19 januari
Om 8 uur worden we opgehaald en rijden naar de Tamarin baai. Daar worden we met een klein bootje naar de catamaran gebracht. Er is ontbijt aan boord en als iedereen er is gaan we varen. Je ziet overal speedboten heen en weer sjezen op zoek naar dolfijnen. Na 10 minuten varen zien we catamarans en speedboten in alle soorten en maten op een kluitje bij elkaar liggen. Laat me raden, hier zitten dolfijnen.
Vinnen
En ja hoor we zien een paar vinnetjes uit het water komen. Ondertussen varen de boten dichterbij en hier en daar springen mensen in het water om een glimp op te vangen van de dolfijnen. Wij vinden het vooral hilarisch. Het zijn bottlenose dolfijnen. We varen na de voorstelling verder en stoppen op een spot waar we kunnen snorkelen. Hier zien we vooral heel grote brokken koraal, erg mooi maar ook erg diep. Het zicht is niet zo heel goed. Als we terug aan boord gaan staat de bbq lunch klaar. We drinken er wat biertjes bij en varen ondertussen verder. We gaan we voor anker en 2 x vaart de kleine boot naar een eiland om iedereen (behalve wij) naar een strandje te brengen. Wij kiezen ervoor om lekker aan boord te blijven en we nemen nog een paar biertjes. Heerlijk om zo in de stilte te dobberen op zee.
Biertje
Als iedereen weer terug is aan boord varen we terug, we nemen nog maar een biertje. Als we van boord gaan is er veel commotie aan wal. De vangst van de dag hangt namelijk te bungelen aan een katrol. Een idioot grote en dikke zwaardvis van een metertje of 3 hangt levenloos aan zijn staart en iedereen gaat het met het arme dier op de foto. Iedereen is blij en opgewonden, behalve ik. Ik vind het vooral zielig en treurig. Wat een prachtig en groot dier en nu hangt ie daar, eerst voor de show daarna wordt ie in stukken gesneden. Hoe oud zal de vis wel niet zijn, in mijn hele leven heb ik nog nooit zo’n grote vis gezien. We worden teruggebracht en nemen een heerlijks plons in het groene zwembad. Groen?
Ja het water in het zwembad is groen. Er is een zouttablet in het water gegooid en nu is het water groen, heel bijzonder, haha. We drinken een paar cuba libre’s nadat we cola hebben gehaald en genieten van de waanzinnig mooie zonsondergang. We eten de zoutjes op die we van een aardige Indiër hebben gekregen op de catamaran en gaan daarna slapen op ons keiharde matras.
20 januari.
Gooijert gaat duiken en daarna snorkelen we nog wat, verder een lummeldagje. Rond half 6 zijn we weer bij Banana Joe om wat te eten, maar helaas is alls op. We lopen verder en zien een andere optie. Een winkeltje waar ze frisdrank, brood en blijkbaar ook warm eten verkopen. Ik vraag wat ze hebben we nemen van die Indiaase pannekoekjes, 1 met groentevulling en 1 met visvulling, erg lekker. We rekenen 130 rupee af (zeg maar 3 euro) en besluiten dat we hier morgenavond weer gaan eten. We gaan in de avond nog naar het strand om de zonsondergang te fotograferen maar ook al is het een prachtige zonsondergang hij is niet zo spectaculair als de dag ervoor.
21 januari
Dolle dolfijnen & wervelende watervallen.
We worden al vroeg opgehaald om 6.20 zitten we in het busje, vandaag gaan we met speedboten naar de dolfijnen. Wilde dolfijnen wel te verstaan. Na een half uurtje zitten we in de speedboot klaar om te vertrekken, er zijn nog 6 andere toeristen waarvan er 1 niet het water in gaat.
Binnen 10 minuten zien we de dolfijnen al. We trekken ons snorkel outfitje aan en gaan achterop de boot zitten. De boot vaart dichterbij en op het moment dat de dolfijnen onze kant opkomen, moeten we snel het water in springen. Gooijert en ik zijn uiteraard als 1e te water. Als ik onder mij kijk zwemmen er 2 dolfijnen onder me, wauwzers wat gaaf! Het bijzondere van het geheel is dat je ze onder water hoort communiceren (piepen en fluiten). We klimmen weer in de boot en gaan weer gereed zitten, klaar voor de 2e sprong.
Zwemmen
We hebben geluk dat het grote groep dolfijnen is en dit keer geen tuimelaars maar de spinnerdolfijnen die erom bekend staan dat ze uit het water springen. De 2e sprong hebben we minder geluk, we zien wel een heleboel vinnetjes in het water maar ze zijn te ver weg om ze te zien. We zwemmen als idioten in de richting van de dolfijnen. Serieus waar, we zwemmen of ons leven er vanaf hangt maar het is echt kansloos. We blijven nog in het water en hopen dat ze terugkomen terwijl de andere boten alweer verder varen. De dolfijnen komen niet terug dus ook wij gaan de boot weer in.
We maken ons gereed voor de 3e sprong. Verplicht moeten we een boei meenemen, maar die dingen zitten ons in de weg. We vergeten spontaan onze boei mee te nemen bij de 3e sprong. We horen ze duidelijk in het water maar zien ze niet. Gooijert en ik zwemmen nu naast elkaar en ik kijk regelmatig bovenwater. Ik roep naar Gooijert: ZE KOMEN HIERHEEN! Ik heb gelijk, een grote groep dolfijnen zwemt prachtig voor onze neus langs. Echt zo mooi! Ik geniet van het moment en besef dan ineens dat ik wel een stukje kan meezwemmen. Maar ook al zwemmen de dolfijnen rustig, je houdt ze echt niet bij. We horen ze nu ook klikken onderwater, wat bijzonder is dit zeg.
Als we weer in de boot zitten zien we ze nog steeds zwemmen, de boten varen weer dichterbij en dan zien we ze echt heel dichtbij, naast onze boot zwemt een grote groep.
Springen
Eén van de dolfijnen slaat met zijn staart op het water en ik zeg: ze gaan springen! En ja hoor ze maken kleine sprongetjes uit het water, wat een voorstelling! Een andere groep zien we ook nog wat dieper langs de boot zwemmen.
De dolfijnen zitten nu zowat op open zee en wij varen terug. Het was echt supergaaf, het jammere hiervan is wel dat het te druk is met al die boten. Iedereen wil dichterbij en iedereen wil ze in het water zien, maar wij zijn ervan overtuigd dat als je rustig blijft varen, ze naast de boten blijven zwemmen en ze je een prachtige voorstelling geven. Helaas is er altijd wel een boot bij die rare bochten maakt en de weg blokkeert voor de dolfijnen en dan duiken ze diep onder.
Toch zijn we blij dat we het meegemaakt hebben. We zijn om half 10 alweer terug bij ons guesthouse. Gooijert gaat duiken en ik ga snorkelen. In de middag wordt het ineens zwaar bewolkt. Als we ons omkleden en met een biertje en een worstje op het strandje voor het guesthouse gaan zitten begint het wat te regenen. Voor onze neus ligt een verse kokosnoot en die smikkelen we op. De restjes kokosnoot geven we aan de kippen. Als we terug naar het guesthouse gaan begint het serieus te regenen en te onweren. We zitten nu onder de veranda. Als het droog is vinden we het tijd om wat te eten maar als we bij de Indiër aankomen sluit hij zijn deuren, shit! Bij een tentje aan de overkant eten we spaghetti bolognese (met koriander en chili, bijzonder maar lekker) en een viscurry. We rekenen 600 rupees af (15 euro).
We gaan vroeg naar bed want we zijn beide doodmoe.