Tag: palawan

06 Tapik

Gooijert en Corrine 29 januari 20171 augustus 2024 brommer, cuba libre, degenkrab, filipijnen, grot, ille cave, palawan, snorkelen, tapik Plaats een Reactie 1786 Gelezen

Tapik een oase van rust

Tapik is een klein en rustig dorp. Wij zitten in Tapik Beach resort. Dit resort zit net buiten het dorp. Je moet het strand over rijden om er te komen. Je kan er camperen, maar hebben een grote bungalow met uitzicht over het hele park en de zee.

tapik palawan — Onze bungalow bij Tapik Beach Resort

Maandag 23 januari

Vandaag gaan we niet zoveel doen, beetje chillen, beetje hangen. We verdoen onze tijd met eten, borrelen en in de hangmat hangen. Zalig, even bijkomen. We gaan nog even het dorp in om wat chips en water in te slaan. Dat is dan ook het actiefste moment van deze dag.

Dinsdag 24 januar, snorkeltocht

We hebben een snorkeltocht geboekt. Om 9 uur lopen we door zee naar de boot. Er staat een heftige wind en de golven zijn enorm! Het is dan ook alles behalve een rustig tochtje. Bij de 1e snorkelstek besluit de gids dat we hier niet gaan snorkelen (althans we denken dat hij dat besluit want hij zegt geen woord). We gaan naar een strand toe en blijkbaar gaan we daar lunchen. Wederom geen communicatie. We krijgen enorm veel rijst, wat salade en een uitgedroogde kippendij van de bbq en wat bananen. Dat is niet de lunch die we gewent zijn bij de andere boottochten.

We zouden 4 snorkelstekken aan doen. Maar we hebben er maar 3 gezien waarvan er 2 om te huilen waren (dood of geen koraal). De 3e stek was mooi maar echt niet te doen om te zwemmen door de golven en enorme stroming. Ik kon niet eens normaal het water uitkomen (ik zat om het trapje heen gevouwen).
Als laatste stoppen we bij een prachtig mooi eiland met een enorm lang strand, we chillen daar even en gaan dan weer terug. Niet echt om heel enthousiast van te worden deze dag.

Woensdag 25 januari

Vandaag doen we niet zoveel, beetje lezen, beetje chillen, beetje kletsen. We lopen naar het dorp voor de broodnodige boodschappen zoals chips, fruit, cola en rum. Als we terug lopen naar ons resort Tapik vinden we een kleine zeester en een degenkrab. Beide harstikke dood en zo goed als droog. Een degenkrab hebben we beide nog nooit in het echt gezien, niet dood en niet levend. We nemen het diertje mee en drogen hem verder in de zon, het is heel breekbaar, dus of we hem heel mee naar huis krijgen is nog maar de vraag.
Verder liggen er heel veel skeletten van sepia’s op het strand, we vinden ze van 2 tot 30 cm groot. De mooiste nemen we mee naar huis.

Degenkrab en zeester gevonden op het strand (onderkant)

Donderdag 26 januari, we gaan weer brommeren

Om 9 uur staat onze brommer klaar. We gaan vandaag weer eens op pad, naar het noorden. Dat val nog niet mee, we rijden meer het binnenland in ontdekken we later. In het dorp New Ibajay bezoeken we een grot (Ille cave). Het is niet zo heel groot, maar erg mooi met wat stalagmietjes en tietjes. We rijden weer terug en denken dat we nu naar het noorden rijden, dat is niet zo, we gaan nu richting El Nido. Er is dus helemaal geen weg naar het noorden komen we achter.

Dan gaan we naar het zuiden, onderweg drinken we wat en vervolgen we onze weg weer. Opeens houdt de weg op, we moeten een beek doorsteken. Er is ook een gammel bruggetje daar gaan we overheen. Op deze route is echt helemaal geen kip te bekennen. We komen amper ander verkeer tegen en onderweg zijn ook weinig tot geen huisjes. Af en toe passeren we een mini dorp. Aan de weg wordt hier flink gewerkt, dus we moeten hier en daar zand, rotsen en losliggende stenen trotseren om verder te komen. Het is wel een avontuurlijk ritje zo. Regelmatig stoppen we om wat foto’s te maken en te genieten van het uitzicht.

Cuba Libre

Inmiddels wordt voor de 3e x deze vakantie de weg aan ons gevraagd, blijkbaar zien we er slim uit ofzo, haha. In ieder geval weten we alle keren een juist antwoord.
In het dorp scoren we nog even zakjes aanmaak ananaslimonde, cola en rum voor de cuba libre en dan leveren we de brommer weer in om 18 uur. Vanochtend hebben we er 2 liter benzine in gegooid en nu blijkt dat hij ongeveer 1 op 50 verbruikt, niet slecht dus. We hebben wel een blikken reet van het zadel.

Vrijdag 27 januari, aftellen

Ook al hebben we tijdens deze vakantie totaal geen benul van tijd, dag of datum, we weten wel dat onze vakantie ten einde gaat lopen. We gaan nu aftellen. Deze ochtend gaan we eerst eens op pad in het dorp en de jungle. We lopen langs en in de rijstvelden en het dorpje zelf. De jungle is prachtig. Over het strand lopen we terug naar onze beach cottage. De middag lummelen we wat op het strand en lezen een boekje.

palawan — Corrine in de jungle Tapik Palawan

Zaterdag 28 januari

Ook vandaag een lummeldag, er is hier ook niet zoveel te doen dus we zonnen in de ochtend, we chillen, we drinken een cuba libre en spelen met de honden.

Zondag 29 januari

Onze laatste hele dag bij Tapik want morgen begint onze terugtocht. Maar deze ochtend is de zonsopkomst erg mooi, we zijn vroeg wakker en het is eb. Ik ga opzoek naar de blauwe kleine krabjes die ik gisteren al had gespot en toen zag ik er tientallen. Nu zie ik er geen honderden, maar duizenden over het strand rennen in groepje. Ik maak er uiteraard wat foto’s van. Daarna lopen we samen nog even naar het water en in de ondiepe poelen zien we kleine koraalformaties. Ook zien we wat krabben, heremietkreeften, kleine sepia’s, visjes, ja zelfs kleine gifgroene berenkreeftjes. Maar ook hier en daar een kerstboomkokerworm in de kleuren, blauw en rood.

Als we daarna over het strand lopen gaan er 2 honden van het resort met ons mee. Je bouwt toch een band op in korte tijd als je de honden aandacht geeft. Een beetje kroelen met ze, maar we geven ze ook te eten. En bij de kleine pup halen we ook hier en daar wat teken en vlooien weg. Hoe schattig is het dan dat ze met je meelopen en aan komen rennen als je naar ze fluit.
Vandaag is het overigens de eerste dag dat het niet meer waait. Het is bloedheet daardoor. Op het strand vinden we nog een dode degenkrab en een paar mooie schelpen. We hebben een koffer vol mee naar huis te nemen in ieder geval.
We checken alvast in en lummelen de rest van de dag een beetje op het strand. Morgen om 14 uur Filipijnse tijd begint onze lange terugreis naar Nederland.

Air swift en Emirates

We worden eerst met de auto afgezet bij het vliegveld van El Nido. Daar wordt onze bagage met de hand doorzocht en ALLE schelpen en degenkrabben worden in beslag genomen. Je mag dan wel 2 doopvontschelpen invoeren in Nederland, je mag ze NIET uitvoeren! Gelukkig vind de aardige man de kleine papier nautilus die we de laatste dag op de rotsen vonden niet.

Met Air Swift vliegen we naar Manilla, daar moeten we 5 uur wachten op onze vlucht met de Emirates naar Amsterdam.

Samenvatting

De Filipijnen: wij hebben onwijs genoten, het is een prachtig land, de jungle is waanzinnig mooi en divers. De vegetatie is prachtig groen en weelderig er zijn beekjes en kleine watervallen. De mensen zijn vriendelijk, het klimaat is warm met veel zon maar ook veel bewolking en uiteraard hier en daar een korte bui. De tricycle is het algemene vervoermiddel, auto’s zie je op Palawan niet veel. De Bacuit Archipel is waanzinnig mooi, met steile rotsen die uit het water steken.

De strandjes ertussen zijn idyllisch. Er wordt enorm veel rijst gegeten. Helaas zien we ook minder fijne dingen zoals overbevissing, de riffen zijn veel te leeg. En het kleine zeebaarsje wat op je bord ligt tijdens een boottocht zwom een uur geleden nog op het rif. Speervissen mag hier op de riffen. De grote vissersvloten mogen inmiddels niet meer vissen in de Bacuit Archipel. Gelukkig zien en horen we ook dat er goede wil bij de lokale bevolking heerst, die afhankelijk zijn van het toerisme. Plastic zwerfafval is ook hier een probleem. En baby aapjes vastgebonden aan een bamboestok zien we helaas nog te vaak.

Ook zien we soms heel grote doopvontschelpen en andere grote schelpen bij de lokale vissers in de tuin liggen. Het vlees van de grote mantelschelpen en van de doopvontschelpen wordt gegeten, ook al zijn ze beschermt.
Hanen gevechten is hier ook normaal. Maar soms zie je dan ook weer varkens los lopen bij een huis en kippen en eenden scharrelen in het rond. Overal hebben ze hier honden, de meesten hebben het aardig (het kan altijd beter) maar soms zien je er heel treurige gevallen bij lopen.
We hebben in ieder geval enorm genoten van onze reis naar Palawan met als hoogtepunt de privé boottour in de Bacuit Archipel met Palawan Explorers.

Filipijnen

05 Palawan Explorers

Gooijert en Corrine 22 januari 201717 mei 2023 bacuit archipel, biertje, big lagoon, brommer, doopvontschelp, el nido, filipijnen, helicopter island, kajak, monsoon, palawan, palawan explorers, prive boottrip, secret lagoon, snake island, tapik Plaats een Reactie 1547 Gelezen

Onze trip met Palawan Explorers komt steeds dichterbij, wat hebben we er zin in!

Woensdag 18 januari

We horen in het hotel dat voor vandaag alle tours zijn afgelast vanwege het weer. Het weer is prima, zonnig met hier en daar wat wolken en een lekker windje. We waren sowieso niet van plan een tour te doen, vandaag gaan we weer met de kajak op pad. Toch merken we in de kajak dat het weer wel wat onstuimig is. Met wat harde winstoten onderweg stoppen we bij het 2e strandje. Het is daar is het iets minder mooi snorkelen maar ja we moeten ook weer terug kajakken met wind tegen. We zien tijdens het snorkelen de gebruikelijk dingen.

Tegenwind

En dan terug kajakken…….wind tegen en sjemig wat een golven, ondanks dat we de kajak op het strand hebben laten leeglopen (we liggen ineens een stuk hoger en wat rechter in het water) is het ploeteren. Ik hou mijn ogen maar dicht want het water plonst in mijn ogen. Toch hebben we nog redelijk snel terug gepeddeld. We drinken een biertje bij een gloed nieuwe tent aan het strand, een paar meter van ons Desert Rose Hotel. Gezellig maar sjeez het bier is duur zeg, wel 80 php voor een flesje terwijl het overal rond de 50 php is.

We eten pizza iets verderop en drinken nog een cocktail bij de tent waar we vorige week ook waren. De cocktails zijn deze keer echt smerig dus we houden het voor gezien na 1 drankje.

Donderdag 19 januari
Gooijert & Corrine op de Briesende Brommer

Vannacht worden we beide wakker van krampen in onze darmen, Gooijert heeft de hele dag last, ik iets minder. Vandaag huren we weer dezelfde brommer als van de week. We gooien de tank vol en gaan op pad. Deze keer de andere kant op. We volgen gewoon de betonnen weg. Het duurt even voordat we in het rustigere gedeelte komen, na 3 kwartier is het wel gedaan met de toeristen en komen we weer bijna niemand tegen. Niet dat dit tripje saai is hoor.

Je moet toch hier en daar wat obstakels op de weg ontwijken zoals brokken steen, een slapende hond, een overstekende geit of rijst die midden op de straat wordt gedroogd. Waar een weg al niet goed voor is he? Hier en daar houdt ook ineens de betonnen weg op, dan rij je weer over stenen en grond en hop dan is de weg er ineens weer. Het houdt de trip boeiend zeg maar.

Beach babes

We rijden in de bergen en het uitzicht is adembenemend. Onderweg drinken we ergens wat en als we weer verder gaan zien we een strand, we zetten de brommer neer en lopen naar het strand. Echt compleet verlaten nou ja op 3 echte beach babes na dan…… er lopen namelijk 3 varkens op het strand die de grootste lol hebben. We genieten van het uitzicht en gaan dan weer terug, het blijkt dat we in de provincie Sybaltan aan de andere kant van El Nido zijn beland, dus eerst zaten we westelijk nu zitten we in het oosten van Palawan, haha.

We strijken daarna even neer in El Nido down town en alles bij elkaar zijn we 4 uur onderweg geweest, we zijn rozig van de zon en de wind. Na het diner brengen we de brommer terug en pakken onze spullen in. Het is nog even spannend of we morgen weg kunnen voor onze privé boottrip. Ook vandaag heeft de kustwacht geen toestemming gegeven om uit te varen namelijk. Palawan heeft een staart meegekregen van een monsoon op de Filipijnen waardoor er ruige tot zeer ruige zee met golven tussen 3,5 en 4,5 meter zijn ontstaan. We hadden gisteren helemaal niet mogen kajaken, oeps…..
In principe is de monsoon zo goed als voorbij en Palawan van de “lijst” af dus we gaan ervanuit dat de kustwacht morgen wel toestemming geeft om te vertrekken. We hebben onwijs veel zin in onze privé tour!

Vrijdag 20 januari

Om half 9 worden we opgehaald bij ons hotel Desert Rose door Palawan Explorers. We droppen de meeste bagage bij het kantoor van Palawan Explorers. Op het strand van down town El Nido gaan we aan boord. We hebben 4 man personeel tot onze beschikking. Een gids en tevens eigenaar van de boot, een kapitein, een kok en een manusje van alles. Als we bij de 1e stek gaan snorkelen en we komen het water uit worden keurig onze flippers gepakt en staat er een kop thee met wat lekkers voor ons klaar.

Doordat we van te voren hebben aangegeven dat we van mooie en stille snorkelplekjes houden is er van te voren geen route bekend. Tijdens het snorkelen vind Gooijert een mooie schelp. Als we die aan boord leggen checken we nog even of hij echt onbewoond is. Als we in de schelp kijken zien we niets, maar ik voel toch wat. We leggen hem weer neer en 2 minuten later zien we ineens dat de schelp een extra uitstulpsel heeft gekregen. Een harige poot steekt uit de schelp en ineens wandelt de schelp over de boot, haha. Oeps hij is bewoond door een rode heremietkreeft dus we gooien de schelp keurig weer terug. Ook duiken we diverse (lege) doopvontschelpen op, sommige gooien we terug maar een mooi dubbel exemplaar houden we, die nemen we mee naar huis.

Lunch

We lunchen op een prachtig strand. Een tafel wordt op het zand gezet en er komt van alles op tafel. Het is echt heel veel en erg lekker. Rijst, geroosterd varken, garnalen, groenten, salade en fruit.
In de middag gaan we ook naar de secret lagoon, je moet een stukje door een rots klauteren en dan sta je met zijn 2-en in een ondiepe lagoon. Omgeven door megahoge rotsen en prachtige vegetatie. Later in de middag staat er een fruit(rum)punch voor ons klaar (lekkah!). Het diner eten we bij de plaats waar we ook overnachten. Dit keer niet in hutjes maar in een tentje. Het tentje wordt keurig voor ons neergezet en ons bedje opgemaakt. We eten weer op het strand (weer veel en lekker). Het snorkelen in de avond valt wat tegen. Er is er niet zoveel te zien, dus na 40 minuten houden we het voor gezien.
We drinken wat biertjes en gaan slapen, het dunne matrasje is ff wat minder.

Zaterdag 21 januari

We zijn vroeg wakker en we ontbijten weer op het strand, de small lagoon hadden we al gezien bij onze groepsboottour en nu zien we ook de big lagoon. We wachten rustig tot er wat boten weg zijn. Het doet ons een beetje denken aan de Efteling, boten die achter elkaar aan varen langs de kliffen en dan een rondje lagoon doen en er weer uit varen. Wij gaan met de kajak. We nemen ook een duikbril mee en af en toe spring ik in het water want ook onderwater is het mooi. De lagon varen we rond, we hebben de tijd aan onszelf echt heerlijk!

We gaan ook naar snake island, de vorm van het eiland lijkt op een slang vandaar de naam. We gaan naar het hoogste punt voor een leuk uitzicht. Ondertussen snorkelen we op diverse stekken en wederom is het eten super. De thee en de rumpunch staat weer voor ons klaar.
De 2e nacht overnachten we bij Papaya beach, vanaf Desert Rose waren we hier al eens heen kajakt een heel leuk strand. Er staat 1 hut op het strand en die kan je huren, die is dus voor ons. De klamboe wordt erin gehangen en we gaan ook hier in de avond snorkelen, maar euh ook weer een beetje teleurgesteld komen we het water uit. Weer geen octopus, slakken, heremietkreeften, krabben enz.

Zondag 22 januari

Na ons ontbijtje op het strand vertrekken we al vroeg. Vandaag is er namelijk toestemming gegeven om de buitenste eilanden te bezoeken. Dit was de laatste 2 weken niet mogelijk vanwege een bootongeluk en het slechte weer. Als eerste stoppen we bij secret beach. In de woeste zee bij een hoge klif moeten we het water uit en door een spleet in de rotsen laat je je op de golven door de spleet heen spoelen. Dan kom je uit in een lagoon met een strand. Omdat we lekker vroeg zijn zijn we met zijn 2-en. Wat bijzonder zeg!
Daarna varen we door de woeste golven naar een prachtig stek om te snorkelen. Het is nog heerlijk rustig en we snorkelen dan ook dik een uur. Het is er echt heel mooi.
We pauzeren even en dan komen er al wat andere boten aan. Als we weer het water ingaan zien we nog een kleine karetschildpad en we willen op ons gemak weer terug snorkelen maar inmiddels ligt het water vol met spartelend en kwebbelende toeristen. Als een speer gaan we naar onze boot. We moeten boten, toeristen en ankers ontwijken.

Gaaf

Dit was echt te gek, ook de 2e keer hebben we meer dan een uur in het water gelegen. We lunchen aan boord dit keer en dan varen we naar helicopter island. Een heftige tocht met onwijs veel wind en hoge golven. Bij helicopter island is het een drama met snorkelen, veel te veel golven en geen zicht.
Vlakbij leggen we aan bij een strandje, we chillen lekker op de boot en gaan nog een geheime grot in. Als we dan weer de haven van El Nido invaren is het net of we niet zijn weggeweest. We hebben 3 onwijs leuke en toffe dagen gehad met Palawan Explorers.

Een boottrip met Palawan Explorers is absoluut een aanrader. Een blog over onze privé toer staat op de website van Palawan Explorers. Heel fijn ook je contactpersoon bij Palawan Explorers een Nederlandse dame is.

Tapik

Om 17 uur worden we opgehaald door onze shuttle bus, we gaan El Nido verlaten en reizen naar Tapik.
Rond 18 uur komen we aan en wouw wat is het hier gaaf, we hebben een geweldige beach bungalow, wat een ruimte en wat mooi!!!
We nemen een borrel en een snack en gaan op tijd naar bed.

Filipijnen

02 El Nido

Gooijert en Corrine 6 januari 20179 oktober 2018 air swift, bier, cuba libre, duiken, el nido, emirates, filipijnen, kajak, nacpan, nacpan beach, nagkalit waterval, nativ exploration, palawan, rum, snorkelen, tricycle, veersterren, zakpijpjes Plaats een Reactie 1457 Gelezen

Donderdag 5 januari

Nog steeds hebben we geen bagage van Gooijert. We sturen een boze email naar de Emirates. Dan gaan We naar een reisburo in El Nido. Ze helpen ons met het bellen van het telefoonnummer wat we hebben gekregen. Helaas krijgen we geen verbinding terwijl ze 24 uur per dag bereikbaar zouden moeten zijn. Nog een x bellen. Ik heb nu iemand aan de lijn maar die is zeer slecht te verstaan. Inmiddels ben ik wel op mijn kookpunt maar we komen geen steek verder. Eerst shoppen. We vinden nu een shirtje voor Gooijert die past en we kopen nu een grotere fles zonnebrand. Dan moeten we even pinnen. Je kan maximaal 4000 Filipijnse pesos pinnen, dat ongeveer neerkomt op 80 euro, haha. We pinnen gewoon een paar keer achter elkaar.

Nacpan

We gaan naar Nacpan beach. Nacpan is een mooi groot strand en we gaan er heen met de tricylce. Dat hebben we geweten, bijna een uur lang zitten we in dat ding. We chillen wat op het strand en op de terugweg gaan we naar de Nagkalit waterval. We struinen een half uur door de jungle om er te komen. Dan nemen we een duik in het frisse water. Even opdrogen en aankleden. Dan gaan we terug naar onze tricycle met chauffeur. We besluiten om nog eens te bellen om te vragen waar de tas van Gooijert blijft. We krijgen nu wel iemand aan de telefoon en die weet ook waar het over gaat. Hij zegt dat de tas gisteren al bezorgd had moeten worden!!! Na wat heen en weer gebel blijkt de tas nog steeds in Manilla te staan. Hij gaat deze morgen met Air swift mee naar Palawan. Het guesthouse gaat ervoor zorgen dat de tas dan opgehaald wordt. We krijgen er weer vertrouwen in.

We gaan langs de duikshop om een duiktrip te boeken, toffe gasten want ik mag mee en ik kan lekker snorkelen, zin in!! Helaas niet morgen maar overmorgen. We eten bij een tentje en krijgen heel veel rijst en een piepklein stukje vlees. Gooijert heeft nog honger en haalt op straat een grote crêpe met suiker.

Vrijdag 6 januari

Vandaag gaan we kajakken, we hebben er zin in. We nemen wat te eten en te drinken mee en gaan op pad. Als echte zeerovers trotseren we de golven en woeste baren. Geintje, het valt reuze mee, we hebben windje mee. Als een raket gaan we er vandoor en we maken er een wedstrijd van. We hebben al 3 andere kajakkers ingehaald en wij liggen helemaal in een deuk. De andere kajakkers weten niet eens dat ze in onze wedstrijd zitten, hahaha. We vleien ons neer op een prachtig idyllisch strandje. Ik ga snorkelen en het is mooi onder water, prachtige koralen en heel veel veersterren in de meest woeste kleuren. Gooijert gaat daarna nog even snorkelen en we vinden het allebei prachtig, alleen wat weinig vis.

Nadat we nog even verder op het strandje hebben gehangen gaan we verder met onze kajaktocht. We dachten even om het eiland heen te kajakken maar dat blijkt toch wat verder te zijn dan we dachten. Dus keren we om. Crap, wind tegen. Maar we laten ons niet kennen, we zetten door en hijsen de vlag. Oh nee die hebben we niet. Na veel ploeteren (vooral van mijn kant) komen we weer terug bij El Nido.

Onze conclusie: erg leuk om te kajakken maar we missen een buitenboordmotortje en minibar. We gaan naar de duikshop om een aan betaling te doen. De beste man schrijft ons in en zegt: nou jullie hebben gisteren al betaald dus tot morgen. Oké, dat is dus 2000 php winst ( 39,00 euro). We bellen nog maar eens naar de Emirates waar de bagage blijft. Niets maakt indruk. Later horen we van ons guesthouse dat de bagage op het vliegveld van El Nido staat. Zij gaan zorgen dat de tas wordt opgehaald, jippie.

Zaterdag 7 januari

Duik en snorkeldagje, we zitten weer op de boot. Joepie met motor, helaas nog steeds geen minibar. Gooijert gaat 3 x duiken en ik 2 x snorkelen. Het is zonnig maar ook hier en daar een wolk wat het aangenaam maakt. Gooijert ziet allemaal mooie dingen. Ik iets minder want ik ben vooral tijdens de 1e snorkeltocht in gevecht met mijn snorkel. De 2e snorkeltocht gaat beter. Gooijert komt bij de 3e duik naaktslakjes tegen dus die is in zijn nopjes. We zien beide mega grote paarse zeesterren en de zakpijpjes zijn echt waanzinnig mooi. Ze zijn gemarmerd in de kleuren oranje, paars en wit. Ook de koralen en veersterren zijn donkerrood en gifgroen.

Als we bij het duikcentrum willen afrekenen moet Gooijert nog maar ipv 2000 php betalen ipv 2500. Dat is alweer een meevaller. Van de week ging Gooijert al 2 biertjes halen bij de bar en zonder te betalen kreeg hij wisselgeld en bier, ik zeg goed bezig!

Nativ Exploration

Bij het guesthouse aangekomen krijgen we te horen dat we zelf de tas moeten ophalen. Ze krijgen hem niet mee zonder formulier en paspoort. We sjezen in de tricycle naar het vliegveld en halen de tas op. Daarna laten we ons daarna afzetten bij Nativ Exploration. We hebben een briefing van onze 3 daagse boottocht, die morgen begint. Drie dagen lang gaan we back to basic. Ter plekke krijgen we te horen wat we mee moeten nemen bladibla..… wij willen vooral weten of er bier is. Nee, dat mogen we wel zelf mee nemen, prima doen we dat. We springen weer in de tricycle terug naar ons guesthouse.

We slaan rum, cola (voor e n cuba libre) en bier in en eten wat. Daar hoeven we i.p.v. 3 bier maar 2 bier af te rekenen, het wordt steeds leuker hier. Als we onze spullen in willen pakken kom ik er achter dat ik mijn duikbril en flippers ben vergeten op de boot, handig zeg. Hebben we eindelijk Gooijert zijn bagage ben ik weer wat kwijt. Helaas is de duikshop al dicht en ligt de boot te ver weg om te kijken of daar de spullen liggen. Morgenochtend maar proberen voordat we vertrekken.

Zondag 8 januari

Eerst mijn snorkelspullen opgepikt bij de duikbasis. Na het ontbijt nemen we de tricycle met al onze bagage naar Nativ Explorers Palawan. De tricycle zit stampvol! Per kajak worden we naar de grotere boot gebracht. In totaal bestaat de groep uit 15 reizigers, waarvan 2 Nederlanders (wij) en 13 Fransen (jottum). We vallen dus een beetje uit de groep. Dat boeit ons voor geen ene meter. De hele dag leggen we bij verschillende eilanden aan en kunnen we snorkelen. Wij gaan links de Fransen rechts en het koraal is echt prachtig!

En dan tadaaaaah zien we een prachtige grote karetschildpad. We zwemmen rustig met hem mee, maar na 10 minuten worden we teruggefloten door 1 van de gidsen die iedereen in de gaten houden. Stom vinden wij, maar de schildpad was inmiddels toch al te diep gedoken om nog te volgen. Onze dag kan sowieso al niet meer stuk!

Als we aankomen bij snake island vragen we of het goed is of wij naar de kant kunnen zwemmen. De gids vind dat erg vreemd, maar wij hebben geen zin om te wachten op de kajak. Daarbij willen we tevens kijken of je hier mooi kan snorkelen. We zien veel wier afgewisseld met koraal op een rotsbodem. We denken hier wel mooi te kunnen snorkelen als het donker is.
Na het overheerlijke Filipijnse diner op het strand duiken we het water in. Oeps het valt tegen zeg. We hadden slakken, heremietkreeften en veel octopus verwacht maar niets van dat alles. Na 40 minuten houden we het voor gezien. We nemen nog cuba libre en gaan slapen. Dunne matrasjes op een bamboevloertje. Het is niet heel comfortabel, maar je moet er wat voor over hebben niet waar?

Filipijnen

01 Filipijnen

Gooijert en Corrine 4 januari 20174 oktober 2018 air swift, el nido, filipijnen, palawan, tricycle Plaats een Reactie 1387 Gelezen

FILIPIJNEN PALAWAN 2017

Zondag 1 januari 2017

De taxi rijdt voor om 19 uur. Op schiphol aangekomen sjezen we gelijk naar de incheckbalie. Ondanks dat Gooijert al 6 dagen terug met de Emirates heeft gebeld of zijn duiklamp in de ruim of handbagage moet hebben we daar nog steeds geen antwoord op. Bij het inchecken melden we dit en we moeten wachten. We moeten even uit de rij en na een half uur krijgen we te horen dat de duiklamp in de ruimbagage kan blijven. Onze bagage late we achter en drinken nog snel een kop thee. Dan gaan we naar de gate, so far so good zou je denken.

Maandag 2 januari

Uiteraard hebben we niet geslapen in het vliegtuig. In Dubai aangekomen hebben we in totaal 4 uur de tijd om over te stappen. Onze bagage is door gelabeld. We moeten alleen maar naar de juiste gate te lopen voor onze vlucht naar Manilla. Op het vliegveld eten en drinken we nog wat en gaan dan aan boord. We hebben helaas wat vertraging bij vertrek, maar de piloot belooft ons dat onderweg in te halen. Helaas is er bij aankomst in Manilla geen toestemming om te landen. De ingehaalde vertraging is weer gewoon vertraging. Uiteindelijk zijn we er, jippie. We stappen uit het vliegtuig en daar staan 2 mensen met een paar namen op een bordje. We lopen langs en ik dacht he, die naam lijkt veel op mijn naam.

Manilla

We lopen terug en ja hoor op het bordje staat Cornelia Ponsen. Wat blijkt, er is van onze 2 stuks bagage 1 niet aan boord gegaan! Gooijert heeft al een donkerbruin vermoeden dat het om zijn tas gaat. Ik ben bang dat het om mijn koffer gaat. Het blijkt inderdaad Gooijert zijn tas te zijn die is achter gebleven. Onze gok: dat komt door de duiklamp. We moeten een formuliertje invullen en de volgende dag komt de tas aan. Daarna zoeken we een hotel, buiten aangekomen staan er taxichauffeurs en hotelverkopers. We vinden alles best en een taxi brengt ons naar een hotel. Er is een grote kamer en een grote badkamer. We zijn moe het is inmiddels 1 uur in de nacht. Slapen doen we amper. Nadat er eerst een diesel heeft staan ronken onder ons raam, begonnen daarna een paar honden te blaffen. Daarna een hanenruzie en werd het hotel middenin de nacht schoongemaakt ofzo. Vroeg weer uit de veren want om 10 uur gaat onze vlucht naar Palawan.

Dinsdag 3 januari
Air Swift

We zijn veel te vroeg op het vliegveld. De vlucht hebben we geboekt bij Air Swift en dat is erg goed verzorgt. We krijgen een tasje met daarin een broodje, een brownie en een flesje water. Als we om 09.40 naar de gate gaan, stappen we daarna in het vliegtuig. Een propellervliegtuig brengt ons in 1 uur en 15 minuten naar El Nido in Palawan. Onderweg zien we hoe mooi de Filipijnen zijn.

Diverse eilandjes in een azuurblauwe zee. We landen en stappen uit, een bus brengt ons naar de aankomsthal, hahaha nou ja aankomsthal. In de jungle staan 2 grote afdaken en 1 kleine. 1 groot afdak is de vertrekhal de andere is een aankomsthal. Het kleine afdakje is het bagagegedeelte. Alles is van hout en bamboe. We kunnen wat te eten en drinken pakken en inmiddels kwam de bagage aan, mijn koffer als eerste, joepie!

Tricycle

We gaan met een tricycle (een brommer met zijspan en overdekt) naar ons guesthouse. De rit op zich is al hilarisch. Bergje op bergje af, maar we komen heelhuids aan. We zitten in Austria’s Guesthouse in El Nido. Ons guesthouse stelt niet heel veel voor en is erg gehorig. Omdat Gooijert nu geen bagage heeft zijn we eerst op zoek gegaan naar teenslippers, een korte broek en een shirt. Das nog best lastig, hij loopt nu op te kleine slippers en heeft 1 korte broek.

De gratis wifi in het guesthouse is dramatisch. Op de laptop werk internet helemaal niet en op mijn telefoon kan ik alleen email ontvangen en niet verzenden. Gooijert probeert van alles, maar niets werkt, dus we doen het er maar mee. El Nido is een dorp, heel gezellig, druk en heel relaxed. Er rijden nagenoeg geen auto’s alleen maar tricycles en brommers. Als we willen slapen lukt dat amper, het is warm en er is veel geluid buiten op straat maar helaas ook in het guesthouse.

Woensdag 4 januari

We scoren wat zonnebrand want het hele assortiment wat ik had gekocht zit in de tas van Gooijert. En die tas is nog steeds spoorloos. We gaan naar het strand, we slaan het gedeelte over waar veel restaurants zitten. Na de bocht is er nog een heel strand waar de lokale bevolking woont en werkt. Het is laag water en we slenteren wat door het lage water, we zien krabben, kleine visjes, heel veel zeesterren en nog wat zeeleven. Later in de middag als het weer vloed wordt probeer ik wat te snorkelen, maar het is meer buikschuiven en heel veel leven is er niet. Al met al een relaxed middagje. We eten bij een tentje waar de vers gevangen vis wordt uitgestald. Je mag aanwijzen welke vis je wilt eten.

Gooijert kiest een kleine zeebaars uit en ik ga voor de mosselen. Van die megagrote! Ik krijg mijn eten vrij snel. De mosselen zitten dan wel in grote schelpen van bijna 10 cm, het beestje zelf stelt geen roggel voor. Het is overigens wel heel erg lekker. Daarna komt Gooijert zijn vis en rijst, ook lekker maar niet heel veel. Goed voor de lijn zullen we maar denken. Deze nacht slapen we iets beter, maar het blijft rumoerig.