07 Lhong Angen

25 februari

Het mooiste strand van Pulau Weh is ongetwijfeld Lhong Angen vinden wij. We gaan er later deze week nog een paar keer naar toe. Na het ontbijt pakt Gooijert de brommer en gaat naar Lumba Lumba om te duiken.

In de middag gaan we richting Sabang Marina. Daar heeft Gooijert op de duikboot een strandje gezien. Over een krakkemikkig weggetje komen we aan bij een verlaten strandje. Het ligt hier vol met plastic op het strand, maar als we gaan snorkelen zien we dat ook in het water veel plastic ligt. Ook zien we ontelbaar veel visnetten en vislijnen in het koraal gewikkeld. Wat is dat toch zonde!

Bintang biertjes

Hier is onder water weinig te beleven. Later in de middag gaan we weer naar Batu Kapal of Lhong Angen, maar ze noemen het hier ook secret beach zijn we achter gekomen, we genieten van onze meegebrachte Bintang biertjes op het witte zand. We hebben nu een plastic zakje over dus als we terug lopen doen we een jungle clean up bij Lhong Angen. Plastic bekertjes en zakjes ruimen we op. We vinden 2 stanleymesjes die we zelf houden, altijd handig toch?
Later blijkt dat Lhong Angen ook wel manta beach werd genoemd. Vroeger kwamen er regelmatig manta’s langs.

Vleermuizen

Bij de uitkijktoren van Gua Sarang bekijken we de grote vleerhonden die over vliegen. We gaan nog iets verder terug naar een andere uitkijktoren en onderweg is de zonsondergang prachtig. We stoppen even. Nou ja even, niet handig om in een bocht op een steile weg stil te gaan staan. We vallen om met de brommer. Niets aan de hand, gewoon onhandig. We maken wat foto’s en brommeren verder. Bij de andere uitkijktoren is het uitzicht wat minder spectaculair en Gooijert komt tot de ontdekking dat we een stukje spiegel missen van de brommer. We gaan terug naar de plek des onheils en warempel vind Gooijert het stukje spiegel terug. Inmiddels wemelt het hier van de kleine vleermuizen. Het is fantastisch! In Gapang eten we Mie goreng, Gooijert met ayam (kip) en ik met telur (ei).

26 februari

Devil ray alias manta

Als Gooijert terug is van zijn duik, verteld hij doodleuk dat hij roggen heeft gezien met duiken. Ik zeg oh manta’s, nee ze noemen het devil ray, ik heb geen idee wat voor roggen dat zijn….. Euh Gooijert dat zijn dus manta’s. Crap hij heeft dus een grote groep manta’s gezien. Dit is wel de kleinere soort en worden max 3 meter. Die wij op de malediven hebben gezien zijn Oceanic manta’s en worden 7 meter.

Normaal gesproken is het tijdens het regenseizoen roggentijd. Maar ze zijn rijkelijk laat begrepen we van de duikbasis.

Batu Kapal (Lhong Angen) en de avondsnorkeltoer

Na het duiken pakken we onze spullen zorgvuldig in. We gaan naar the secret beach, het strand Batu Kapal bij Lhong Angen en we willen daar blijven tot het donker is zodat we daar ook kunnen snorkelen als het donker is. Deze middag staat er veel wind maar als we bij het strand aankomen is de wind gaan liggen. Het snorkelen is leuk, daarna genieten we nog even van het zonnetje en de zonsondergang. Dan ziet Gooijert een vin uit het water komen. We kijken er naar en zien een grote donker afgeronde vin steeds uit het water steken. Het dier zwemt heen en weer en daarna zien we nog een punt uit het water komen, zijn staart! Het is geen dolfijn, het lijkt meer op een haai, maar wat voor haai? Het dier is minimaal een metertje of 8 schatten we in.

Dikke erwtensoep

Er is nog een klein beetje licht en we gaan het water in, we zien geen vin meer. Maar al snel zien we een steenvis liggen en mooi ander spul. Ineens wordt het water dikke soep. In de lichtstralen van onze lampen krioelt het van de minuscule visjes en kreeftjes. Het is alsof het onder water 1 dikke mist is, we zien geen hand meer voor ogen. We moeten onze avondsnorkeltoer staken en ineens bedenk ik me wat we zojuist hebben gezien! Een walvishaai! Die komt op de plankton/krill af. Geweldig. We kleden ons om en rijden terug naar onze bungalow.

27 februari

Vandaag is een dagje dat ik bij duikshop rondhangt en Gooijert 3 x gaat duiken. Dat we een walvishaai hebben gezien klopt helemaal want ook tijdens het duiken is er een walvishaai gesignaleerd. Gooijert was ergens anders aan het duiken en heeft de walvishaai niet gezien. Ik ga nog een keer snorkelen op het huisrif van Gapang. Maar het zicht is niet best. Gooijert duikt ook nog op het huisrif en vind wel mooie minislakjes en garnaaltjes. Hij ziet ook nog een spectaculair grote frogfish (hengelaarsvis). Het beest is mooi van lelijkheid haha.

In de middag chillen we lekker bij onze bungalow. Als het donker is trekken we ons snorkeltenue aan en lopen we naar het water. Daar aangekomen bedenken we ons. Het is eb aan het worden, maar het grootste probleem is dat de golven erg hoog zijn. We zien er toch maar vanaf.

28 februari

Ik neem mijn camera mee naar Lumba umba want daar heb ik gisteren 2 vlaggendrongo’s gezien. Ik maak eerst nog wat foto’s van de kleine varaan die er ook weer is. De vlaggendrongo is wat schuw maar komt steeds weer op hetzelfde takje terecht. Ik probeer nog wat andere vogeltjes te fotograferen maar te zijn te klein en te ver weg.

Rubiah Island

In de middag kopen we weer een ticket om naar Rubiah island te gaan. Het is er dit keer heel rustig. Vorige keer dat we er waren wemelde het van de lokale toeristen. We nemen eerst wat te eten en lopen dan naar het strand van seagarden. Er staan wel wat golven maar we snorkelen er flink op los. Het is weer mooi, als we terug snorkelen en in het zeer ondiepe water zijn, spotten we nog een kleine platworm. Een heel kleurrijk diertje.

Beerkreeft

Bij Cafe Blue eten we wat en lopen dan terug naar onze bungalow. Het is vandaag bloedheet zo’n 34 graden en er staat geen zuchtje wind. We wachten tot het donker is en gaan dan het water is. Als eerste zien we een heleboel decorator spinkrabben op de rotsen in het ondiepe water. Geweldige leuke dieren om te spotten. De zee-egels zijn extreem gekleurd en we doorzoeken alle veersterren op zoek naar zeepaardjes of spookfluitvisjes, die we niet vinden.

Wel zien we enorm veel krabjes in het koraal zitten, van minuscuul klein tot 15 cm, echt prachtig! En dan spotten we nog een kleine beerkreeft. Wat een mooi diertje zeg! Al met al een zeer geslaagde avondsnorkeltocht.

Middenin de nacht begint het flink te waaien. En dan begint het ook heel hard te regenen en te onweren. Deze flinke regenbui was wel nodig voor het eiland, maar het zal nog te weinig zijn. Ondanks dat het regentijd is, staan de meeste beekjes en poeltjes al droog en is de waterstand van het grote meer erg laag.

1 maart

We beginnen deze ochtend zonder stroom en het water is op. We lummelen bij onze bungalow en om 11 uur komt de waterauto en vult de watertank weer. Toch fijn als je het toilet weer kan doortrekken. Gooijert gaat in de middag duiken en doet daarna ook een avondduik. Ik heb een hangmatdag bij de bungalow. Als Gooijert vroeg in de avond weer terug is verteld hij dat hij een foto heeft gemaakt waarvan ik uit mijn stekker zal gaan. Verdorie hij heeft een zeepaardje gezien natuurlijk. Maar als ik de foto’s bekijk is het nog erger! Ik ben er zo ongeveer al 10 jaar naar op zoek en nog nooit gevonden. Maar hij heeft een spookfluitvisje gezien en gefotografeerd.

Spookfluitvis

Het waren er zelfs 2. Wat zijn ze geweldig mooi!!! Ze zaten op een diepte van 28 meter, schrale troost zo diep zal ik nooit komen. Toch geef ik de moed niet op, ik heb in Curaçao 2 zeepaardjes ontdekt met snorkelen en in Egypte heb ik zeegrasspookfluitvisjes ontdekt. Kortom het kan.

Naaktslakjes

Wederom zijn er weer mooie naaktslakjes gefotografeerd. Het is bizar hoeveel slakjes en platwormen er op het moment te vinden zijn.

2 maart

En dan breekt de dag aan waarop we voor het laatst onze vakantie vieren. Echt heel raar. We hebben beide ook weer zin om aan het werk te gaan, maar om Sumatra te verlaten is ook weer heel jammer.

Gooijert maakt in de ochtend zijn laatste duik. Ze gaan naar de canyon en gelukkig is het zicht weer goed. Hij ziet deze duik weer erg veel slakjes, octopussen, barracuda’s en nog verschillende andere grote vissen, kortom een prachtige duik om mee af te sluiten. En dan pakken we voor het laatst de brommer en sjezen naar ons favoriete en mooiste strand van Pulau Weh, the secret beach oftewel Lhong Angen oftewel Batu Kapal. We snorkelen er weer heerlijk. Daarna drogen we op en rijden naar The Pade Dive Resort iets verderop. We drinken 2 biertjes (iets duurder hier 45000 rupiah) en eten in Iboih dorp.

Deze avond is er livemuziek bij Pele’s Place. Het terras aan het water zit vol met lokale toeristen en een paar Chinezen. Doordat de stroom is uitgevallen speelt de band niet. Maar rond 22 uur gaat de stroom weer aan en speelt de band. Voor 10 minuten want dan valt de stroom weer uit. Ze gaan maar akoestisch verder.

De terugreis op 3 maart

Om kwart voor 9 worden we met de taxi naar de haven gebracht van Pulau Weh. Om 11 uur gaat de slow ferry naar Banda Aceh. We nemen niet de fast ferry omdat we dan al om 8 uur op de boot moeten zitten en onze vlucht gaat pas om 15.30 uur. Dan zitten we weer zo lang op het vliegveld.

We vliegen nu vanaf Bandah Aceh naar Jakarta, in Jakarta hebben we een tussenstop van een kleine 5 uur en daarna vliegen we in 1 keer naar Amsterdam. Nederlandse tijd zullen we op 4 maart rond 7 uur landen. Al met zullen we er zo’n 29 uur over doen om thuis te komen.