19 februari
SODEKNETTERS!!!
Dat riep ik vanmiddag onder water, maar we beginnen bij het begin van vandaag. We besluiten vandaag naar Castara te gaan dat is een mooie baai richting het noorden. Eerst lopen we naar de hoofdweg om daar een taxi aan te houden. De 1e vroeg 100 trinidad tobago dollar wat neerkomt op 12 euro. Taxi 2 vroeg 150 en de 3e en 4e taxi gingen daar niet heen. De 5e taxi doet het voor 100 dus die nemen we dan maar. De rit is zeer gezellig. Een lekker muziekje in de auto en de chauffeur stopt zo af en toen om een babbel te maken met bekenden en rijdt dan weer verder. Als we aankomen duiken we gelijk het water in. Op den duur had ik het wel gezien en wil terug zwemmen naar kant. Dat was het moment dat ik sodeknetters riep.
Uit het niets zie ik
me daar een MEGAGROTE pijlstaartrog zwemmen. Ik overdrijf echt niet. Door mijn geschreeuw komt Gooijert snel aanzwemmen maar toen was het megagrote beest verdwenen. Hoe kan dat nou?? Gooijert vind hem terug en ja hij bevestigd dat ik niet overdreef. Deze rog is de grootste die wij ooit hebben gezien. Een spanwijdte van 2 meter had hij zeker wel. Gooijert zet hem op de foto voordat hij verdwijnt. Wat een adrenaline kick was dit zeg. We scoren weer een taxi terug (die overigens helemaal geen taxi was), knuffelen nog even onze hond en genieten weer van een biertje.
21 februari
Carnaval.
Gisteren zijn we vanaf Buccoo naar no man’s land gelopen door de jungle door het water. Onderweg zien we in het water steeds schildpadkopjes uit het water steken. Onder water zien we zien niet. We vinden we een grote heremietkreeft en een paar flinke zeekomkommers. Op de terugweg probeert Gooijert kokosnoten uit de boom te gooien wat niet lukt. Ik vind ze op de grond en Gooijert opent ze met zijn duikmes. We peuzelen de kokosnoot leeg, lekker.
Vandaag gaan we naar de hoofdstad om het carnaval te bekijken. We waren er om 10 uur en we hebben gehoord dat het carnaval non-stop doorgaat, maar deze ochtend is niet superdruk. Er is veel harde muziek op straat maar niet veel mensen. Om 12 uur zou er een parade langs komen. We zijn in de Cariben, dus om half 3 kwam er wat op gang. Er wordt eten en drinken op straat verkocht en alles werkt op een aggregaat. De helft weet niet hoe die dingen werken dus nadat Gooijert dat had gadegeslagen is hij gaan helpen. Zo had de tv ploeg toch nog een werkende aggregaat. Rond 5 uur zijn we afgehaakt, gesloopt door de warmte, geslenter en keiharde muziek. Het was tof om het mee te maken.
22 februari
Mission completed.
Vanmorgen dan eindelijk onze snorkel/vaartocht langs de kust van Tobago gedaan. Om half 11 staan we op de steiger om te vertrekken. Het werd wat later eer we vertrokken. Wel hebben we geluk, want de boot was geboekt voor 20 personen maar 16 personen laten het afweten. Die hebben te heftig carnaval gevierd, lol.
De zee is wat ruig,
maar dat mag de pret niet drukken. Net voorbij mount Irvine zagen we dolfijnen, zo gaaf! We hebben even met ze rond gedobberd en varen dan verder. Bij Arnos Vale Bay en Cottonbay hebben we gesnorkeld en het was supermooi. We varen daarna naar No man’s land voor de bbq, die was heel goed! We drinken van de fruitpunch met rum en de 2 dames bij ons op de boot zijn op de heenweg al dronken. Wij houden ons in tot de bbq. Dan zuipen wij de rest van de fruitpunch wel op, lekker!
23 februari
De vogelaars.
Dit keer een kort verslagje want 1 plaatje zegt nou eenmaal meer dan 1000 woorden. We zijn aan het vogel spotten bij Arnos Vale. Dit is een privé terrein van een maffe eigenaar. Het wemelt er van de vogels. De beste man legt fruit neer, geeft een lel aan een bel en dan komen overal vandaan vogels aanvliegen. GE-WEL-DIG!
25 februari
Into the forrest.
We zitten al om kwart voor 6 in de taxi naar het regenwoud. Onderweg huren we kaplaarzen en toen de modder in. Die laarzen waren niet heel erg overbodig trouwens. Er is heel veel groen, veel modder en veel water, prachtig! Overal horen we geluiden van kikkers en vogels. Het is donker in de jungle door de dichte begroeiing. Onze taxi chauffeur was tevens onze gids, geen goed plan bleek later. Hij had nog nooit het hele pad afgelegd en dat wilde wij wel! Ons tempo was duidelijk niet zijn tempo, we gingen te snel, haha. Hij was kapot aan het einde van de 3 uur durende wandeling.
Toen vroeg hij ook nog eens extra geld omdat hij zo hard had moeten werken.
Dat hebben we niet gegeven uiteraard. Op de terugweg stopt hij bij een garage en daar bleek dat hij nog een rekening had uitstaan. We konden de hele verhitte discussie volgen. Later zijn we nog gestopt bij een waterval erg mooi en we zien een eekhoorn die lekker aan het keuvelen is met zijn lunch. Een boom verder zit nog een rufous tailed jacamar die stil bleef zitten. De taxi chauffeur bedankt ons nog wel dat hij goede zaken mocht verrichten voor ons.
26 februari
Vogeltuin.
Gisterenochtend een beetje rond gehangen bij het guesthouse, want de regen kwam met bakken uit de lucht. Tegen de middag werd het droog en zijn we weer naar Arnos Vale vogeltuin gegaan. We vonden dat de moeite waard voor een 2e bezoek. Wederom hebben we genoten van de vogels. Maar ook van de tuin zelf, de eekhoorn die een banaan op smikkelde en de hagedissen.
27 februari
Van sundayschool tot pijlstaartrog.
Gisterenavond was het weer zover… SUNDAYSCHOOL in Buccoo. We hebben ons weer enorm verbaasd over de hordes toeristen die gedropt worden. Buccoo is een super rustig stadje met weinig toerisme en veel vissers. Op zondagavond wordt Buccoo overspoelt door niets wetende toeristen. Ze worden gedropt bij een café waard door de weeks een paar lokalen een biertje drinken en een blowtje roken. Een man speelt op zijn steel en zo worden de toeristen naar binnen gelokt. Daar staan ze dan te genieten van de lokale muziek. Buiten wordt het eten klaargemaakt en de toerist betaald ongeveer 6 x zoveel als de lokalen. Het eten is zelfs een stuk duurder als de afhaal fish & chips en chicken & chips (local dish). Maar de toerist weet van niets. Wij weten inmiddels dat the real Sunday school om 1 uur in de nacht begint. Dan komen de lokalen terug, de man die speelt op zijn steel wordt vervangen door een dj en de soca, R&B, reggae en merengue knalt door de vele speakers tot half 5 in de ochtend.
DAT is sundayschool mensen.
Ook deze keer hebben we het weer overleeft en zijn we vanmorgen suf en duf naar Mount Irvine gelopen met onze snorkelspullen. Onderweg vinden we een paar kokosnoten en drinken die leeg op het strand (jep paradijselijk he?). Later in de middag snorkelen we nog een keer we kunnen het niet laten. Na een uurtje ga ik het water uit. Ik heb me net afgedroogd en ingesmeerd en dan roept Gooijert me. Ik spring het water weer in en daar was een pijlstaartrog op zijn gemak in het zand aan het wroeten op zoek naar eten. Wat gaaf!
29 februari
In het water gevallen.
Gisteren nog een keer bij mount irvine wezen snorkelen en weer zien we die pijlstaartrog. Gooijert spotte nog een kleine schildpad maar toen ik arriveerde was hij helaas al weg. Gisterenavond na het eten we terug gegaan naar hetzelfde rif voor een nachtsnorkeltrip. Ik vind het reuzespannend! De weg ernaar toe was goed verlicht tot het laatste stukje. Daat was pikkedonker en ik, als nachtblind geval, vind dat minder prettig. Gelukkig bood de duiklamp van Gooijert licht in de duisternis. We spreken af dat we een half uur gaan snorkelen. Dat wordt uiteindelijk een uur want ik vind het supergaaf! We zien wandelende zee-egels, berenkreeften en een slapende schildpad. Deze ochtend gaan we met Frankie tours nog een boottochtje doen, maar er is niemand dus dat gaat niet door. Later op de hoek doen we een boottocht met een glasbodemboot.
We gaan snorkelen op het Buccoo rif.
Dat was weer waanzinnig mooi en gaaf. We zien weer een schildpad. Tijdens het snorkelen begint het te regenen en als we in de boot zitten regent het zo hard dat we heel Tobago niet meer zien. Het stormt en regent en we zijn drijfnat, hahaha. Nu zitten we onder een veranda van ons guesthouse te schuilen. De regen houdt niet meer op. Dit weer schijnt de komende dagen aan te houden dus het is mooi om nu te vertrekken. Wat hebben we genoten van Tobago deze 3 weken. Wat we niet gaan missen is het lokale eten Fish/chicken & chips) sundayschool en ons waardeloze matras. De prachtige natuur, de geweldige vriendelijke mensen en de sfeer op het eiland gaan we zeker missen.
