Tarsiers spotten.

Om kwart over 5 zitten we al aan het ontbijt, we vertrekken om half 6 en rijden richting Pendola. Pendola is een tussenstop voor Tentena. In Tentena zullen we 2 dagen zijn om de tarsiers te spotten.

Tarsiers zijn de kleinste aapjes en ze zijn beschermd, we hopen ze te kunnen spotten net als de zwarte kuifmakaken en neushoornvogels.

Wegversmalling.

Vergeleken met de ritjes hiervoor is deze rit iets saaier, in de bergen is een wegversmalling waardoor we een uur moeten wachten voor we verder kunnen rijden. Het is dan bloedheet en er staat geen zuchtje wind en er is amper schaduw. Natte kleding dus, dit keer van het zweet……..

Langs de weg spotten we 1 kuifmakaak! Dat belooft veel goeds voor de komende dagen. De zwarte makaak of kuifmakaak komt alleen op Sulawesi voor en is ook een beschermd dier.
Door de wegversmalling hebben we een late lunch, maar die lunch was wel enorm lekker en veel. Gooijert eet nasi goreng en ik de lekkerste gado gado die ik ooit heb geproefd.

Naast dat het in januari/februari oogsttijd is van de doerian, mango en manggis geldt hetzelfde voor de ananas.

Langs de weg koopt onze chauffeur 2 ananassen voor ons en 1 voor hemzelf. Hij koopt ze want hij zegt dat de toerist meer betaald. En hij komt met een grote grijs terug, we moeten 10.000 rupia betalen voor de 2 ananassen. Dat komt neer op 30 cent per ananas en ze zijn enorm groot!

Pendola.

In Pendola hebben we een cottage aan het Poso meer. Het waait flink en de golven zijn hoog, maar het is hier prima vertoeven. We peuzelen eerst 1 overheerlijke sappige ananas op.

Bijzondere badkamer.

De badkamer is ietwat apart zullen we maar zeggen. Geen wasbak, wel een douchekop die het niet doet, ook een toilet die niet altijd doortrekt en een grote emmer met water en kannetje.

Douchen doe je dus vanuit die emmer. Dat is nog best een uitdaging en hoe Gooijert zich moet scheren is ook een raadsel. We slaan het haar wassen en scheren dus maar even over tot we weer een “normale” badkamer hebben.

Naar Tentena.

We vertrekken pas om 9 uur en na 1.5 uur komen we aan in Tentena. Eerst kopen we nog een kilootje manggis langs de weg. De eerste stop is een markt. Naast wat groente en fruit verkopen ze hier ook hond, vleermuis en slang. Niet om als huisdier te houden, nee om op te eten! Het is niet leuk om te zien hoe op de marktkramen 3 dode honden, diverse geflambeerde vleermuizen en een in stukken gehakte slang liggen.  Wees gewaarschuwd voor de foto’s.

Onze chauffeur gaat eerst naar de moskee en wij gaan alvast lunchen, daarna eet ook hij snel wat en vertrekken we naar air terjun (waterval) Saluopa.

Saluopa waterval.

Er loopt een betonnen pad in de jungle naar de waterval toe, het is zo jammer dat ze middenin de waterval een trap hebben gemaakt en tig lelijke hutjes beneden aan de waterval hebben gebouwd. Gelukkig kan je langs de waterval omhoog lopen, hij heeft vele etages en die zijn ongerept en prachtig. Met drone en camera maken we er toffe beelden van.

Nadat de waterval is vast gelegd, vertrekken we naar ons volgende verblijf. Siuri cottages wederom aan het Poso meer, maar nu aan de andere kant. Dit verblijf is wat luxer en veel leuker en tadaaaaa we hebben weer een normale badkamer. Dit keer met warme douche zelfs!

Jungle tocht.

Onze gids voor de jungle tocht van morgen komt ons wat informatie geven. Gooijert koopt internet voor de komende dagen als we hier en daar internetloos zijn bij onze verblijven en ik duik nog even in het meer, het water is heerlijk!

Op ons terras lijkt het wel een dierentuin, zo’n 20 gekko’s, een pad en een heleboel vliegjes, muggen en torretjes sieren het terras. De torretjes zitten zelfs op het bed.

Karaoke

Indonesiërs zijn dol op karaoke. Als we net zijn aangekomen staat de muziek hard en wordt er flink meegezongen. Dit gaat de hele avond door om half 3 in de nacht stopt het pas. Absurd!

Harcore jungletocht.

Dan gaan we de jungle in, nu hebben we wel vaker een jungle tocht gedaan, maar deze tocht is toch wel  even anders dan anders. Geen gebaande paden in de jungle, nee hoor onze gids maakt ter plekke met zijn hakmes ruimte. En zo lopen we 7½ uur door de jungle. Het is ploeteren, maar wel heel mooi. En als we dan een koppel neushoornvogels zien is dit het allemaal waard.

Bij een prachtige waterval lunchen we en uiteindelijk zijn we rond 4 uur terug bij ons verblijf. Mijn gewrichten doen op den duur wel zeer, want het is bergje op en bergje af. We nemen een overheerlijke plons in het Poso meer. Om half 6 gaan we weer op pad. Dit keer om de tarsiers te spotten.

Tarsiers

Dit keer lopen we door rijstvelden en fruitboomgaarden. Onze gids spot al snel een tarsier. Deze wil maar heel even poseren voor de foto en springt snel weg. Geruisloos en enorm snel zijn ze, geweldig. We zien er meerdere en op den duur zelfs een baby tarsier. Wat een schatje! En dit alles onder een kraakheldere sterrenhemel en vuurvliegjes die sprankelen in het donker. Tarsiers komen alleen voor op Bohol (fillipijnen), Sulawesi en Borneo.

Verschillende soorten tarsiers.

Er zijn in totaal 14 verschillende soorten tarsiers, waarvan er 12 soorten in Sulawesi voorkomen. Het zijn de kleinste aapjes ter wereld en erg kwetsbaar. Ze zijn erg gevoelig voor stress en kunnen niet tegen teveel geluid, benadering of beetpakken van mensen en lichtverstoring. Deze nachtdiertjes mogen we alleen fotograferen met oranje licht en op afstand. Lucky me met mijn 100-400 mm lens. Er zijn zelfs verhalen bekend van tarsiers in gevangenschap die zelfmoord plegen. Dus een tarsier in mensenhanden of in een kooitje is geen goed nieuws, hoe schattig het er ook uitziet.

Egel.

Deze tocht was ook weer een groot succes. Wat minder fijn is dat de stekels van graszaden in mijn broek prikken, ik lijk wel een egel. Ik besluit om de hele broek maar weg te gooien, want sinds de jungle tocht van overdag zitten er ook al diverse gaten in.

De karaoke draait weer op volle toeren bij ons verblijf, maar dit keer gaat het niet lang door. Er waren meerdere mensen die hadden geklaagd.

De volgende ochtend vertrekken we om half 10 naar Ampana. Ik voel me niet zo lekker en ik heb bijna de hele rit geslapen. We zitten in erg leuk hotel.

De enige ATM (geldautomaat) werkt niet in het centrum dus we hopen morgen te kunnen pinnen bij de haven.

Haven Ampana.

Deze ochtend vertrekken we naar de haven van Ampana om daar met de boot naar het eiland Wakai te gaan, nadat we eerst hebben gepind. In de wachtruimte schalmt het Titanic liedje van Celine Dion door te ruimte, dat schept vertrouwen in de mens. We zien al snel een boot aankomen die wordt eerst helemaal vol geladen met voorraad en dat gaat maar door. Matrassen, eieren, water, blikjes frisdrank het houdt niet op. Uiteindelijk denken wij dat we aan boot mogen, iemand die ons begeleid, zegt de boot is er. Ja dat zien wij ook wel dachten we nog. Maar die grote boot is niet onze boot, welnee wij gaan met een kleinere speedboot mee. De bagage van de 18 passagiers wordt ingeladen en dan stappen wij van de hoge kade op het dak van de boot en dan de boot in. Tijdens de vaart zien we vliegende vissen en dolfijnen en vele rotsformaties en groene eilandjes. Het is prachtig.

Als we aankomen in Wakai, moeten we overstappen. We hebben dan een nog kleinere boot die ons naar het eiland Kadiridiri brengt. Ons verblijf is Kadidiri Paradise Dive Resort.

Als met al zijn we zo’n 2,5 uur onderweg. Als we aankomen staat onze lunch klaar en daarna worden we naar ons hutje aan het strand gebracht.

Snorkelen.

We nemen al snel een duik in het water, het 1^e stuk worden we niet heel bij van, enorm veel afgebroken koraal, maar verderop is het een stuk mooier. We zien 2 heel grote zeekatten, erg mooi, maar we hebben geen camera bij ons, dus moet je ons maar op het woord geloven dat ze groot en mooi waren. Ik voel me nog niet optimaal en als ik wil onderduiken met snorkelen doet dat enorm veel pijn in mijn hoofd, mijn sinussen zitten nog compleet verstopt.

Zonnig.

Het is zonnig en daar genieten we van. Even de komende dagen geen karaoke, geen moskee, geen schreeuwende Indonesiërs.

Cocktailtje.

Een fruitige cocktail en koel Bintang biertje smaken goed. Na het diner gaan we wederom snorkelen. Er zijn in totaal 8 toeristen in het resort. Daarvan willen 2 Roemenen en en 1 Nederlands meisje  met ons mee om in het donker snorkelen.

Ze zijn alle 3 erg enthousiast, en wij ook. We zien vele mooie heremietkreeften en krabben en veel zee en brokkel zeesterren.

Elektriciteit.

We hebben alleen in de ochtend elektriciteit en in de avond van 19 tot 23 uur. Dan is het ook echt donker en we slapen lekker. Het regent in de avond, nacht en vroege ochtend.

Regenboog.

De regenboog is te zien deze ochtend en daarna breekt de zon door.

In de ochtend snorkelen we  2 uur lang, na de lunch duiken we weer het water in en snorkelen een uurtje. Geweldig, we zien zelfs de 2 zeekatten terug en zetten ze uitgebreid op de foto.

Ik loop een beetje rond en bij het duikcentrum hoor ik vogels in de struiken. Ik tuur de struiken af en zie iets groens…….het blijkt een prachtige groene duif (zwartnekjufferduif) te zijn. Hij is wat schuw, maar wat is ie moooooooi!

Avond snorkelen.

In de avond gaan we rechts van de steiger snorkelen en we zien daar wel heel andere dingen als we gisteren links van de steiger zagen. Grote krabben en heremietkreeften met hun schelpen bedekt met anemonen rennen voorbij. Zeehazen en slakken in huizen schuiven op het zand voorbij. We zien zelfs een kleine blauw gevlekte rog schuilen onder de rotsen.

Regen.

Ook deze ochtend regent het weer flink, maar daarna klaart het op. Gooijert zou gaan duiken in de middag, maar dat feest gaat niet door vanwege motorproblemen aan de boot. Erg jammer, dus duiken we het water maar weer in ons snorkel tenue. Eigenlijk zien we niet zoveel bijzonders en gisteren voelde we ook al neteldiertjes in het water die enorm prikten. Ik heb nu een lange broek en shirt met lange mouwen aan maar het bijt enorm op mijn lippen.

Ik ga het water uit, Gooijert snorkelt nog een uur door, maar ook hij ziet niet iets wat bijzonder is.

Snorkelen in het donker.

Waarom zou je gaan snorkelen als het donker is? Nou de onderwaterwereld ziet er heel anders uit dan overdag. Veersterren vouwen zicht uit aan gaan aan de wandel. De zee-egels komen tevoorschijn, net als de heremietkreeften en krabben. Vissen die overdag actief zijn, slapen tussen het koraal of rotsen, al met al erg bijzonder om te zien. Dit keer zien we weer die gave rode heremietkreeft met de anemonen op zijn rug en we zien ook zijn broer voorbij wandelen. Het meest bijzondere is wel dat we 2 camouflagekrabben zien. Dit zijn spinkrabben die zichzelf bedekken met stukjes spons en alg. Waanzinnig goed gecamoufleerd, je ziet ze alleen als ze lopen.

We doen nog een regenbui.

Deze ochtend dondert, bliksemt en regent het flink. Gooijert gaat duiken deze ochtend en ik werk de foto’s en het blog bij. Daarna is het tijd om in te pakken en door te reizen naar onze volgens bestemming.

Veerboot.

We gaan om 2 uur in de middag met de boot naar Wakai om vanaf daar met de veerboot verder te reizen naar Gorontalo. Bij de haven worden we herkend door het personeel. Adil van Sulawesi Travel had op de vakantiebeurs een foto van ons gemaakt en door gestuurd. Het grappig is dat de man die vraagt of wij Corrine en Gooijert zijn, in de boot vanaf Ampana naar Wakai naast mij zat. Wat een toeval. Ook bij de haven zien we bekende gezichten van locals en reizigers.

Het is een belevenis op zich de veerboot. Er wordt ook hier van alles aan boord gebracht en ook voor vertrek van alles aan eten verkocht.

Kapiteinshut.

Wij hebben de hut van de kapitein tot onze beschikking. We kunnen dus slapen tijdens deze 12 uur durende vaartocht. Er is een bescheiden badkamertje met toilet in de hut, dus wij zijn dik tevreden.

Het enige nadeel is dat we 2 steile trappen op moesten met alle bagage. Een etage lager is de first class zaal. Wij vinden er weinig first class aan, het is niet meer en minder dan een bedompte slaapzaal. Economy zal benedendeks zijn, gok ik. Daar vind je geen gelegenheid om te slapen.

We vertrekken om 17 uur. Als snel zakt de zon onder en worden we getrakteerd op uit het water springende dolfijnen. Als het donker is trekken wij ons terug in onze hut en frissen ons op. Tijd om te gaan slapen want morgenochtend gaan we met walvishaaien zwemmen.

Vroeg op.

De wekker gaat om half 5 en zo rond 5 uur meren we aan. Al snel worden we opgepikt door een dame en een chauffeur. Eerst worden we naar een homestay gebracht voor een ontbijtje, dan vertrekken we naar de walvishaaien.

Walvishaaien.

Als we daar aankomen, kleden we ons om. We trekken snel een shirt met lange mouwen aan en uiteindelijk mogen we in een bootje stappen. Het lijkt alsof een stuk baai is afgezet en Gooijert ziet al snel een walvishaai. Het dier is echt niet te missen, hij wordt gevoerd. Het lijkt alsof hij gevangen zit in de baai. Na wat vertwijfeling springen we toch het water in en zien het magnifieke dier in volle glorie in het water.

Toch hebben we onze twijfels. Aan de kant vragen we of de dieren hier gevangen zitten, maar we krijgen als antwoord te horen dat ze gewoon weg kunnen. Echter zijn de dieren wel voorzien van een gps-tracker. Doordat ze veel worden gevoerd blijven ze in de buurt van de baai. De walvishaai die wij zien is nog maar een “kleintje”. Ik zeg dat ie 10 meter is en Gooijert zegt 3 meter. Aangezien ik altijd overdrijf en Gooijert te zuinig is neem ik het gemiddelde naar beneden afgerond. De walvishaai is dus 6 meter.

Baby aapje.

Bij de lunch onderweg naar Amurang zie ik een baby aapje langs de weg vast gebonden zitten. Snel maak ik wat foto’s het lijkt op een zwarte makaak. Morgen eens navraag doen bij onze gids voor Tangkoko.

Ons verblijf in Amurang is een prachtig huis, waar Nederlanders hun 2e verblijf hebben. Het huis en de tuin zijn super groot, maar ook ons onderkomen is niet misselijk.

Chauffeur.

De chauffeur die we nu hebben spreekt bijna geen Engels en lacht niet, niet dat het een boze man is, maar het is niet de goedlachse kleine Rusli van de afgelopen dagen. Die zei bij elke kip die overstak op straat, saté ayam, mjam mjam en bij een koe ahhh saté, big portie om daarna in lachen uit te barsten. Maar goed niet iedereen is zo grappig, het belangrijkste is dat we veilig aankomen.

Morgen hebben we weer een andere chauffeur die tevens onze gids is, eens kijken of we nog eens wat tarsiers kunnen spotten en uiteraard de zwarte makaken.