We gaan 3 weken naar de Seychellen. Naar het eiland Praslin. Het eiland is het op 1 na het grootste eiland van de Seychellen. Het is 38,5 km² (ca. 12 x 5 km) en het hoogste punt is 367 meter, er wonen zo’n 7500 mensen.

Op weg naar de Seychellen.

1 november gaan we op tijd naar Schiphol met de taxi. Om 10 voor half 3 zijn we er al en we kunnen direct doorlopen om onze koffers af te geven. Inchecken thuis lukte niet goed en we konden alleen de 1^e vlucht tegen betaling een stoel wisselen aangezien we niet naast elkaar zitten.

Bij de incheckbalie zeg ik dat we geen stoel konden wisselen voor de 2^e vlucht en ze scheurt onze kaarten door en zegt geen probleem regel ik gelijk. De accu’s van de drone geven onduidelijkheid, mogen ze nu wel of niet in de ruimbagage. Na een paar telefoontjes moeten ze toch in de handbagage. Daarna kunnen we door de douane en beveiliging, bij de beveiliging in het zo stil dat we zelfs nog even een praatje daar maken. Uiteraard moeten we onze handbagage uitpakken en mogen we daarna door. Al met al zijn we dus binnen 45 minuten door de hele mikmak heen en hebben we nog 3 uur te gaan voordat we daadwerkelijk gaan vliegen.

Kopje thee en koffie.

Bij de starbucks nemen we een grote koffie en thee en wat later nemen we een salade en burger bij een restaurantje. Dan mogen we eindelijk het vliegtuig in. De eerste vlucht duurt maar 3 uur en dan zijn we in Istanbul. Om 2 uur in de nacht gaan de volgende vlucht. We moeten nog een uur wachten en dan kunnen we ook daar inchecken. Lucky us, we hebben 4 stoelen naast elkaar met zijn 2-en die ik onmiddellijk in beslag neem.

Slapen doen we niet echt, terwijl het een goed verzorgde vlucht is van Turkish Airlines. Om 11 uur lokale tijd (het tijdsverschil is nu 3 uur vroeger als in Nederland) landen we. Half 12 staan we bij de touroperator. Helaas is het dan nog 5 uur wachten tot de ferry gaat. Dat is even een flinke tegenvaller. We nemen eerst een colaatje en dan een groot glas Seybrew bier. Die smaakt zo goed. Helaas hakken die 5 uur hakken er behoorlijk in. We zijn nu echt moe. Als we op de ferry zitten gaat de 1^e 10 minuten goed bij mij. Zodra we op volle zee zitten vind ik het spannend worden. De deining is niet fijn. Uiteindelijk breekt het zweet me uit, voel ik me beroerd en heel gespannen. Ik staar 50 minuten strak naar de horizon en hou me rustig. Eenmaal aangekomen bij het eiland Praslin ben ik nog steeds rillerig. Gooijert heeft nergens last van.

We zijn er bijna.

Dan is het nog een klein stukje naar ons hotel en zijn we er eindelijk, sjemig wat een reis…..

Donderdag 3 november.

We hebben een fantastisch ruime kamer vlakbij de receptie, voordeel is dat we wifi op onze kamer hebben en de kamers verderop niet. We hebben een leuk terrasje voor de kamer en een prima badkamer. Het matras is hard helaas. Het ontbijt is prima.

Vandaag doen we niet superveel, een beetje de boel verkennen, dus we lopen het resort af en zien fel oranje vogeltjes vliegen. Dit zijn de Madagaskar wevers. Naast Madagaskar wevers zien we ook her en der mangrovekrabben, sommige zijn echt groot. Bij de duikshop vragen we eerst wat info en onderweg kopen we wat fruit; passiefruit en bananen. Bij de supermarkt halen we bier en chips en dan gaan we eens te water.

Anse Volbert.

Het is 2 minuten lopen naar het strand van Anse Volbert vanaf het Berjayahotel.  De donkere vlekken in het azuurblauwe water zijn alleen geen riffen of rotsen, maar miljoenen kleine visjes. We zagen al veel van die visjes op het strand liggen. In het water zien we ook dat er gejaagd wordt op die visjes door grotere vissen en zeevogels.

Scholen vis.

In ons snorkel tenue zien we die scholen met visjes dus ook. Wat een rare beleving. Je bent aan het snorkelen en ineens wordt het zwart voor je ogen. Je zwemt letterlijk tegen een muur van visjes aan. Op dat moment wordt de school opgejaagd voor tonijnen en zwemmen de visjes met zijn allen tegen je aan. Ik schrik me rot, het wordt zwart om je heen en ze ploppen massaal tegen je aan en dan is er ineens weer licht. We bekijken de scholen van dichtbij dit is zo gaaf om mee te maken.

Onderwater Seychellen.

In 1^e instantie lijkt er niet zoveel te zien onderwater, we komen heel veel wieren en zeegras tegen. Uiteindelijk zien we ook wat zeebaarzen en mooi gekleurde visjes. Een bizar rood gekleurde zeester ligt in zijn uppie te shinen in het zeegras. Zo voor een eerste snorkelronde zijn we uiterst tevreden. Als we terug zwemmen blijven we nog even hangen bij de grote scholen vis.

Op ons terras is het druk we zien eerst 2 Madagaskar gekko’s, en niet veel later komen er mussen, een Madagaskarwever, de hotelhond, zebraduif en Madagaskar duif op onze chips af.

Bij de afhaaltoko halen we een maaltijd, het is lekker, veel en relatief goedkoop. De biertjes uit onze eigen koelkast zijn nu goed koud en smaken nog beter dan gisteren. Heerlijke dag om te starten op de Seychellen.

Vrijdag 4 november is aangebroken en we wachten na het ontbijt op een reisleider die ons wat meer info geeft over Praslin. De public bus is het goedkoopste om rond te reizen, ieder tripje kost 12 rupee. Dus je kan de hele dag in de bus blijven zitten voor 12 rupee haha. Een taxiritje kost 300 rupee. Even voor de duidelijkheid 12 rupee is 97 eurocent.

Kortom wij besluiten morgen met de bus te gaan reizen. Eerst boeken we wel een tripje, 3 eilanden incl lunch en bbq voor slik 175 euro per persoon.

We gaan eerst naar een andere duikbasis want de 1^e duikbasis Octopus vonden we ze niet vriendelijk. Bij duikschool white tip is de informatie veel beter. De prijzen zijn overigens hetzelfde 60 euro per duik als je je eigen spullen bij je hebt.

Souris Seychellen.

Deze ochtend gaan we al snorkelend naar het eiland Souris. Dat ligt voor de kust van Anse Volbert. Je kan daar overnachten en het kost maar 4100 euries per nacht, gewoon even wat side info van onze kant. We snorkelen het eiland rond maar zien eigenlijk niks bijzonders. Al terug snorkelend worden we wel enthousiast. We zien weer die rode zeester, grote baarzen, grote zee-egels, 2 roggen die aan het foerageren zijn in het zand, een kleine murene, 2 zadelvlek spitskopkogelvisjes en 2 mooie naaktslakken.

Zwembad.

Als we terug naar onze kamer lopen bleek onze dry bag niet zo dry te zijn, ook de portemonnee inclusief geld is drijfnat. We moeten dus eerst alles uitspoelen wat nat is geworden en even te drogen hangen, ziet er raar uit hoor, bankbiljetten die liggen te drogen in de zon en een portemonnee aan de waslijn.

Waslijn.

Die waslijn draait nu al overuren trouwens, het beste wat op vakantie mee kan nemen is een waslijn en knijpers vind ik. Aangezien het behoorlijk warm is met zo’n 30 graden overdag is het best fijn om regelmatig even een shirtje uit te wassen. De watertemperatuur is 27 graden. Ons avondeten halen we weer bij een take away. Gooijert neemt cocosfishcurry en ik een groentecurry en dat voor de prijs van 190 rupee dus zo’n 15 euro.

Nachtsnorkelen op de Seychellen.

Als het donker is duiken we om 19 uur de zee weer in. Op zoek naar octopus, krab en kreeft. Die zien we nagenoeg niet. We zien wel veel slapende vissen, zeesterren en diverse roggen en tot grote vreugd van Gooijert een bijzonder mooie naaktslak die we nog nooit eerder hebben gezien. Het bordeauxrode diertje heeft een prachtige tekening op zijn rug welke licht lijkt te geven. Als we terug lopen zien we dat de meest grote mangrovekrabben tot leven zijn gekomen, wat een joekels!

Op zaterdag 5 november zitten we om half 8 aan het ontbijt. Eerder doen ze hier niet aan. We moeten de bus van 10 over 8 hebben om naar Vallee de Mai te gaan. Dit natuurgebied/nationaal park moet heel mooi zijn. De entree is maar liefst 20 euro per persoon en dan nemen we ook nog een gids die 10 euro per persoon kost. De gids verteld veel over de coco de mer palmen. De grootste palmen ter wereld groeien in het kleinste wereld erfgoedgebied van Unesco. De volwassen kokosnoten kunnen maar liefst een gewicht van 28 kilo halen. Het is echt een prachtig gebied. Hoog op ons lijstje om dieren te spotten zijn met stip op 1 de kameleon, op 2 de zwarte papegaai en op 3 de bronzen reuzen gekko.

Zwarte papegaaien.

Deze kleine papengaaisoort was bijna uitgestorven, maar inmiddels is de populatie weer gegroeid tot 1500 stuks. De gids hoort ze en dan zien we ze ook, ze zijn zo leuk! Ze zijn niet diepzwart overigens maar donker bruin en door de groene bladeren lijken ze zelfs donkergroen.

We spotten ook de bronzen gekko, maar de kameleon, hoe goed we ook zoeken zien we helaas niet. Wel spotten we de blauwe duif nog, een heel aparte soort duif die we gisteren bij het hotel heel hoog in de boom zagen zitten.

Ook zien we de groene gekko’s nog die overdag actief zijn. Als we van half 9 tot 13 uur in het park hebben rondgelopen vinden we het wel welletjes. Op zoek naar de waterval.

Waterval Praslin.

Als je Vallee de Mai uitloopt ga je naar rechts en loop je langs de weg ongeveer 10 minuten naar beneden. Je loopt met een stroompje mee. Uiteindelijk valt het niet mee om bij de waterval zelf te komen. Al klimmend en klauterend proberen we het toch. Je moet soms wat over hebben voor een toffe foto niet waar?

Als het fotograferen is gelukt lopen we nog een klein stukje verder naar beneden tot de bushalte. Dan voelen we wel onze krakende knieën. De bus zit aardig vol, dus we moeten staan.

Openbaar vervoer Praslin.

De bus is de goedkoopste optie om te reizen had ik al gezegd, maar sowieso is de busrit een beleving. Met oude gare bussen crossen ze het eiland over. In de bocht afremmen doen ze niet aan, het is alsof de bus af en toe wegglijdt, niemand geeft een kick, terwijl ik er hard om moet lachen.

Berjaya hotel Praslin.

We drukken op het juiste moment op het knopje en stappen aan de achterkant van het hotel uit. Fantastisch toch? Bij het zwembad chillen we op een ligbedje bij het zwembad. Bij de take away halen we onze avondmaaltijd. Ik neem kikkererwten curry en Gooijert curry met worst.

Het smaakte aanzienlijk minder goed als de vorig keer dat we daar wat te eten haalden, dus deze gerechten slaan we de volgende keer over.

Na een homemade cuba libre gaan we nog even naar de mangrovekrabben, die zijn actief als het donker is.