Tag: flic en flac

06 Dolle dolfijnen & wervelende watervallen

Gooijert en Corrine 21 januari 20163 oktober 2018 biertje, cuba libre, dolfijnen, duiken, flic en flac, mauritius, snorkelen, tamarin, waterval, zwembad Plaats een Reactie 1555 Gelezen

19 januari

Om 8 uur worden we opgehaald en rijden naar de Tamarin baai. Daar worden we met een klein bootje naar de catamaran gebracht. Er is ontbijt aan boord en als iedereen er is gaan we varen. Je ziet overal speedboten heen en weer sjezen op zoek naar dolfijnen. Na 10 minuten varen zien we catamarans en speedboten in alle soorten en maten op een kluitje bij elkaar liggen. Laat me raden, hier zitten dolfijnen.

Vinnen

En ja hoor we zien een paar vinnetjes uit het water komen. Ondertussen varen de boten dichterbij en hier en daar springen mensen in het water om een glimp op te vangen van de dolfijnen. Wij vinden het vooral hilarisch. Het zijn bottlenose dolfijnen. We varen na de voorstelling verder en stoppen op een spot waar we kunnen snorkelen. Hier zien we vooral heel grote brokken koraal, erg mooi maar ook erg diep. Het zicht is niet zo heel goed. Als we terug aan boord gaan staat de bbq lunch klaar. We drinken er wat biertjes bij en varen ondertussen verder. We gaan we voor anker en 2 x vaart de kleine boot naar een eiland om iedereen (behalve wij) naar een strandje te brengen. Wij kiezen ervoor om lekker aan boord te blijven en we nemen nog een paar biertjes. Heerlijk om zo in de stilte te dobberen op zee.

Biertje

Als iedereen weer terug is aan boord varen we terug, we nemen nog maar een biertje. Als we van boord gaan is er veel commotie aan wal. De vangst van de dag hangt namelijk te bungelen aan een katrol. Een idioot grote en dikke zwaardvis van een metertje of 3 hangt levenloos aan zijn staart en iedereen gaat het met het arme dier op de foto. Iedereen is blij en opgewonden, behalve ik. Ik vind het vooral zielig en treurig. Wat een prachtig en groot dier en nu hangt ie daar, eerst voor de show daarna wordt ie in stukken gesneden. Hoe oud zal de vis wel niet zijn, in mijn hele leven heb ik nog nooit zo’n grote vis gezien. We worden teruggebracht en nemen een heerlijks plons in het groene zwembad. Groen?

Ja het water in het zwembad is groen. Er is een zouttablet in het water gegooid en nu is het water groen, heel bijzonder, haha. We drinken een paar cuba libre’s nadat we cola hebben gehaald en genieten van de waanzinnig mooie zonsondergang. We eten de zoutjes op die we van een aardige Indiër hebben gekregen op de catamaran en gaan daarna slapen op ons keiharde matras.

Flic en Flac mauritius — Corrine en zonsondergang Flic en Flac

20 januari.

Gooijert gaat duiken en daarna snorkelen we nog wat, verder een lummeldagje. Rond half 6 zijn we weer bij Banana Joe om wat te eten, maar helaas is alls op. We lopen verder en zien een andere optie. Een winkeltje waar ze frisdrank, brood en blijkbaar ook warm eten verkopen. Ik vraag wat ze hebben we nemen van die Indiaase pannekoekjes, 1 met groentevulling en 1 met visvulling, erg lekker. We rekenen 130 rupee af (zeg maar 3 euro) en besluiten dat we hier morgenavond weer gaan eten. We gaan in de avond nog naar het strand om de zonsondergang te fotograferen maar ook al is het een prachtige zonsondergang hij is niet zo spectaculair als de dag ervoor.

21 januari
Dolle dolfijnen & wervelende watervallen.

We worden al vroeg opgehaald om 6.20 zitten we in het busje, vandaag gaan we met speedboten naar de dolfijnen. Wilde dolfijnen wel te verstaan. Na een half uurtje zitten we in de speedboot klaar om te vertrekken, er zijn nog 6 andere toeristen waarvan er 1 niet het water in gaat.

Binnen 10 minuten zien we de dolfijnen al. We trekken ons snorkel outfitje aan en gaan achterop de boot zitten. De boot vaart dichterbij en op het moment dat de dolfijnen onze kant opkomen, moeten we snel het water in springen. Gooijert en ik zijn uiteraard als 1e te water. Als ik onder mij kijk zwemmen er 2 dolfijnen onder me, wauwzers wat gaaf! Het bijzondere van het geheel is dat je ze onder water hoort communiceren (piepen en fluiten). We klimmen weer in de boot en gaan weer gereed zitten, klaar voor de 2e sprong.

Zwemmen

We hebben geluk dat het grote groep dolfijnen is en dit keer geen tuimelaars maar de spinnerdolfijnen die erom bekend staan dat ze uit het water springen. De 2e sprong hebben we minder geluk, we zien wel een heleboel vinnetjes in het water maar ze zijn te ver weg om ze te zien. We zwemmen als idioten in de richting van de dolfijnen. Serieus waar, we zwemmen of ons leven er vanaf hangt maar het is echt kansloos. We blijven nog in het water en hopen dat ze terugkomen terwijl de andere boten alweer verder varen. De dolfijnen komen niet terug dus ook wij gaan de boot weer in.

We maken ons gereed voor de 3e sprong. Verplicht moeten we een boei meenemen, maar die dingen zitten ons in de weg. We vergeten spontaan onze boei mee te nemen bij de 3e sprong. We horen ze duidelijk in het water maar zien ze niet. Gooijert en ik zwemmen nu naast elkaar en ik kijk regelmatig bovenwater. Ik roep naar Gooijert: ZE KOMEN HIERHEEN! Ik heb gelijk, een grote groep dolfijnen zwemt prachtig voor onze neus langs. Echt zo mooi! Ik geniet van het moment en besef dan ineens dat ik wel een stukje kan meezwemmen. Maar ook al zwemmen de dolfijnen rustig, je houdt ze echt niet bij. We horen ze nu ook klikken onderwater, wat bijzonder is dit zeg.

Als we weer in de boot zitten zien we ze nog steeds zwemmen, de boten varen weer dichterbij en dan zien we ze echt heel dichtbij, naast onze boot zwemt een grote groep.

Springen

Eén van de dolfijnen slaat met zijn staart op het water en ik zeg: ze gaan springen! En ja hoor ze maken kleine sprongetjes uit het water, wat een voorstelling! Een andere groep zien we ook nog wat dieper langs de boot zwemmen.

De dolfijnen zitten nu zowat op open zee en wij varen terug. Het was echt supergaaf, het jammere hiervan is wel dat het te druk is met al die boten. Iedereen wil dichterbij en iedereen wil ze in het water zien, maar wij zijn ervan overtuigd dat als je rustig blijft varen, ze naast de boten blijven zwemmen en ze je een prachtige voorstelling geven. Helaas is er altijd wel een boot bij die rare bochten maakt en de weg blokkeert voor de dolfijnen en dan duiken ze diep onder.

Toch zijn we blij dat we het meegemaakt hebben. We zijn om half 10 alweer terug bij ons guesthouse. Gooijert gaat duiken en ik ga snorkelen. In de middag wordt het ineens zwaar bewolkt. Als we ons omkleden en met een biertje en een worstje op het strandje voor het guesthouse gaan zitten begint het wat te regenen. Voor onze neus ligt een verse kokosnoot en die smikkelen we op. De restjes kokosnoot geven we aan de kippen. Als we terug naar het guesthouse gaan begint het serieus te regenen en te onweren. We zitten nu onder de veranda. Als het droog is vinden we het tijd om wat te eten maar als we bij de Indiër aankomen sluit hij zijn deuren, shit! Bij een tentje aan de overkant eten we spaghetti bolognese (met koriander en chili, bijzonder maar lekker) en een viscurry. We rekenen 600 rupees af (15 euro).
We gaan vroeg naar bed want we zijn beide doodmoe.

Mauritius

05 De onvindbare zeepaardjes

Gooijert en Corrine 18 januari 20164 oktober 2018 bier, flic en flac, gueshouse, koffervis, mauritius, zeepaardjes, zwembad Plaats een Reactie 1555 Gelezen

14 januari

Gooijert wordt weer opgehaald door de duikbasis. Dit keer ga ik niet mee, het personeel bij de duikbasis is vreselijk ongeinteresseerd. Maar dit keer is ook Gooijert snel terug, ze hebben wederom een lulverhaal. Er zijn geen andere duikers dus Gooijert kan in een plas water voor de deur duiken. Gooijert haalt zijn spullen op, rekent af en is vreselijk klaar met de duikbasis.

We gaan weer op zoek naar sanddollars, levende of de skeletjes. We vinden ze weer in overvloed. De mooie skeletjes nemen we mee naar huis, de minder mooie laten we achter bij ons appartementje. In de avond zijn we uitgenodigd bij de eigenaresse en haar man van het guesthouse. Mijn glas wijn komt niet leeg (er wordt steeds bijgeschonken) en Gooijert kan de aanvoer van blikjes bier amper aan. Het is wel heel gezellig en zo af en toe heeft het stel een verhitte discussie in het Frans. Gooijert en ik lachen maar, maar snappen totaal niet waar het om gaat, wat een hilarische avond.

15 januari

We ontbijten op ons terrasje en pakken onze spullen in.De taxichauffeur pikt ons om 11 uur op en dan reizen we naar Flic en Flac. Na een uur reizen, komen we aan bij ons nieuwe guesthouse Villa Osumare. Onze eerste indruk is zeer goed, onze tweede indruk ook trouwens. We hebben een kamer op de begane grond. Geen terrasje aan onze kamer en dit keer kunnen we niet zelf koken. Maar dat is hier in Flic en Flac geen enkel probleem. Dit voormalige vissersdorpje is inmiddels uitgegroeid tot een grote plaats waar veel toeristen komen. We zitten net buiten het drukke gedeelte maar op loopafstand van diverse winkels en restaurantjes.

In de middag kijken we even wat het dorpje ons allemaal te bieden heeft.Verder verkennen we het strand, het ziet er allemaal top uit. We drinken wat op een terrasje en nemen van die gestoomde hapjes erbij, goed te pruimen. We kopen wat bier, rum, cola, een kaasje en wat pinda’s en nemen dan een verfrissende duik in het zwembad. We eten goedkoop bij Banana Joe, een soort patatzaak maar dan met rijst en noodles. Hij heeft 1 tafel met 4 plastic krukjes buiten staan en daar eten wat. Lekker eten en goedkoop, daar houden we van. Het matras is echt keihard, tot nu toe het hardste matras wat we ooit hebben meegemaakt, auw.

16 januari

Het is heet vandaag, we gaan in de ochtend naar het strand en daarna op verkenningstocht onderwater. Er is niet heel goed zicht maar wel mooie koralen. We zien weinig vis maar we zien wel die mooie witpunt koffervis die we op de Malediven ook hebben gezien. Daarna hangen we rond in de tuin van het guesthouse en lezen we wat. We eten pizza die best lekker is maar ik krijg er wel buikpijn van.

17 januari

Gooijert gaat naar de duikbasis en ik ga mee, hij gaat duiken en ik niet. Ik zwaai ze uit op het strand en maak een korte strandwandeling en ik hang wat rond op de rotsen waar de vissers druk bezig zijn met niks vangen, haha.
Als ik terugkom regel ik een tripje op een catamaran voor as dinsdag en verder verdoe ik mijn tijd met chillen bij het zwembad. Als Gooijert terug komt is het tijd voor een biertje IN het zwembad. Zo hebben we een heerlijk nutteloze middag. Gooijert is te weten gekomen dat je mooi kan snorkelen een klein stukje verderop en dat daar zeepaardjes te vinden zijn. Kortom dat wordt onze missie voor morgen: de manage met zeepaarden opzoeken!
We eten bij een ander tentje maar het duurt zo belachelijk lang voordat we wat te eten krijgen dat we deze tent gelijk afschrijven.

18 januari

Na het ontbijt maken we ons klaar voor ons snorkelavontuur, de zeepaardenjacht. We snorkelen tot we een ons wegen. We zien prachtige koralen, gele fluitvissen, paarse en gele koffervissen, een heremietkreeft die een slak uit zijn schelp probeert te peuteren (dat hebben we voorkomen). Verder nog een octopus, murene, zeekomkommers, slakken, vijlvissen, nou ja het hele rataplan wat je kan verwachten. Maar geen zeepaard te bekennen, gewoon nul, zero zeepaard. We gaan het water uit en ik word nog ff aangevallen door een picassovis, ik begrijp de boodschap en zwem door.

Maar dan een paar seconden later een flits van rechts en hap, ik word geschampt en gebeten, DOOR WIE? Ik heb geen idee, het ging zo snel, maar ik denk toch die ellende picassovis. Ik heb een bloedend wondje op mijn hand, stom beest.

Ook de 2e snorkeltrip levert wederom prachtige beelden op van de mafste wezens, maar wederom geen zeepaard. Bij de duikbasis maakt Gooijert een afspraak om woensdag te gaan duiken en zegt dat we geen zeepaardjes hebben gezien. Hij zegt dat we heel goed moeten kijken en wijst ook aan de ze dus piepklein zijn. Oh oke we geven nog niet op uiteraard, maar het is dus uitermate lastig om te vinden, maar goed als iemand ze kan vinden zijn wij het wel natuurlijk!