. De rotsen en bergwanden lopen mooi door onder water maar het leven onderwater is niet zo heel bijzonder. We zwemmen een rondje om de rots en gaan dan het water weer uit. Als we weer omhoog zijn geklauterd rijden we nog ff een stukje op de brommer rond. Even lekker uitwaaien. Gua Sarang, best leuk moet je gezien hebben als je op Pulau Weh bent.
D&D Cafe
Bij D&D waar we eerder die ananascocktail dronken gaan we nu eten. We kiezen een grote verse vis uit en we nemen er versgebakken friet en wilde spinazie bij. Nooit eerder hebben we zo goddelijk een vis van de bbq gegeten. Hij is perfect van smaak en supermals, wat een genot!
Kakkerlakken en katten
Vorige avond werd ik in bed opgeschrikt door gekriebel, dat bleek een kakkerlak te zijn en deze nacht word ik 2 keer wakker door gekraakt en geritsel links van mij. We slapen met de deuren open en ik dacht dat Gooijert die herrie maakte. Dus ik vraag: wat ben je aan het doen? En ik hoor rechts naast me: eh niks….. Dus ik dacht, wie zit er dan aan onze koekjes?? Zit er een aap binnen ofzo? Volgens Gooijert was het de wind. Maar bij de 2e keer ritselen ging Gooijert toch even kijken en bleek het een kat te zijn die zich tegoed deed aan onze koekjes. We zien toch regelmatig makaken rondlopen en ook langs onze bungalow dus je weet maar nooit.
22 februari
Het is vrijdag dus deze ochtend zijn er geen water activiteiten. We gaan op de brommer naar de duikbasis Lumba Lumba en Gooijert maakt een diepe duik. De volgende dag gaan ze namelijk naar een wrak wat op 45 meter ligt en divemaster Rosa wil kijken hoe ervaren Gooijert is. Ze was zwaar onder de indruk van zijn luchtgebruik. We kopen nog wat snacks bij het Indonesische vrouwtje en haar plastic mandje en lopen nog even het ondiepe water in. Op zoek naar kleine murenes die ik hier van de week zag. De murenes zien we niet maar wel heel veel doopvontschelpen, brokkelzeesterren, krabjes en een schooltje piepkleine scheermesvisjes. Echt zo leuk! Gooijert fotografeert ze op goed geluk in het ondiepe water. Foto’s zijn gelukt het filmpje helaas niet. Bedenk je dat de grootste visjes maximaal 1 cm zijn en de kleinsten minder dan een ½ cm. Piepklein dus!
Beach clean up
Als we terug lopen uit het water pakken we er een plastic zak bij. De vloedlijn ligt er namelijk bezaaid mee. Dus we doen een beach clean up. Samen ruimen we in 10 minuten 2 volle zakken op. Bizar hoeveel zwerfafval er hier op het eiland ligt. Niemand neemt zijn verantwoording. We proberen ons steentje bij te dragen door op te ruimen en zoveel mogelijk rietjes en plastic zakjes te weigeren als we boodschappen doen en als we ergens eten.
Eten doen we weer ergens langs de weg in Gapang. We drinken er een lekkere verse kokosnoot bij. ’s Avonds willen we nog snorkelen voor de deur. Maar het water is zo laag dat ik het water niet in kom. Ook al ligt Gooijert bijna in het water, ik ga toch naar de kant. Ik zie het niet zitten.
23 februari
Gooijert wordt op 10 uur opgehaald door de taxi service van Lumba Lumba. Ik blijf bij de bungalow. Afgelopen nacht werd ik tot 2 x toe wakker omdat er wilde zwijnen aan het gillen waren, echt heel idioot.
Gooijert maakt een decoduik op een wrak Sophie Rickmers wat 45 meter diep ligt.
Het is mooi maar niet echt te moeite waard . Hij is vooral veel tijd kwijt aan het opstijgen en vind een rif eigenlijk mooier.
Ik snorkel voor de deur en vind een mooie lege dubbele doopvontschelp.
In de middag lopen we vanaf Pele’s Place naar beneden langs de mangrove. De mangrove is tijdens de tsunami van 2014 flink beschadigd en er is een groot deel nieuwe mangrove aangeplant. We klimmen op een rots en zien de gekleurde wenkkrabben bij hun holletjes. Ze zijn prachtig, maar ook de mangrove is schitterend!
Wilde zwijnen
Sinds 2 dagen stinkt het enorm bij de haarspeldbocht. Nu zien we ook wat er zo stinkt. Er liggen 2 wilde zwijnen dood in de greppel langs de weg. Een moeder en baby, echt heel triest om te zien. Of ze zijn aangereden of doodgeschoten weten we niet, een natuurlijke dood lijkt het ons in ieder geval niet.
Als we aan de straatkant komen eten we een heerlijke maaltijd voor 260000 rupiah. Daarna lopen we weer terug naar onze bungalow en zien we 2 varanen die zich tegoed doen aan de zwijn lijken. Bij onze bungalow komt weer een makaak voorbij wandelen. We drinken lekker een biertje op de veranda en doen verder niets meer, het is uiteindelijk vakantie.
24 februari
Gooijert komt in zijn nopjes terug van zijn ochtendduik. Er zijn weer naaktslakjes gefotografeerd die hij nog niet eerder heeft gezien. En toegegeven het zijn weer mooie exemplaren.
Deze middag gaan we opzoek naar de warmwaterbronnen. Eerst zoeken we de onderwatervulkaan op waar Gooijert eerder heeft gedoken. Er zit een restaurant aan de weg tussen Pria Laot en Gapang en daarvandaan kan je naar beneden lopen om te snorkelen. Dat hebben we niet gedaan en vanaf de kant zie je ook werkelijk niets in het water bubbelen.
Hot springs in Keunekai
Eerst eten we wat in het dorp voor 28000 rupiah (nog geen 2 euro met zijn 2-en).
Dan rijden we naar Keunekai. We komen aan in het dorp en zien dan een bruin bord met daarop hot springs 50 meter. We komen aan bij de kust en rechts van ons zien we wat betegelde baden. Iemand van het restaurantje komt naar ons toelopen en begint gelijk over de hot springs te vertellen. In een afgesloten basis komt het warme water van 28 °C omhoog. Dat water wordt naar 3 bassins gevoerd waarin je kan baden. Maar wat blijkt? 2 van de 3 zwembaden zijn hartstikke lek. Er zitten scheuren en gaten in de bodem waardoor het water wegstroomt. Dit is al dik een jaar zo. En ze verwachten dat de reparatie nog wel minimaal een jaar op zich laat wachten. Wij denken dat het nooit gerepareerd zal worden.
We vervolgens onze weg langs de oostkust van Pulau Weh en we gaan weer hier en daar van de hoofdweg af. Hier is een stuk minder bebouwing. Als we weer op de hoofdweg zitten hebben we een mooi uitzicht over Aneuk Laot.
Al heel wat uurtjes zitten we op de brommer en toch gaan we nog even het moerasland in waar we die vogel zagen met lange staartveren.
Heel vaak zie je dieren op dezelfde plekken terug maar nu verwachten we er niets van. Tot onze verbazing zien we de vogel in dezelfde boom zitten! Hij is niet heel groot en zit in de hoogste boom van de hele omgeving. Kortom het beest krijg ik niet goed op de foto en hij mist ook nog eens 1 staartveer. Later zoek ik op wat het nou is. Het is geen paradijsvogel, maar een Greater racket-tailed drongo. Nederlandse naam: vlaggendrongo.
Benzine
Als we bijna terug zijn tanken we nog even bij een winkeltje. In een plastic fles zit 1 liter benzine en daarvoor betaal je 10000 rupiah. Een liter bezine kost hier dus 0,63 eurocent.
Melkweg
We frissen ons even op en eten weer bij D&D. Als we terugrijden vinden we het heel erg donker. Het blijkt dat de maan weg is. Yes een goed moment om de Melkweg te fotograferen. Als we naar de parkeerplaats bij onze bungalow lopen horen we weer gegrom. Dat hadden we al eerder gehoord. Het blijkt een wild zwijn te zijn die wegrent doordat Gooijert licht op hem schijnt. De Melkweg fotograferen blijft toch heel lastig omdat hij recht boven ons staat. Maar uiteindelijk ben ik best tevreden, alhoewel het natuurlijk altijd beter kan.
