Mount Scenery is het hoogtepunt of hoogste punt van onze Saba reis, nou eigenlijk beide. Deze berg is het hoogste punt van Nederland hoe bijzonder is dat. Volgens de laatste metingen is de Mount Scenery 870 meter hoog vanaf zeespiegel gemeten en niet 877 meter zoals altijd werd gedacht en overal op kaarten en borden staat vermeld.
Hiken op Mount Scenery
We gaan het doen vandaag. We nemen voldoende water mee, een camera met groothoeklens, regenjasjes en 2 wandelstokken. Om 8 uur vertrekken we van ons appartement. Het eerste deel van 274 treden hebben we al vaker gelopen dat stuk is niet nieuw voor ons. Daarna gaan we verder omhoog. Het is een flinke klim ook al is er een trap, maar het is geen gelijkmatige trap. Treden zijn soms een paar meter lang en soms ook 60 cm hoog, daartussen ligt af en toe een paadje. We zweten ons rot en bij Gooijert gaat het allemaal een stuk makkelijker dan bij mij. Gestaag lopen we verder.
Hoe hoger we komen hoe meer we in de wolken lopen, letterlijk en figuurlijk. De flarden mist dwarrelen om ons heen en heel af toe kunnen we The Bottom (hoofdstad Saba) zien.
Vegetatie op Mount Scenery
De mossen en varens worden uitbundiger en groener, we zien nu ook grote boomvarens. Het is werkelijk prachtig, heel mystiek met die mist. Dan komen we op een splitsing naar 2 viewpoints. En daar staat ook een kerstboom, je verzint het niet, versierd met sinaasappelschijfjes.
Grappig genoeg komen we daar nog 4 gasten tegen die ook bij El Momo verblijven. En ik zie een kuifkolibrie, tof maar geen telelens bij me dus geen foto van deze beauty.
We lopen eerst naar het punt daar waar de hoogte top van berg zich bevind. Halverwege zien we ook het Elfin Forest trail, deze trail moet prachtig zijn maar ook enorm modderig, we twijfelen of we die trail nog moeten doen.
We zien wel hoe betoverend deze trail is. We ploeteren verder het is enorm vochtig. Het laatste stuk moeten we door rotsen en modder met behulp van een touw omhoog klimmen en zijn we er! Op het hoogste punt!
Daarna lopen we naar het viewpoint bij de zendingsmast en dan begint de afdaling.
We hadden halverwege de afdaling al besloten om bij bakker Bizzy B wat lekkers te nemen, ik zei al ik heb serieus trek in warm chocolademelk MET slagroom. We lopen 6 kilometer in totaal en zijn 3 uur onderweg geweest.
Kerstmarkt
Als we beneden zijn gaan we direct naar de bakker. In het dorp is een aanrijding op de kruising. Het stelt niet zoveel voor en 1 local zegt: that’s live, one love, stapt weer in zijn auto en rijdt verder. Beide auto’s zitten al vol deuken en krassen, het is allemaal niet zo erg haha. Er blijkt een kerstmarkt te zijn op het dorpspleintje. En bij de bakker staat een kraampje die serieus waar hot chocolate verkoopt. Veeg me op, die moet ik! We nemen er een appelflap bij en puffen uit. De kerstmarkt bestaat uit 6 kraampjes waar wat knutsels verkocht worden, gemaakt door huisvrouwen die zichzelf vervelen, althans zo ziet het eruit. Kersthangers gemaakt van wattenstaafjes en wat lullige aquarel schilderijtjes komt wat knullig over bij ons.
Zwemmen in het zwembad
Nadat we het steile hellinkje en die euh je-weet-wel-hoeveel trappen naar ons appartement hebben genomen nemen we ons voor helemaal niets meer te doen deze dag. We belanden na een koele douche en nadat we onze kleren hebben uitgewassen in het zwembad. We raken aan de praat met een Nederlands stel die sinds een paar maanden op Bonaire wonen. Het is heel gezellig en uiteindelijk is het tijd voor een biertje, we nodigen ze uit op ons terras en serveren koude carib biertjes met limoen. Zij zijn een week op Saba en hebben het hoogst gelegen appartement. Wat blijkt? Ik moet helemaal niet mopperen met die 79 treden tot ons appartement want vanaf ons appartement is voor hun nog eens 80 treden omhoog! Ze zeggen een fantastisch uitzicht te hebben, maar ze geven toe dat ons uitzicht ook geweldig is.
Carib
Na de nodige caribjes en een zak chips en heel veel gesprekken over reizen en werk begint het te regenen. We nemen afscheid en zij lopen 80 treden naar hun appartement. Wij halen de bijna droge was snel binnen en maken een stevige mojito.
De avond is enorm mistig, heel spooky om te zien.
Vandaag hebben we nergens zin in. Gisteren was al een actieve dag en de mojito’s waren best pittig. Dus bestaat de ochtend uit: ontbijten, lezen, lummelen. Eigenlijk moeten we nog een paar boodschapjes halen, maar het is inmiddels al 14 uur en de supermarkt sluit op zondag al om 13 uur. We besluiten toch om even naar het dorp te lopen en wandelen het dorp rond. Het is nagenoeg uitgestorven, een echte zondag. Saba Snack is open en daar drinken we wat en nemen er een snackje erbij (springrolls). Bij de tuin vlakbij het museum zien we weer kolibrietjes rondvliegen. Sinds een paar dagen hangt er ook een birdfeeder bij de receptie van el momo en warempel daar vliegt nu ook regelmatig een groene kolibrie rond. Als we terug zijn nemen we een plons in het zwembad en daarna sta ik gereed om die groene snelle rakker op de foto te knallen, maar na een half uur geef ik het op, hij komt niet meer terug.
Suikerwater voor kolibries.
Ik dacht joh ik maak wat suikerwater en lok kolibries naar ons terras. Maar we hebben bruine rietsuiker en ik google even op de juiste verhoudingen voor het suikerwater (1 deel suiker 3 delen water) maar lees ook dat bruine suiker melasse bevat wat weer giftig is voor kolibries. Dus ik kiep het eierdopje met bruine suikerwater maar snel leeg…. ik wil geen dode kolibrie op mijn geweten hebben.
De volgende ochtend moeten we echt boodschappen doen want sja kerstavond en kerst staat voor de deur. We hebben geen flauw idee hoe dat hier gevierd wordt en wat er dan open is. Eerst gaan we naar de tuin vlakbij het museum waar de kolibrietjes rond vliegen. De bewoner komt naar buiten en maakt een praatje met ons. We mogen binnen komen in zijn tuin. Hij heeft 4 grote schildpadden lopen en 6 kleintjes. De man verteld hele verhalen over de schildpadden en ondertussen worden wij belaagd door kolibries die hier en daar ruzie hebben en willen eten en ze zoeven langs ons heen. De beste man staat zowat tegen de birdfeeder aan en de kolibries komen enorm dichtbij maar gaan net niet eten. Lastig om je dan te concentreren. Je wil niet onbeleefd zijn naar de beste man, maar ik wil ook kolibries fotograferen. Uiteindelijk zeg ik dat ik buiten de tuin nog wat foto’s ga maken. We krijgen nog een passievrucht mee, lekker. Ik klim weer op dat muurtje en zie vooral weer de grantaatkolibrie, maar gelukkig ook de groene en de kuifkolibrie.
De kuifkolibrie is een vrouwtje, deze heeft helaas geen kuif. Maar zo zien we wel alle 3 de soorten kolibries die op Saba voorkomen voorbij fladderen. De 2 birdfeeders die bij de kliko staan mogen we meenemen. Dus nu staat ook witte suiker op ons boodschappenlijstje.
Huurauto op Saba
We lopen langs de autoverhuur. Morgen gaan we duiken en snorkelen en in de late middag kunnen we een Hyundai I10 ophalen, deze kost 55 usd per dag.
Nectar
Het water wordt gekookt met suiker want dan lost de suiker zo lekker op. De birdfeeder wordt gevuld en opgehangen bij onze hut. Nu afwachten. Kolibries worden aangetrokken door de kleur fel rood. De bloemen op deze feeders zijn wat flets geworden dus wellicht hebben ze ze daarom weg gedaan. Maar ach niet geschoten is altijd mis toch?
We zwemmen nog even lekker in het zwembad en moeten terug naar de supermarkt want we zijn wat dingen vergeten.
Duikje doen.
Deze ochtend heeft een suikerdiefje al de birdfeeder ontdekt. Om half 9 worden we weer opgehaald en naar de haven gebracht. De haven is klein en in deze haven mag je zwemmen en snorkelen er wordt zelfs duikles gegeven. Bij diamond rock gaan de duikers het water in. Ik ging er vanuit dat ik alleen in de middag kon snorkelen, maar de kapitein zei; ik heb gezien hoe je snorkelt en daar ben je goed in, dus ga maar het water in. Dat doe ik want dat heen en weer geschommel op de boot is ook niet alles. Voor Gooijert is wat interessanter dan voor mij, die ziet zelfs nog een voshaai, al is die enorm ver weg. Ik zie wel veel vis overigens. De boot geeft een alarm bij het starten, maar we varen nog wel. Dichtbij de haven gaan we weer te water (tentbay). Het is hier onwijs leuk, maar er staat wel een enorm stroming.
Schildpadden
Er zijn weer vele groene schildpadden te zien. Ineens zwemt er 1 naast me, ik dacht even dat hij in een net gewikkeld was maar het bleek zeegras te zijn. De schildpad bleef vlak naast me zwemmen, heel tof. Gooijert ziet weer vele langoesten, koffervissen, borstelwormen en nog meer leuk spul.
We varen terug naar de haven en moeten van boot wisselen, want deze moet in onderhoud. De laatste stop is bij Babylon, het zicht is inmiddels een stuk minder. Gooijert krijgt ook een compliment dat hij zo goed duikt. Ik zie wel een grote tarpon, een grote geelvinbaars die vergezeld wordt door een verpleegsterhaai. Ook Gooijert ziet dezelfde haai en baars.
Terug bij ons appartement horen we dat er een kolibrie bij ons appartement is gesignaleerd. Als we aankomen zit er een suikerdiefje bij. We drinken een biertje op het terras en even later komt er een groene kolibrie aanvliegen, hij deinst terug van ons en vliegt rondom ons huisje naar de andere birdfeeder. En ja hoor hij lurkt lekker van ons vers gemaakte suikerwater, hoe vet cool is dat?! Een groene leguaan gluurt tussen de bladeren naar ons.
Autohuur
Om 5 uur halen we onze auto op, het ding zit vol krassen en deuken, maar dat vinden we alleen maar fijn. Een krasje meer of minder zal niemand boeien. We rijden naar the Bottom en willen wat eten bij Island Flavor, helaas is die vandaag en morgen gesloten. Dus eten we bij een ander tentje. Lekker gegeten en in het donker rijden we weer terug naar Windwardside. We proberen de radio aan te krijgen en uiteindelijk start er een cd. Gezellige merengue muziekje, maar wel steeds hetzelfde nummer, haha. Onderaan de trap parkeren we, want nu hoefden we niet het steile hellinkje te lopen maar nog wel die je-weet-wel-hoeveel treden naar ons appartement.
Sterren
De sterrenlucht in de avond is adembenemend, maar er zijn nagenoeg ALTIJD wolken tot mijn grote ergernis. Om een beetje fatsoenlijk de sterren te fotograferen is nagenoeg niet mogelijk. Wolken wisselen elkaar constant af en dan is het ook lastig om langs de begroeiing en bergen een vrij uitzicht op de horizon te hebben.
