6 januari
We vliegen erover.
Vanmiddag was het dan eindelijk zover. Ik (Gooijert) heb namelijk als kerstcadeau van Corrine een helikoptervlucht boven Mauritius gekregen. Hoe vreselijk vet cool cadeau is dit.
De rondvlucht was om kwart over 3. We moesten om kwart voor 3 op het vliegveld staan. Dus om een uur of kwart over twee voor de deur staan we langs de weg voor een taxi. Nooit aan gedacht dat de Mauritianen midden op de dag weinig doen. Gevolg geen taxi te bekennen terwijl er normaal zo’n 6 in de 5 minuten langs komen als het er niet meer zijn. Gelukkig hadden we toch nog redelijk op tijd een taxi en waren we zelfs te vroeg op het ontmoetingspunt.
Op het afgesproken tijdstip kwam er niemand opdagen. We begonnen al te twijfelen of we wel goed stonden. Uiteindelijk worden we meegenomen door een vriendelijke meneer en via allerlei tussendoor weggetjes naar het platform gebracht waar de helikopter stond. Corrine voorin met haar fotocamera in de hand en ik achterin met mijn neus tegen het raam stegen we om iets voor half 4 op. Wat kicken is dat zeg.
We vlogen eerst langs de kustlijn in zuidoostelijke richting waardoor we een goed beeld kregen van het rif voor het eiland. De piloot wees ons dure hotels aan. Ook zagen we een heel luxe golfveld op een eiland voor de kust. Daarna zijn we over het binnenland en de bergen terug gevlogen naar het vliegveld. We hadden daarbij een goed zicht op alle suikerrietvelden.
Kortom een geweldige ervaring. Terug thuis hebben we dat gevierd met een snorkeltocht en een lekkere borrel op ons privé terras.
7 januari
De Ubertoeristen
Vandaag houden we een chill dagje, tussen de regenbuien door hangen we op het strand. Dan begint het wel heel hard te regenen en vleien we ons neer op het terras aan de voorkant van het huis met een roseétje en een goed boek. Later in de middag klaart het op en nemen we de jongste hond mee naar het strand die gelijk ontsnapt. We rennen de hond achterna en zo hebben we onze lichaamsbeweging toch nog gehad vandaag. De hond zetten we weer in de tuin neer achter slot en grendel.
We eten wat en gaan nog even een nachtsnorkeltochtje maken. Maar na een paar foto’s is het scherm van Gooijert zijn camera kapot, hij gaat lekker! Eerst deed mijn mail het niet op de laptop toen Gooijert dat repareerde deed photoshop het niet meer. Nadat hij dat weer aan de praat kreeg met een trialversie bleef zijn camera haperen, na een reset deed de camera het weer maar nu is het beeldscherm einde oefening, niet handig en best wel balen.
8 januari
Vandaag hangen we de ubertoerist uit. De taxi haalt ons om kwart voor 9 op en we maken vandaag een rit langs de zuidkant van Mauritius. Als eerste bezoeken we een theeplantage en theefabriek, leuk om een rondleiding te krijgen. Daarna mogen we de thee proeven. Het restaurant heeft een prachtig uitzicht over een stukje theeplantage met een grote vijver. Hier staan mooie bamboes, boomvarens en palmen. We vervolgen onze rit en stoppen bij een Hindoe tempel. Het grand bassin is een groot complex met een heilig meer. Deze tempel wordt druk bezocht door de hindoes en in mindere mate zijn er ook toeristen te vinden. Het is heerlijk kitcherig allemaal, veel kleur, plastic en bling bling (I LOVE IT). Het complex heeft wel wat mystieks, de laaghangende bewolking drijft over het meer. Uit die laaghangende wolken vallen ook druppels, het regent weer even.
De volgende stop is bij de Chamarel waterval. We nemen de camera, statief en ND filters mee, op het moment dat we de waterval zien (hij is wel heeeeel ver weg) en we net de camera op statief hebben staan begint het keihard te regenen. We trekken snel onze poncho’s aan, althans, dat doet Gooijert. Ik worstel om in het kreng te komen wat uiteraard niet lukt. Toch probeer ik nog een foto te maken, maar dat is kansloos natuurlijk. Door de regendruppels op de lens zie je niet eens een waterval. Gooijert hijst me in mijn poncho en ik maak nog een paar foto’s met een snelle sluitertijd. 1e missie foto van een waterval met lange sluitertijd is mislukt.
Waterval
We rijden weer verder naar de volgende waterval, ook weer mooi maar ook weer ver weg. Hier lukt het wel om met statief, nd filters en met een lange sluitertijd te werken. Overigens is het op al deze plekken echt megadruk met toeristen. Onderweg eten we creools, best lekker en niet heel duur. Dan stopt de taxichauffeur bij een huis en wij snappen totaal niet waar we zijn, we betalen entree en komen in een illusiehuis, beetje kinderachtig allemaal, wel grappig maar we zijn er snel doorheen gesjeesd.
Seven coloured earth
Dan gaan we het park in naar de 7 coloured earth, erg mooi om te zien. De aarde heeft hier prachtige kleuren, waarschijnlijk door mineralen in de aarde. Gelukkig schijnt de zon nu weer volop waardoor de kleuren prachtig uitkomen.
Ik wil graag de Rochester waterfalls zien en daar brengt de taxichauffeur ons heen. Deze waterval stond niet op zijn route en is dus ook totaal niet toeristisch. We snappen ook waarom, de weg door het suikerriet is niet echt een prachtige vlakke weg. Door de blubber, plassen en stenen komen we er toch.
Maar huh? We staan bovenaan de waterval, dat was niet de bedoeling. Een aardige man wijst ons de weg hoe we onderaan de waterval komen. Een smal paadje naar beneden en waden door een stromend beekje, brengt ons waar we willen zijn. Statief, camera en nd filters weer in de aanslag en yesss dit zijn de foto’s die ik voor ogen had. De beste man neemt ons via een ander weggetje weer mee terug naar het begin punt en wat blijkt? Hij is gewoon een fruitverkoper, hahaha. We krijgen 2 ananasjes en een kokosnoot. Als we beleeft vragen wat hij van ons krijgt, zegt die malloot, doe maar 3000 rupees, dus ik schiet keihard in de lach, dat is dus ongeveer 75 euro. We betalen hem uiteindelijk 150 rupees (3,75 euro, gek zat) en lopen weer terug naar de auto.
We rijden nu langs de kustlijst en stoppen bij Gris Gris, een prachtige hoge klif waar de zee tegenaan beukt met een klein strand, hier is het gevaarlijk en dus verboden om te zwemmen.
Het krokodillenpark slaan we over, dieren in gevangenschap is niet zo ons ding . Rond 18 uur zijn we terug in onze villa. Een erg leuke tocht en veel gezien vandaag. We maken wat te eten en drinken de laatste rosé op zodat we die morgen niet hoeven mee te verhuizen als we naar ons andere appartement worden gebracht.