• Home
  • Over Gooijert en Corrine
  • Een eigen reiswebsite
  • Mooiste reisfoto’s
  • Werk aan de muur
  • Contact
  • Onze reizen
    • Tobago
      • 01 British Airways
      • 02 Buccoo rif
      • 03 Reuzerog, Carnaval, Dolfijnen en Sundayschool
    • Cuba
      • 01 Varadero Cuba
      • 02 Van Varadero naar Havana
      • 03 Havana
      • 04 Met de viazul naar Trinidad
      • 05 La Boca
      • 06 Playa Giron
      • 07 Naar Varadero terug
    • Malediven
      • 01 Met Emirates naar Embudu
      • 02 Mantapoint
      • 03 Spinkrab, Arabisch zeesterkussen en regen
      • 04 Egelrog, karetschildpad en koffervis
    • Dominicaanse Republiek
      • 01 Een slecht begin is het halve werk.
      • 02 Bultruggen spotten
      • 03 Wonderbaarlijk
    • Mauritius
      • 01 Mauritius
      • 02 Waterval in Mauritius
      • 03 Zwalkende Zeesterren
      • 04 Sepia
      • 05 De onvindbare zeepaardjes
      • 06 Dolle dolfijnen & wervelende watervallen
      • 07 Eureka house
      • 08 Pamplemousses
    • Egypte
      • Wadi Lahami 2024
      • Wadi Lahami 2017
    • Filipijnen
      • 01 Filipijnen
      • 02 El Nido
      • 03 Bacuit Archipel
      • 04 El Nido
      • 05 Palawan Explorers
      • 06 Tapik
    • Costa Rica
      • 01 Tortuguero
      • 02 Fortuna
      • 03 Monteverde
      • 04 Playa Bejuco
      • 05 Drake Bay
      • 06 Dieren in Drake bay
    • Sumatra
      • 01 Orang oetans in Bukit Lawang
      • 02 Zinderend Chinees nieuwjaar
      • 03 Landak rivier
      • 04 Pulau Weh
      • 05 Vulkaan op Pulau Weh
      • 06 Gua Sarang
      • 07 Lhong Angen
    • Flores
      • 01 De voorbereidingen naar Flores
      • 02 Labuan Bajo in Flores
      • 03 Rinca en de Komodovaranen
      • 04 Bajawa
      • 05 Moni
      • 06 Riung
      • 07 Manta’s
    • Sint Maarten
      • 01 Naar Sint Maarten.
      • 02 De eerste week op st maarten
      • 03 Hiken op Sint Maarten
      • 04 Duiken en snorkelen op Sint Maarten.
      • 05 Kolibries op Sint Maarten
      • 06 Straatrace op Sint Maarten
    • Seychellen
      • 01 Seychellen
      • 02 Praslin
      • 03 Berjaya hotel
      • 04 Anse Lazio
    • IJsland
    • Sulawesi
      • 01 Sulawesi
      • 02 Rantepao
      • 03 Tarsiers in Sulawesi
      • 04 Bunaken
    • Saba
      • 01 Naar Saba
      • 02 Natuur op Saba
      • 03 Mount Scenery
      • 04 Cruisen op Saba
  • Inschrijven blogs
  • Home
  • Over Gooijert en Corrine
  • Een eigen reiswebsite
  • Mooiste reisfoto’s
  • Werk aan de muur
  • Contact
  • Onze reizen
    • Tobago
      • 01 British Airways
      • 02 Buccoo rif
      • 03 Reuzerog, Carnaval, Dolfijnen en Sundayschool
    • Cuba
      • 01 Varadero Cuba
      • 02 Van Varadero naar Havana
      • 03 Havana
      • 04 Met de viazul naar Trinidad
      • 05 La Boca
      • 06 Playa Giron
      • 07 Naar Varadero terug
    • Malediven
      • 01 Met Emirates naar Embudu
      • 02 Mantapoint
      • 03 Spinkrab, Arabisch zeesterkussen en regen
      • 04 Egelrog, karetschildpad en koffervis
    • Dominicaanse Republiek
      • 01 Een slecht begin is het halve werk.
      • 02 Bultruggen spotten
      • 03 Wonderbaarlijk
    • Mauritius
      • 01 Mauritius
      • 02 Waterval in Mauritius
      • 03 Zwalkende Zeesterren
      • 04 Sepia
      • 05 De onvindbare zeepaardjes
      • 06 Dolle dolfijnen & wervelende watervallen
      • 07 Eureka house
      • 08 Pamplemousses
    • Egypte
      • Wadi Lahami 2024
      • Wadi Lahami 2017
    • Filipijnen
      • 01 Filipijnen
      • 02 El Nido
      • 03 Bacuit Archipel
      • 04 El Nido
      • 05 Palawan Explorers
      • 06 Tapik
    • Costa Rica
      • 01 Tortuguero
      • 02 Fortuna
      • 03 Monteverde
      • 04 Playa Bejuco
      • 05 Drake Bay
      • 06 Dieren in Drake bay
    • Sumatra
      • 01 Orang oetans in Bukit Lawang
      • 02 Zinderend Chinees nieuwjaar
      • 03 Landak rivier
      • 04 Pulau Weh
      • 05 Vulkaan op Pulau Weh
      • 06 Gua Sarang
      • 07 Lhong Angen
    • Flores
      • 01 De voorbereidingen naar Flores
      • 02 Labuan Bajo in Flores
      • 03 Rinca en de Komodovaranen
      • 04 Bajawa
      • 05 Moni
      • 06 Riung
      • 07 Manta’s
    • Sint Maarten
      • 01 Naar Sint Maarten.
      • 02 De eerste week op st maarten
      • 03 Hiken op Sint Maarten
      • 04 Duiken en snorkelen op Sint Maarten.
      • 05 Kolibries op Sint Maarten
      • 06 Straatrace op Sint Maarten
    • Seychellen
      • 01 Seychellen
      • 02 Praslin
      • 03 Berjaya hotel
      • 04 Anse Lazio
    • IJsland
    • Sulawesi
      • 01 Sulawesi
      • 02 Rantepao
      • 03 Tarsiers in Sulawesi
      • 04 Bunaken
    • Saba
      • 01 Naar Saba
      • 02 Natuur op Saba
      • 03 Mount Scenery
      • 04 Cruisen op Saba
  • Inschrijven blogs
Faceboek Instagram
Gooijert en Corrine op reis

Tag: taxi

Gooijert en CorrineSeychellen

02 Praslin

Gooijert en Corrine Posted on10 november 202210 november 2022 bacuit archipel, bier, biertje, duiken, karetschildpad, koffervis, la dgue, ladigue, praslin, rum, schildpad, seychellen, snorkelen, taxi, zeeschildpad 11 Reacties 1281 Gelezen

In het vorige blog gaf ik al wat meer info over Praslin zelf, in dit blog meer over Praslin en de omliggende eilanden.

Duiken op Praslin.

Zondag 6 november maakt Gooijert zijn eerste 2 duiken op Praslin. Bij White tip divers aan het einde van het strand van Anse Volbert.

Hij vond het niet tegen vallen ook al is er weinig koraal te zien. Hij ziet octopus, murenes, Arabische zeesterkussens, een baby white tip haai, een karetschildpad, diverse papegaaivissen en wat slakjes. Genoeg te zien al is het allemaal minder kleurrijk als bijvoorbeeld Egypte en Malediven.

wrattenslak
vleermuisvis
koraalduivel
school vis
kappersgarnalen
murene
karetschildpad

 

Ik werk het blog bij en zet het online, ik maak een strandwandeling, zwem wat baantjes in het zwembad en ik tuur vanaf het strand naar het water. In de middag wandelen we naar Anse Petite Cour, daar schijn je mooi te kunnen snorkelen. Helaas is het hotel Le Domaine de la Reserve, waar je toestemming moet vragen om te mogen snorkelen, aangezien het privé terrein is, gesloten. Het hotel wordt op dit moment gerenoveerd. We weten niet hoe ver het is naar Anse Possession (het volgende strand) dus wandelen we terug. Bij Anse Volbert gaan we het water in maar door de harde wind van vandaag is er nul zicht dus we genieten gewoon maar van het warme zeewater. Vandaag is het 30 graden en broeierig.

anse volbert praslin
Strand Anse Volbert Praslin

Cousin Island vanaf Praslin.

Dan breekt maandag 7 november aan, de dag dat we een tour hebben geboekt. Om kwart over 8 stappen we in de bus en rijden naar de haven om daar op de catamaran te stappen. Het eerste eiland is Cousin Island, dat zit vol met zeevogels. Dit wordt ook wel bird island genoemd. Het is heel bizar hoe dichtbij de vogels komen en niet bang zijn. We zien oa de brown noddy, lesser noddy, white tailed tropic bird en de zeldzame magpie robin.

magpie robin
magpie robin (juvenile)
white tailed tropic bird met kuiken
Kuiken van de ferry tern
Reuzenschildpad vrouw
Reuzenschildpad man

Het is bijna het einde van het broedseizoen dus we zien ook de kuikens in verschillende leeftijden.

magpie robin
Seychelles magpie robin (Copsychus seychellarum)
hagedis
hagedis
brown noddy

white tailed tropic bird

Ook lopen daar de reuzenschildpadden rond. Als we terug lopen zien we ineens een zeeschildpad het strand op lopen om een nest te maken. Dichtbij komen is absoluut verboden, en terecht, dus ik ben blij met een 300 mm lens.

Ongelukje.

Op het strand wachten we tot een klein bootje ons naar de catamaran brengt. Het strand loopt stijl naar beneden en de golven zijn immens hoog. Een bootje is gevuld met 6 toeristen en krijgt 2 flinke golven over zich heen. Er ontstaat wat tumult en dan kapseist het hele bootje! Bizar om te zien en ik kan op dat moment alleen maar hopen dat het ons niet gebeurt. Als we zelf in het water komen is niet zo erg, maar je camera kan je gelijk vaarwel zeggen.  Gelukkig komt iedereen heelhuids uit het water en krijgen ze de boot weer in het gareel. Er ontstaan wat ruzie en wij stappen ook in een bootje. 1 van die ruziënde mannen gaat bij ons in de boot mee zodat er geen vechtpartij ontstaat. Wij komen gelukkig ongedeerd aan bij de catamaran.

Lunch.

Daar staat de lunch voor ons klaar, het is wat lastig eten op een wiebelende boot en zeer slappe kartonnen bordjes, maar het eten is erg lekker.

Curious Island.

We varen naar Curious Island om de reuzen schildpadden te zien. Beetje gek want die hadden we net ook al gezien. Een informatie bord verteld ons dat op dit eiland ook de Paradise flycatcher is uitgezet met succes. Aangezien we hier geen wandeling doen gaan we die dus niet zien. Onze gids verteld ons wel dat er een reservaat op La Digue is waar deze vogels succesvol broeden. De paradise flycatcher is bijna uitgestorven en komt alleen voor op de Seychellen.

St. Pierre.

Nadat we de reuzen schildpadden hebben bekeken en betast (alles wordt tot onze verbazing aangeraakt, van vogel tot heremietkreeft tot landschildpad) varen we door naar St. Pierre om te gaan snorkelen. Onderweg zien we de vinnen van dolfijnen uit het water komen.

dolfijnen

Snorkelen op St. Pierre.

praslin
kustlijn van praslin

Uiteraard zijn wij de eerste die het zeewater aanraken en snorkelen er op los. We hebben het gevoel er net in te liggen en dan komen ze al aanvaren in een zodiac om ons op te halen….. In ieder geval hebben we 2 paartjes tijgercauries, veel vis, Arabische zeesterkussens, koffervis en een egelvis gezien.

tijgercauries
praslin zeesterkussen
arabisch zeesterkussen

En dan hebben we dus het hele eiland Praslin rond gevaren. Het toertje was erg leuk, maar wij vonden het wel erg duur (175 euro pp) als je kijkt wat je er voor krijgt.

Bij ons hotel wassen we onszelf en onze kleren en nemen een heerlijk lokaal rummetje en schakelen later over op een biertje.

Fietsen op Praslin.

Dat is wat we doen op dinsdag 8 november. We huren een fiets, die kost 10 euro per dag. We fietsen eerst richting Anse Possession, we zoeken een plek om te snorkelen maar die vinden we niet. Eenmaal voorbij Anse Possession zien we prachtige stranden maar niet snorkel geschikt dus fietsen we terug naar Cote d’or en gaan daar het water in. Van het fietsen zijn we enorm doorzweet dus eerst even het zeewater in.
Het is een beetje wennen op de fiets ondanks dat ik wat ruzie heb met de versnellingen is het wel lekker.fietsen op praslin

Sagittarius taxi.

Bij Sagittarius taxiboot op het strand van Anse Volbert boeken we een boot naar het eiland La Digue. Je betaald 60 euro pp en dan wordt je met een speedboot naar La Digue gebracht. Daar staan fietsen voor ons klaar en zo kunnen we de hele dag op het eiland verblijven. Ons plan is om eerst naar het park Veuve te gaan, daar is namelijk de grootste kans om de Paradise flycatcher te zien.

Alle toertjes zijn trouwens een stuk goedkoper bij Sagittarius als dat je ze via het hotel boekt.

Bij de take away nemen we dit keer goulash, die behoorlijk heet is, maar wel lekker.  In het donker snorkelen zit er niet in, het is eb en we hebben geen zin om te buikschuiven over het gras en zand.

Dagtripje naar La Digue.

Het is maximaal 20 minuten varen vanaf Praslin naar La Digue. Het eiland zelf is niet groot met maar 10²km. Op zijn breedst is het eiland 3.3 km. Om 9 uur staan we op het strand om met de taxiboot naar La Digue te gaan. Als we daar aankomen lopen we eerst naar de fietsverhuur. Ik krijg een kleine rode fiets en Gooijert een mountainbike. Als eerste gaan we naar het park Veuve. In dit park wordt de paradise flycatcher beschermt en komt nagenoeg alleen in dit park voor.

Als we bij het park aankomen na 10 minuten fietsen is de parkbeheerder er niet, maar we kunnen wel alvast het park in en kunnen later de entree betalen.

Paradise flycatcher.

Als we een paar minuten rondlopen hebben we geen idee hoe de route is in het park dus we dolen maar wat rond. Dan zien we allebei tegelijk een vogel met lange staart vliegen. Yes de paradise flycatcher!! Het is een mannetje en de mannetjes hebben 2 lange staartveren en zijn blauw/zwart van kleur. De vrouwtjes zijn bruin/crème en hebben een kortere staart. Later zien we nog een mannetje en als we eenmaal het 4e mannetje spotten zien we er ook een vrouwtje bij. De vrouwtjes zitten hoger in de bomen dan de mannetjes. Ze zijn ook minder imposant als de mannetjes.

paradise flycatcher
paradise flycatcher
paradise flycatcher
twee vrouwelijke paradise flycatchers
paradise flycatcher
mannelijke paradise flycatcher

We lopen 1,5 uur in het park en hebben een stuk of 6 paartjes gezien bij elkaar. Op het laatste stukje zien we dat de mannetjes achter de vrouwtjes aanzitten, het is een leuk spektakel om te zien maar niet te fotograferen zo snel gaat het.  Als we willen betalen kunnen we gek genoeg alleen met een creditcard entree betalen en we hebben alleen cash bij ons. Ze heeft geen wisselgeld dus we hoeven niet te betalen. We verlaten het park en gaan richting 1 van de mooiste stranden van La Digue. Onderweg stoppen we bij een supermarkt voor een koud colaatje.

Anse Source d’Argent, dat is de naam van een prachtig strand op het eiland La Digue. We moeten daar wel entree (150 rupee) betalen omdat het strand in een park ligt met oude plantages en een begraafplaats. De plantages, artshop, schildpadden en begraafplaats interesseert ons niet zo, we gaan direct naar het strand. Met de camera en drone maken we daar toffe beelden en daarna fietsen we het park weer uit.

La Digue
La Digue, anse source d’argent
Anse source d’argent
La Digue, anse source d’argent
La Digue, anse source d'argen
Anse source d’argent

Grand Anse beach.

Grand Anse is onze volgende stop, we fietsen door een geweldige jungle.

fietsen op la digue
la digue
Junglepad op La Digue
La Digue
Gooijert op La Digue

Bergje op en bergje af, sommige stukken moet ik lopen en ik schaam me niet want zelfs locals stappen af. Dan komen we uit op grand anse beach. De andere kant van La Digue, de zee is hier een stuk ruiger. Ook hier zien we hier weer van die typerende granietblokken liggen.

grand anse beach
grand anse op La Digue

Voordat we onze weg vervolgen drinken we op een terrasje nog even wat. Het is er dorstig weer en we zweten ons rot.

De terugweg is weer eerst bergje op om vervolgens weer bergje af te gaan, we komen weer uit bij de haven en fietsen daar verder door. Het is hier een stuk drukker met toeristen en beachbarretjes. Langs de weg liggen 2 joekels van schildpadden.

tortoise sign
Kijk uit voor de reuzenschildpadden

We fietsen nog een stukje door langs het strand anse severe en dan is het alweer tijd om terug te gaan naar de haven en boot.

anse severe
Corrine op Anse Severe
anse severe
Anse Severe op La Digue

Bij de supermarkt kopen we een verfrissend biertje maar net als we een slok willen nemen komt de politie langs en waarschuwt ons dat we niet op straat mogen drinken. In de haven drinken we rustig ons biertje op en stappen op de boot om weer terug naar Praslin te varen.

Wat een supertoffe dag was dit. De rode fiets had ik willen adopteren, hij paste me precies!

Op ons terras genieten we na met een Praslin biertje van Seybrew verder bekijken en bewerken we de foto’s.

Gooijert en CorrineSeychellen

01 Seychellen

Gooijert en Corrine Posted on6 november 20226 november 2022 bier, biertje, bus, cuba libre, fotograferen, mangrovekrabben, praslin, rum, seychellen, snorkelen, strand, taxi 9 Reacties 1641 Gelezen
waterval

We gaan 3 weken naar de Seychellen. Naar het eiland Praslin. Het eiland is het op 1 na het grootste eiland van de Seychellen. Het is 38,5 km² (ca. 12 x 5 km) en het hoogste punt is 367 meter, er wonen zo’n 7500 mensen.

map praslin

Op weg naar de Seychellen.

1 november gaan we op tijd naar Schiphol met de taxi. Om 10 voor half 3 zijn we er al en we kunnen direct doorlopen om onze koffers af te geven. Inchecken thuis lukte niet goed en we konden alleen de 1e vlucht tegen betaling een stoel wisselen aangezien we niet naast elkaar zitten.

Bij de incheckbalie zeg ik dat we geen stoel konden wisselen voor de 2e vlucht en ze scheurt onze kaarten door en zegt geen probleem regel ik gelijk. De accu’s van de drone geven onduidelijkheid, mogen ze nu wel of niet in de ruimbagage. Na een paar telefoontjes moeten ze toch in de handbagage. Daarna kunnen we door de douane en beveiliging, bij de beveiliging in het zo stil dat we zelfs nog even een praatje daar maken. Uiteraard moeten we onze handbagage uitpakken en mogen we daarna door. Al met al zijn we dus binnen 45 minuten door de hele mikmak heen en hebben we nog 3 uur te gaan voordat we daadwerkelijk gaan vliegen.

Kopje thee en koffie.

Bij de starbucks nemen we een grote koffie en thee en wat later nemen we een salade en burger bij een restaurantje. Dan mogen we eindelijk het vliegtuig in. De eerste vlucht duurt maar 3 uur en dan zijn we in Istanbul. Om 2 uur in de nacht gaan de volgende vlucht. We moeten nog een uur wachten en dan kunnen we ook daar inchecken. Lucky us, we hebben 4 stoelen naast elkaar met zijn 2-en die ik onmiddellijk in beslag neem.

Slapen doen we niet echt, terwijl het een goed verzorgde vlucht is van Turkish Airlines. Om 11 uur lokale tijd (het tijdsverschil is nu 3 uur vroeger als in Nederland) landen we. Half 12 staan we bij de touroperator. Helaas is het dan nog 5 uur wachten tot de ferry gaat. Dat is even een flinke tegenvaller. We nemen eerst een colaatje en dan een groot glas Seybrew bier. Die smaakt zo goed. Helaas hakken die 5 uur hakken er behoorlijk in. We zijn nu echt moe. Als we op de ferry zitten gaat de 1e 10 minuten goed bij mij. Zodra we op volle zee zitten vind ik het spannend worden. De deining is niet fijn. Uiteindelijk breekt het zweet me uit, voel ik me beroerd en heel gespannen. Ik staar 50 minuten strak naar de horizon en hou me rustig. Eenmaal aangekomen bij het eiland Praslin ben ik nog steeds rillerig. Gooijert heeft nergens last van.

We zijn er bijna.

Dan is het nog een klein stukje naar ons hotel en zijn we er eindelijk, sjemig wat een reis…..

Donderdag 3 november.

We hebben een fantastisch ruime kamer vlakbij de receptie, voordeel is dat we wifi op onze kamer hebben en de kamers verderop niet. We hebben een leuk terrasje voor de kamer en een prima badkamer. Het matras is hard helaas. Het ontbijt is prima.hotel

oranje vogel
Madagaskar wever
spreeuw seychellen
Acridotheres tristis (treurspreeuw)

Vandaag doen we niet superveel, een beetje de boel verkennen, dus we lopen het resort af en zien fel oranje vogeltjes vliegen. Dit zijn de Madagaskar wevers. Naast Madagaskar wevers zien we ook her en der mangrovekrabben, sommige zijn echt groot. Bij de duikshop vragen we eerst wat info en onderweg kopen we wat fruit; passiefruit en bananen. Bij de supermarkt halen we bier en chips en dan gaan we eens te water.

Anse Volbert.

Het is 2 minuten lopen naar het strand van Anse Volbert vanaf het Berjayahotel.  De donkere vlekken in het azuurblauwe water zijn alleen geen riffen of rotsen, maar miljoenen kleine visjes. We zagen al veel van die visjes op het strand liggen. In het water zien we ook dat er gejaagd wordt op die visjes door grotere vissen en zeevogels.

Scholen vis.

In ons snorkel tenue zien we die scholen met visjes dus ook. Wat een rare beleving. Je bent aan het snorkelen en ineens wordt het zwart voor je ogen. Je zwemt letterlijk tegen een muur van visjes aan.vis Op dat moment wordt de school opgejaagd voor tonijnen en zwemmen de visjes met zijn allen tegen je aan. Ik schrik me rot, het wordt zwart om je heen en ze ploppen massaal tegen je aan en dan is er ineens weer licht. We bekijken de scholen van dichtbij dit is zo gaaf om mee te maken.

Onderwater Seychellen.

In 1e instantie lijkt er niet zoveel te zien onderwater, we komen heel veel wieren en zeegras tegen. Uiteindelijk zien we ook wat zeebaarzen en mooi gekleurde visjes. Een bizar rood gekleurde zeester ligt in zijn uppie te shinen in het zeegras.zeester Zo voor een eerste snorkelronde zijn we uiterst tevreden. Als we terug zwemmen blijven we nog even hangen bij de grote scholen vis.

Op ons terras is het druk we zien eerst 2 Madagaskar gekko’s, en niet veel later komen er mussen, een Madagaskarwever, de hotelhond, zebraduif en Madagaskar duif op onze chips af.

zebraduif
zebraduif

Bij de afhaaltoko halen we een maaltijd, het is lekker, veel en relatief goedkoop. De biertjes uit onze eigen koelkast zijn nu goed koud en smaken nog beter dan gisteren. Heerlijke dag om te starten op de Seychellen.

Vrijdag 4 november is aangebroken en we wachten na het ontbijt op een reisleider die ons wat meer info geeft over Praslin. De public bus is het goedkoopste om rond te reizen, ieder tripje kost 12 rupee. Dus je kan de hele dag in de bus blijven zitten voor 12 rupee haha. Een taxiritje kost 300 rupee. Even voor de duidelijkheid 12 rupee is 97 eurocent.

Kortom wij besluiten morgen met de bus te gaan reizen. Eerst boeken we wel een tripje, 3 eilanden incl lunch en bbq voor slik 175 euro per persoon.

We gaan eerst naar een andere duikbasis want de 1e duikbasis Octopus vonden we ze niet vriendelijk. Bij duikschool white tip is de informatie veel beter. De prijzen zijn overigens hetzelfde 60 euro per duik als je je eigen spullen bij je hebt.

Souris Seychellen.

naaktslakken
rog
Rog

Deze ochtend gaan we al snorkelend naar het eiland Souris. Dat ligt voor de kust van Anse Volbert. Je kan daar overnachten en het kost maar 4100 euries per nacht, gewoon even wat side info van onze kant. We snorkelen het eiland rond maar zien eigenlijk niks bijzonders. Al terug snorkelend worden we wel enthousiast. We zien weer die rode zeester, grote baarzen, grote zee-egels, 2 roggen die aan het foerageren zijn in het zand, een kleine murene, 2 zadelvlek spitskopkogelvisjes en 2 mooie naaktslakken.

Zwembad.

Als we terug naar onze kamer lopen bleek onze dry bag niet zo dry te zijn, ook de portemonnee inclusief geld is drijfnat. We moeten dus eerst alles uitspoelen wat nat is geworden en even te drogen hangen, ziet er raar uit hoor, bankbiljetten die liggen te drogen in de zon en een portemonnee aan de waslijn.geld

Waslijn.

Die waslijn draait nu al overuren trouwens, het beste wat op vakantie mee kan nemen is een waslijn en knijpers vind ik. Aangezien het behoorlijk warm is met zo’n 30 graden overdag is het best fijn om regelmatig even een shirtje uit te wassen. De watertemperatuur is 27 graden. Ons avondeten halen we weer bij een take away. Gooijert neemt cocosfishcurry en ik een groentecurry en dat voor de prijs van 190 rupee dus zo’n 15 euro.

Nachtsnorkelen op de Seychellen.

transparante garnaal

Als het donker is duiken we om 19 uur de zee weer in. Op zoek naar octopus, krab en kreeft. Die zien we nagenoeg niet. We zien wel veel slapende vissen, zeesterren en diverse roggen en tot grote vreugd van Gooijert een bijzonder mooie naaktslak die we nog nooit eerder hebben gezien. Het bordeauxrode diertje heeft een prachtige tekening op zijn rug welke licht lijkt te geven. Als we terug lopen zien we dat de meest grote mangrovekrabben tot leven zijn gekomen, wat een joekels!

Op zaterdag 5 november zitten we om half 8 aan het ontbijt. Eerder doen ze hier niet aan. We moeten de bus van 10 over 8 hebben om naar Vallee de Mai te gaan. Dit natuurgebied/nationaal park moet heel mooi zijn. De entree is maar liefst 20 euro per persoon en dan nemen we ook nog een gids die 10 euro per persoon kost. De gids verteld veel over de coco de mer palmen. De grootste palmen ter wereld groeien in het kleinste wereld erfgoedgebied van Unesco. De volwassen kokosnoten kunnen maar liefst een gewicht van 28 kilo halen. Het is echt een prachtig gebied. Hoog op ons lijstje om dieren te spotten zijn met stip op 1 de kameleon, op 2 de zwarte papegaai en op 3 de bronzen reuzen gekko.

Zwarte papegaaien.

Deze kleine papengaaisoort was bijna uitgestorven, maar inmiddels is de populatie weer gegroeid tot 1500 stuks. De gids hoort ze en dan zien we ze ook, ze zijn zo leuk! Ze zijn niet diepzwart overigens maar donker bruin en door de groene bladeren lijken ze zelfs donkergroen.

zwarte papegaai
zwarte papegaai

black parrot

We spotten ook de bronzen gekko, maar de kameleon, hoe goed we ook zoeken zien we helaas niet. Wel spotten we de blauwe duif nog, een heel aparte soort duif die we gisteren bij het hotel heel hoog in de boom zagen zitten.

seychellen nagtegaal
Seychellen Nagtegaal
bul bul
zingende Seychellen Nagtegaal
duif
blauwe duif seychellen
bruine gekko
bronzen gekko

Ook zien we de groene gekko’s nog die overdag actief zijn. Als we van half 9 tot 13 uur in het park hebben rondgelopen vinden we het wel welletjes. Op zoek naar de waterval.

Waterval Praslin.

Als je Vallee de Mai uitloopt ga je naar rechts en loop je langs de weg ongeveer 10 minuten naar beneden. Je loopt met een stroompje mee. Uiteindelijk valt het niet mee om bij de waterval zelf te komen. Al klimmend en klauterend proberen we het toch. Je moet soms wat over hebben voor een toffe foto niet waar?

waterval
waterval Praslin

Als het fotograferen is gelukt lopen we nog een klein stukje verder naar beneden tot de bushalte. Dan voelen we wel onze krakende knieën. De bus zit aardig vol, dus we moeten staan.

Openbaar vervoer Praslin.

De bus is de goedkoopste optie om te reizen had ik al gezegd, maar sowieso is de busrit een beleving. Met oude gare bussen crossen ze het eiland over. In de bocht afremmen doen ze niet aan, het is alsof de bus af en toe wegglijdt, niemand geeft een kick, terwijl ik er hard om moet lachen.

Berjaya hotel Praslin.

We drukken op het juiste moment op het knopje en stappen aan de achterkant van het hotel uit. Fantastisch toch? Bij het zwembad chillen we op een ligbedje bij het zwembad. Bij de take away halen we onze avondmaaltijd. Ik neem kikkererwten curry en Gooijert curry met worst.

Het smaakte aanzienlijk minder goed als de vorig keer dat we daar wat te eten haalden, dus deze gerechten slaan we de volgende keer over.

Na een homemade cuba libre gaan we nog even naar de mangrovekrabben, die zijn actief als het donker is.

krab
mangrove krab

 

Flores

05 Moni

Gooijert en Corrine Posted on26 januari 202012 februari 2021 3 meren, bajawa, biertje, bintang, brommer, flores, free wifi, garuda, gekleurde meren, hotspring, indonesie, kelimutu, medan, moni, murukeba waterval, prive busje, rijstveld, taxi, vulkaan, waterval 3 Reacties 1957 Gelezen
rijstvelden moni

De rit naar Moni.

Van Bajawa reizen we naar Moni op donderdag 16 januari. We worden we rond 9 uur in de ochtend opgehaald door onze chauffeur Jeremy. Wij en het andere koppel Nederlanders (Waldo en Hannie) rijden gezamenlijk naar Moni. Niet alleen gezellig maar ook kostenbesparend, we blijven uiteindelijk Nederlanders natuurlijk.

Onderweg naar Moni maken we diverse stops. Eerst bij een mooi uitzichtpunt. Daarna stoppen we bij een lokale markt. Daar zijn we weer een bezienswaardigheid. Bij een hangende brug

onderweg naar Moni
Hangende brug over een rivier.

maken we een stopje en daarna gaan we naar het blauwe strand. Onderweg zien we in de bergwand langs de weg ook de blauwe stenen zitten. Een strand vol met blauwe stenen is wel heel bijzonder. Deze stenen worden verzameld en verkocht. Bij de weg liggen hoopjes stenen die zijn gesorteerd op kleur en grootte. We nemen uiteraard ook wat stenen mee.

blue stone beach
Licht blauwe kiezels bij blue stone beach

Bij niet normaal mooie rijstvelden maken we ook een stopje om te fotograferen.

rijstvelden richting moni
Prachtige rijstvelden onderweg naar Moni
rijstvelden richting Moni
Rijstvelden als we onderweg zijn naar Moni
Enorme rijstvelden
Nog meer rijstvelden

Ook lunchen we overheerlijk in Ende bij een restaurant met een gordijn.

Een hondenleven.

Er lopen veel honden op Flores en van onze gids in Ruteng hadden we al gehoord dat er in Flores (net als in Sumatra) hond word gegeten. We vragen het nu ook maar eens ter bevestiging aan onze chauffeur en gids Jeremy. En ja inderdaad wordt er hond gegeten in Flores. Je kan zelfs in restaurantjes hond eten. Hondenvlees wordt aangegeven met de letters RW. Wederom wordt ons gevraagd of we hond willen eten, nee dank u.

Wologai.

traditioneel dorp Wologai
Wologai

Net voor we Moni inrijden gaan we nog even naar het traditionele dorp Wologai. Dit dorp is klein en toch weer heel anders als we hiervoor hebben gezien zoals Bena. Het houtsnijwerk is erg mooi en gedetailleerd. In de hutjes zijn ook kleine houtsnijwerk kopjes te vinden. Ik zou zo graag van dat soort houtsnijwerk willen kopen. Ondanks dat er hier wel wat houtsnijwerk te koop is, vind ik dat niet mooi en authentiek genoeg. Ik probeer nog een origineel detail van het huis te kopen, maar helaas krijg ik dat niet voor elkaar.

wologai
Dronefoto van Wologai
wologai vlakbij Moni
Traditioneel dorp Wologai

Rond 17 uur arriveren we in Moni. Wij verblijven bij Bintang Bunagalow. Het is een vrij kleine kamer, maar wel hebben we een grote veranda voor onze kamer en zit er een mooie tuin bij met leuke planten. Later drinken we een biertje met onze medereizigers en eten we bij restaurant Mopi. Een erg leuke plek en het valt ons op dat er veel rasta’s lopen in Moni.

Kelimutu.

De volgende ochtend worden we in Moni om 4 uur opgehaald. Belachelijk vroeg. We gaan naar de Kelimutu vulkaan. De vulkaan is slapend en heeft 3 kraters waarin water staat.

Kelimutu vulkaan vlakbij Moni
Wolken boven het kratermeer
kelimutu bij Moni
Kelimutu

Het water veranderd af en toe van kleur. De lokale bevolking gelooft dat de geesten van overledenen in de kratermeren ronddolen. Nu zijn deze 3 kratermeren al zeer geruime tijd dezelfde keur namelijk turquoise blauw. Maar indrukwekkend is het absoluut. Met de auto worden we naar boven gereden en het laatste stuk van 15 minuten moet je lopen. Het is nog harstikke donker als we  aankomen, maar dan begint het schouwspel.

kelimutu

Het is het beste om in de ochtend te gaan omdat hier 9 van de 10 x later in de ochtend en middag de bewolking opkomt en het kan gaan regenen. Het licht, de kleuren en de wolken zorgen voor een spektakel. De natuur is zo prachtig, we genieten intens van het uitzicht en de vegetatie.

Boomvaren bij Kelimutu

Rond kwart voor 10 zijn we terug in Moni. Bij ons appartement krijgen we een lekker ontbijtje. In de middag komt de bewolking weer opzetten en begint het te regenen. Wij selecteren en bewerken foto’s van gisteren en deze ochtend.

Café Moon.

In de middag wandelen we door het dorp en ook hier vlakbij zijn nog een 2 traditionele huizen te vinden. We mogen binnen kijken maar het is echt pikkedonker. Bijzonder detail: de opstap voor het huis is een buffelschedel. Bij Café Moon drinken we een biertje, dit de enige plek met gratis wifi. We zien dat onze terugvlucht met Garuda weer eens is veranderd. Ipv Labuan Bajo – Jakarta – Medan – Amsterdam, wordt het nu Labuna Bajo – Denpasar – Jakarta – Medan – Amsterdam.

Als we verder het dorp door slenteren worden we aangehouden door een local. Hij maakt een verkoop praatje over zijn restaurantje welke hij net is begonnen. We vragen ook naar de taxiprijs naar Riung en die kost 800.000 rupiah. We komen om 19 uur terug om bij hem te eten. Tussen de knorrende varkens en vliegende insecten krijgen we rijst, groentesoep, vis en boontjes te eten. Het is heel erg lekker.

Watervallen in Moni.

1 van de hotsprings in Moni
De kleine hotspring middenin de rijstvelden.

De volgende dag (zaterdag 18 januari) zitten we al om 7 uur aan het ontbijt. We huren een brommer en gaan om 8 uur al op pad. Eerst gaan we naar 1 van de 2 hotsprings in Moni. De 1e ligt verscholen tussen de rijstvelden en moestuinen. Vooral het laatste stukje is glibberen in de modder, maar het is ook niet de moeite waard. Het poeltje is inderdaad warm, maar we gaan er niet inzitten, veel te glibberig.

Met de drone maakt Gooijert nog een foto, maar puur om te laten zien dat het niet de moeite is om erheen te gaan. Onze voeten zijn zwart van de blubber dus die wassen we even in het stroompje langs de weg. We genieten nog wel van het uitzicht en net voordat we weg willen gaan komt er een auto aan en stappen Waldo en Hannie uit. We adviseren ze om deze hotspring over te slaan. Dat doen ze wijselijk ook.

Murukeba waterval.

weg naar Murukeba waterval in Moni
Langs dit glibberige stukje begint de tocht naar de Murukeba waterval.
De Murukeba waterval valt niet tegen!

Wel wijzen ze ons erop dat er niet veel verderop een waterval zit. Dus wij pakken de brommer en sjezen daarheen. We moeten eerst een steil glibberig heuveltje opklimmen en dan volgen we de borden “Murukeba waterfall”. Vervolgens lopen we door rijstvelden, door grasvelden en door jungle. We passeren 2 bamboe bruggetjes en daar staan weer prachtige en grote boomvarens. De omgeving is super mooi. Maar we zien maar geen waterval. Net als we denken het wordt niet beter en willen omkeren na het 2e bamboebruggetje slaan we beide een kreet. We zien een waanzinnig mooie en hoge waterval! Dit hadden we niet verwacht. Na de nodige foto’s lopen we dezelfde weg weer terug.

Hotspring in Moni.

hot spring moni
Hot spring in Moni
Zie je ons zitten in de hotspring?

Vanaf de waterval volgen we onze weg richting Moni weer en dan komen we een klein dorpje tegen waar een andere hotspring zit. Hier betaal je 10.000 rupiah entree. Je loopt een trap naar beneden en daar vind je 2 baden. Ze zijn wel gemetseld, maar het uitzicht is geweldig!

Murundao waterval in Moni.

murundao waterval in moni
Murundao waterval in Moni.

Als we zijn uit gebadderd gaan we naar de volgende waterval van Moni. Deze zit 300 meter vanaf ons appartementje, hier betaal je ook 10.000 rupiah entree en we verwachten een klein watervalletje. We lopen het pad af naar beneden en als het pad ophoudt komen we in een prachtig gebied. Er is 1 grote waterval, maar aan de linkerkant is nog een waterval omringt door nog 3 kleine watervalletjes. Hier komt het water van de hotspring uit de grote waterval dus het water is heerlijk lauw. De andere beek is kouder. Dit water is azuurblauw, maar hierin zwemmen vergt wat ervaring. De locals springen vanaf de waterval naar beneden en klauteren op de steile en gladde rots naar boven. Niet geschikt voor ons in ieder geval. Wij zwemmen wel onder de grote waterval, het is er zo mooi!  Daarna vinden we het toch echt tijd voor een biertje.

Onze avond

De stroom was uitgevallen dus het bier was niet zo koud, maar ach we doen het er maar mee. Met Waldo en Hannie hebben we afgesproken om een biertje te drinken en daarna gezamenlijk nog wat te eten. We eten bij onze buurman bij het Bintang restaurant (zwager van de eigenaresse van ons appartement). We kletsen wat en kijken foto’s van de afgelopen dagen onder het genot van een biertje. Daarna bestellen we eten.

Gooijert krijgt als eerste zijn bestelling, als die op is krijgt Hannie haar bestelling en Waldo zijn halve bestelling. Daarna krijg ik mijn bestelling en als laatste komen de croquetten die Waldo had besteld. Ja je verzint het niet maar er staat croquet op de menukaart. Het waren overigens geen vleeskroketten, de vulling bestaat uit aardappel en groenten. Ze waren overigens best lekker. De bediening van het restaurant kijkt samen met de familie naar een soap op tv en niemand bekommert zich meer om ons, haha. We hebben het gezellig zo met zijn vieren en uiteindelijk vragen we om de rekening en nemen afscheid. Waldo en Hannie vliegen de volgende dag vanaf Ende naar Labuan Bajo en wij verlaten Moni om door te reizen naar Riung.

Kerk.

En dan is het zondag 19 januari, tijd om Moni te verlaten. We hebben gisterenmiddag nog bevestigd bij de local op het kruispunt dat hij ons naar Riung mag brengen voor 800.000 rupiah (hier bij het appartement vroegen ze namelijk 1.2 miljoen rupiah). Om 6 uur gaan de kerkklokken en is het al druk in de straat. De kerk ligt tegenover ons appartement. En als we om kwart voor 8 willen ontbijten is er niemand te bekennen, iedereen zit in de kerk. Uiteindelijk vinden we de zoon van de eigenaresse en die regelt dat er om half 9 ontbijt komt.

Met onze bagage moeten we wel naar het kruispunt lopen want blijkbaar mag niet gezien worden bij wie wij een taxi hebben geregeld. Het is 9 uur en ik zoek de beste man die ik ook vind. Hij moet nog even zijn jonge broer halen want dat is blijkbaar de chauffeur van vandaag. Inmiddels loopt de kerk leeg op het zelfde kruispunt. Kleine trucks worden vol geladen met mensen. Er passen 32 mensen in, je gelooft het niet. Betelnoot kauwende vrouwtjes zitten te wachten, een mooi moment om ze stiekem te fotograferen.

Rode tanden van de betelnoten

En dan komt onze auto voorrijden. We betalen het resterende bedrag van 600.000 rupiah en gaan op weg.

Gooijert en Corrine

04 Bajawa

Gooijert en Corrine Posted on15 januari 202012 februari 2021 bajawa, bena, bier, biertje, bintang, brommer, flores, gurusina, hot spring, malanage, mengeruda, mojito, moni, soa, taxi, tololela, traditioneel dorp, waterval 3 Reacties 2161 Gelezen
tololela

De helse rit naar Bajawa.

Op 11 januari reizen we naar Bajawa. Dit keer nemen we geen privé chauffeur, maar gaan we met de bus. Die blijkt vol te zitten dus is er een grote auto geregeld. Om half 10 zouden we worden opgehaald, maar om kwart over 9 zitten we al in de auto. We dachten al wat een luxe we zijn de enige. Maar helaas is dat niet waar. Onze bagage wordt op dak gebonden en de bank achter ons wordt uitgeklapt. Er komt een man voorin te zitten en een man achterin. So far so good zou je denken. Onze darmen zijn wat van slag dus dat maakt het er allemaal niet beter op. Uiteindelijk rijden we om 10 uur weg uit Ruteng. De rit naar Bajawa is normaal gesproken 4 uur.

Maar deze chauffeur stopt om de haverklap. Hij wil nog meer passagiers erbij hebben, dus vraagt hij met enige regelmaat waar mensen heen moeten die hij onderweg tegen komt. Dan stopt hij voor water en sigaretten, de man op de achterbank komt nog iemand tegen waar hij geld van krijgt en zo verstrijken er steeds enkele minuten.

Bagage.

Verder wordt er nog een keer gestopt omdat de bagage niet goed vast zit op het dak, dan moet de chauffeur weer plassen, dan komt hij onderweg weer iemand tegen, we moeten nog een keer lunchen en er moeten meer mensen mee. Een man en 2 kinderen stappen achter in de auto. De man voor mij stinkt enorm naar zweet, de kinderen zijn heel druk en hoesten erop los. Gooijert wordt door de kids in zijn nek gekriebeld en als ze hoesten rochelen ze snot in een plastic zakje welke een keer of 5 naar buiten wordt geflikkerd. De man voor mij en de chauffeur roken en ook die peuken flikkeren ze uit het raam naar buiten.

Wij hebben in ieder geval nog steeds ruimte om te zitten maar helaas ook daar komt een eind aan. Als we nog een uur moeten rijden neemt hij nog een passagier mee. Ik schuif naar het midden en de vrouw stapt in en valt vrij snel in slaap. Niet erg maar ze zakt steeds tegen mij aan waardoor ik tussen Gooijert en het slapende mokkel in vast zit.

Ik duw haar steeds terug maar blijkbaar lig ik erg lekker want ze valt steeds weer tegen mij aan. Uiteindelijk wordt ze weer wakker en niet veel later stapt ze uit en dan moeten wij nog een kwartier naar het Cinnamon guesthouse in Bajawa. Deze rit zou 10.000 rupiah pp zijn (6,40 euro pp). Maar de chauffeur probeert er nog 10 duizend bij te lullen. Opzouten gek! Dat betalen we uiteraard niet. We zijn moe, gaar en voelen ons niet topfit. Zo’n ritje gaan we niet meer doen dus.

De rest van middag lummelen we wat in Bajawa, we hebben nergens zin in.

Het begint harder te waaien en de temperatuur daalt enorm, het is in de avond nog maar 20°C. We doen een lange broek en lange mouwen aan en eten aan de overkant. Yes hier hebben ze weer de Bintang T-shirt actie. Ik vraag eerst of er nog shirts zijn, maar ze heeft geen Bintang shirts meer alleen maar lelijke blauwe Radler shirts, balen!

Onze kamer in het guesthouse is lekker groot, de badkamer is wat oud maar functioneel. Tevens boeken we een leuk verblijf voor onze laatste dagen in Flores. Dat hadden we nog niet gedaan namelijk. We boeken iets luxere, daar zijn we aan het eind van de reis wel aan toe, een tof verblijf met zwembad en meer richting strand in Labuan Bajo.

’s Nachts stormt en regent het behoorlijk.

De volgende ochtend (zondag 12 januari) staan we weer fris, fruitig en vrolijk op. We moeten na het ontbijt nog even wachten want de brommerverhuurmeneer zit nog in de kerk. De beste man levert zijn brommer af en we worden uitgenodigd in zijn dorp voor 15 januari. Dan gaan we weer op pad met de briesende brommer. Het is bijna 40 minuten rijden naar 1 van de traditionele dorpen die vanaf Bajawa te bereiken zijn.

Traditionele dorpen.

Als eerste willen we naar het dorp Gurusina, maar we komen als eerst het dorp Bena tegen. We zijn gelijk onder de indruk dus we stoppen bij de poort en daar maken we wat foto’s en vliegt Gooijert met de drone over het dorp. Dat was nog even spannend want ineens begint het heel hard te waaien en als Gooijert de drone terug vliegt geeft de wind hem een enorme zwieper en zien we de drone voor onze ogen een paar meter opzij waaien. De landing was spannend en na dit intense ritje is er al gelijk een accu leeg.

Kampung Bena bij Bajawa
Kampung Bena
Bena bij Bajawa
Vrouwtje in Kampung Bena
Kampung Bena bij Bajawa
Traditioneel dorp Bena
Kampung Bena bij Bajawa
Vrouwtje in Bena

Bena.

We gaan het dorp naar binnen. Je betaald hier 25.000 rupiah entree pp en we moeten ons registreren. We krijgen een traditionele sjaal om die we na afloop kunnen kopen of terug geven. Dan lopen we het dorp in en vliegt Gooijert nog even met de drone. Dit is wel een erg mooi dorp met een andere bouwstijl als het dorp in Ruteng.

De kinderen in het dorp gaan uit hun dak, ze vinden de drone geweldig! In het midden van het dorp zijn menhirs en oude graven van stenen te zien. De huizen zijn op een bepaalde manier gebouwd van hout en bamboe. Er zijn mannenhuizen en vrouwenhuizen. De huizen van de mannen zijn te herkennen aan een mannenbeeldje op het dak, die 2 machetes vast houdt. Het vrouwenhuis herken je aan een miniatuurhuisje op het dak. We hebben daar een uurtje rondgehangen en gaan dan naar Gurusina.

Kampung Bena bij Bajawa
Symbool voor mannenhuis in Bena
Kampung Bena
Kampung Bena
Kampung Bena
Symbool voor vrouwenhuis in Bena
Kampung Bena
Overzicht Kampung Bena
Kampung Bena bij Bajawa
Dronefoto van Bena
Kampung Bena
Kampung Bena

Gurusina.

Daar aangekomen hoeven we ons alleen te registreren. Maar het dorp lijkt wel nieuw. De graven in het midden en de menhirs zijn wel oud. Het blijkt dat er in 2018 een brand is geweest die bijna alles heeft verwoest. We maken hier een paar foto’s met de Nikon en drone en gaan weer op pad.

Gurusina dorp bij Bajawa
Overzicht van Kampung Gurusina
Kampung Gurusina bij Bajawa
Kampung Gurusina

Tololela.

Nu naar het dorp Tololela, dat blijkt toch ingewikkelder dan we dachten. De weg ernaar toe is compleet weggespoeld en onbegaanbaar. We moeten dus lopen. Maar hoe ver? Dat weten we niet. Na een half uur keren we terug naar onze brommer.

omgeving bij Bajawa
Op weg naar Tololela
Onderweg naar Tolelela

Onderweg drinken we een colaatje bij een restaurant met een fantastisch uitzicht op de vallei. We zien zelfs de traditionele dorpjes in de verte liggen. Een grote berg rechts van ons heeft een plukje wolken op de top hangen. Ik zeg nog: grappig net een vulkaan die aan het roken is. Later blijkt dat het inderdaad een vulkaan was, de Inerie vulkaan, haha.

inerie vulkaan bij Bajawa
Vulkaan Inerie

Bier en mojito.

Later in de middag komen we weer aan in Bajawa en we drinken een biertje bij een restaurantje. Een dame zet een fles bier neer voor Gooijert zijn neus met de kroonkurk er nog op. Ze zet ook 2 glazen neer terwijl ik een mangosapje heb besteld. Dan zegt ze dat het bier 50.000 kost en loopt weer weg. Ik vraag of ze de fles open wil maken en zij vraagt of we hem hier willen leeg drinken. We schieten in de lach, schiet ons maar lek. We rekenen af en gaan naar een ander restaurantje en nemen een mojito gemaakt van arak (palmwijn). Het is werkelijk niet te zuipen, haha. We wandelen het dorp een beetje rond en eten bij een restaurant. Erg apart dat het eten naast ons wordt neergezet en niet voor ons. Vage mensen hier in Bajawa.

Hotwater springs in Soa.

Maandag 13 januari pakken we wederom de brommer. We gaan nu de andere kant op richting Soa. Dat is een dorp en dus geen sociaal overdraagbare aandoening. Gooijert is er al eens eerder geweest (20 jaar geleden) en verteld over watervallen en stromend warm water. Mengeruda heet deze plek. Kortom we nemen de drone mee en camerastatief. Het is vandaag bewolkt en we rijden ook letterlijk door de wolken, het is best frisjes dus we trekken onze regenjasjes aan. Als we bij de warm waterbronnen aankomen rijden we er in eerst instantie finaal voorbij. We komen uit op rijstvelden, we rijden een stukje terug en zien dan een verlaten vlakte.

Warm water bassin Wae Bana Meze.

En ja hoor daar verderop is een bad met een mini watervalletje en wat stroompjes. Dit lijkt in het niets op wat Gooijert zich herinnert. Tegenwoordig is er in Soa een vliegveld dus de drone weigert te vliegen. Ik maak wat foto’s en dan nemen we een duik in het bad. Het is een natuurlijk bad, het water stroomt uit de rotsen in de grond het bassin in. Het bassin is ommuurt met stenen, maar toch is het erg leuk. We hebben het hele bassin een tijd voor onszelf. Later komt er een gezin aan die met zeep aan de gang gaan en zichzelf wassen. Het water is wel iets van 30°C, dus op den duur wordt het best warm.

Als we terug komen proberen we nog uit te vogelen hoe we naar Tololela kunnen rijden. We denken het nu te weten. Doelstelling voor morgen is dan ook: naar Tolelela en de warm waterbronnen van Malanage die richting de dorpen Bena en Tololela liggen. We komen er ook achter dat we niet in de Mengeruda zijn geweest, maar in Wae Bana Meze. Onze navigatie stopte ermee dus vandaar de verwarring. We hadden nog 10 minuten door moeten rijden.

Wae Bana Meze in Soa, hot spring
Wae Bana Meze in Soa, hot spring

Tololela.

Vandaag is het dinsdag 14 januari en we pakken na het ontbijt weer de brommer. Ons doel is om eerst Tololela

te bezoeken. Het blijkt vlak bij Gurusina te liggen, daar moet een slecht begaanbaar weggetje omhoog rijden. Als je niet meer verder kan ben je bij het dorp. Het is er lekker rustig. Een paar vrouwen kauwen op betelnoten. Ook hier moeten we ons registreren en er wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd. We geven 35.000 rupiah. We maken wat foto’s en Gooijert filmt dit keer met de drone.

Het is warm vandaag. Als we zijn uitgekeken rijden we naar de Malanage warm water bron.

Tololela
Tololela dorp
Tololela
Inwoner van Tololela
buffelschedel
Buffelschedels bij Tololela
Kampung Tololela
tololela
Traditioneel dorp Tololela

Malanage hot water springs.

Als de navigatie zegt dat we er zijn zien we wel een stromend riviertje maar tsja waar moet je erin? We vragen het bij een shopje en die zegt verder door rijden. Dat doen we, maar als we het na 5 minuten weer vragen dan worden we weer terug gestuurd. Weer verderop vragen we het weer. We moeten iets verder terug, dan zijn we weer de navigatie zei dat we zijn gearriveerd. We snappen er niets van. Hoe kom je dan beneden bij het water???

Uiteindelijk komen we dorp bewoners tegen waar we de weg eerder aan vroegen. Een klein jochie brengt ons naar de ingang. Het is een stukje grond welke verderop een trap wordt, gemaakt van grond en rotsen. Sjonge lekker duidelijk. We zijn de enige bij de hotspring. Later komt er een mannetje en ook hier moeten we ons registreren en we betalen 20.000 rupiah entree. Wel maken we een opmerking waarom er geen bord staat bij de weg. Ja die was er ooit maar is nu weg zegt hij.Ja duuuh maak dan een nieuwe!

En dan genieten

We maken eerst wat foto’s en gaan dan het water in, maar jemig wat is het HEET!! Veel heter als waar we gisteren waren. Het is even wennen maar ook erg lekker. Aan de zijkant komt nog een stroompje uit de bergen en daar komt koud water vandaan. Vreemde gewaarwording als je heet en koud water tegelijk tegen je lichaam voelt stromen. Het water boven de grote rotsen is zo heet dat je daar niet in kan staan of zitten. Het water stoomt ook, een echte sauna maar dan in de natuur. De vegetatie rondom de rivier is prachtig, het is echt idyllisch zo.

Heet water bron Malanage
malanage bij Bajawa
Vegetatiebij Malanage
malanage
Watervalletje bij Malanage hotspring
malanage
Malanage hotspring

We drogen ons af kleden ons om en maken nog een ritje op de brommer voordat we terug keren naar Bajawa. We zijn weer de hele dag op pad geweest.

Woensdag 15 januari.

Gaan we eerst in de ochtend naar een dorp Bela. We zijn uitgenodigd om een feest bij te wonen. Er is inmiddels nog een stel Nederlanders gearriveerd in het guesthouse en ook zij zijn uitgenodigd. Met de brommer rijden we vanaf Bajawa naar het dorp. Iedereen is een traditionele sarong gekleed (behalve wij Nederlanders). Achter het nieuwe dorp zit nog een traditioneel dorp verscholen, daar vind de ceremonie plaats. Ook hier zijn in het midden van het dorp oude graven te vinden maar ook nieuwe (met van die kitcherige tegels). We moeten gaan zitten en we horen een koor en katholieke gebeden.

Als we een stukje naar voren lopen worden we direct uitgenodigd om te gaan zitten. We sneaken nog wat verder naar voren en de bevolking vind het geweldig. Ze vragen waar we vandaan komen, hoe we heten, we worden aangeraakt, we moeten handen schudden en we moeten vooral vooraan gaan zitten. We voelen ons een beetje opgelaten. Wat is nu interessanter? De ceremonie of wij? Ik gok het laatste. We maken wat foto’s, er staat een koor heen en weer te deinen terwijl ze zingen en er wordt gedanst. Wel tof om mee te maken maar na 1,5 uur hebben we het wel gezien.

De ceremonieplek is niet verkeerd zo in de natuur.
feest bajawa
Traditionele sarongs
feest in Bajawa
Dans en zang

Op naar Soa.

We gaan de hot springs opzoeken, we pakken onze tas opnieuw in bij ons gueshouse in Bajawa en vervolgen onze weg. Het is frisjes onderweg dus regenjasjes aan. En ja dan komen we uit bij de Mengeruda hotsprings. We betalen entree en 3000 rupiah extra om de brommer te parkeren. Het is een attractiepark geworden. Gooijert was hier in 1998. Toen sliep hij naast het stromende riviertje in een homestay. De gebouwtjes staan er nog, maar zijn compleet vervallen.

In 1998 sliep Gooijert hier.

We maken eerst wat foto’s, maar het is erg zonnig. Dan nemen we een plons in diverse baden.

Heet water bron.

Er is een bad met heel heet water en nog 1 die groter is en ook erg heet. Bij de rivier is het water lekker lauw. De rotsen zijn uitgesleten en de stroming is enorm. Dan zijn de meeste bezoekers weg en is ook de zon weg. Beter om te fotograferen dus ik pak mijn camera erbij. Als ik net 2 foto’s heb gemaakt komt er een dorpsgek de boel verstoren. Hij lult in het Indonesisch een eind weg tegen ons, maar hij komt vooral in mijn beeld staan. Ik blijf eerst nog beleeft maar dan ga ik me toch flink irriteren aan hem. Maar wat ik ook doe, gebaren dat ie op moet zouten of schelden in het Engels of Nederlands… het maakt niet uit. Hij blijft dansen in mijn beeld. Het begint een beetje te regenen en we gaan er vandoor.

Waterval Mengeruda hot springs

Op de terugweg hebben nog een buitje, maar we komen weer veilig aan in Bajawa. Morgen vervolgt onze reis weer naar een nieuwe bestemming. Dan reizen we vanaf Bajawa naar Moni.

 

Flores

03 Rinca en de Komodovaranen

Gooijert en Corrine Posted on10 januari 202012 februari 2021 bier, biertje, bintang, borrel, brommer, drone, flores, grot, grotten, gua rangko, komodo, komododragons, komodovaraan, koraal, labuan bajo, Nikon Z6, rijstveld, rinca, ruteng, snorkelen, spinnenwebrijstveld, taxi, waterval 3 Reacties 2137 Gelezen

Rinca.

Deze dag zouden we naar Rinca gaan, maar helaas deze dag (dinsdag 7 januari) gaat wederom onze geboekte toer niet door. Op Rinca komen ook komodovaranen voor en die willen we toch wel heel graag zien. Sowieso is een bezoek aan het eiland Komodo uitgesloten zijn we nu wel achter, maar Rinca zou een prima vervanger zijn.

We halen na het ontbijt eerst ons geld terug en bij een taxipunt vragen we wat de kosten zijn als we naar Ruteng gebracht willen worden as donderdag. Bij het appartement vroegen ze 1.2 miljoen rupiah en deze taxichauffeur vraagt 1 miljoen. We komen uiteindelijk uit op een bedrag van 850.000. Deal. Dan vraagt hij of we naar de eilanden willen. Ja heel graag maar niemand mag varen zeggen wij. Ja klopt, maar er is wel een toer naar alleen Rinca en dan vertrek je vanaf een andere haven. Het toertje is duurder als we geboekt hadden en niet doorging, maar we doen het.

Gua Rangko.

We pakken de brommer weer en gaan op grotverkenning. Niet dat we nou zo gek op grotten zijn maar je moet wat he? Na een uurtje tuffen komen we aan bij een dorpje. Het grappige is dat we gelijk vanaf de weg worden opgevangen door een man op een brommer die ons wel even de weg wijst. Hij regelt een kapitein en boot en zo varen we in 10 minuten naar de Rangko grot. Overigens was afdingen op de boottocht geen issue. Het is 35.0000 rupia, punt uit.

naar Gua rangko
Op de boot naar Gua Rangko
bij gua rangko
Gua Rangko

Vrij duur voor een boottochtje vinden wij. Bij de steiger klauteren we uit de boot en betalen 50.000 rupia entree pp. We lopen een klein stukje de berg op naar de grot en bedenken dat het fijn is dat het even niet heeft geregend anders glibber je bovengekomen zo de grot in naar beneden haha. De grot is mooi je zou er kunnen zwemmen, maar erin komen is nogal een avontuur, laat staan eruit komen. Dus dat skippen we maar even.

gua rangko
Grot Gua Rangko
Gua Rangko cave flores
Gua Rangko

Het is bloedverziekend heet vandaag (31°C) en het zweet gutst uit ons lijf. Tijd voor een verfrissende duik, in zee. We wandelen de grot uit, beneden is een prachtig strandje. Ik ben helemaal in mijn nopjes want als ik me afdroog zie ik een zee-egel skelet liggen. Als we het strandje afspeuren verzamelen we 12 mooie exemplaren. We brommeren weer terug naar Labuan Bajo en in het centrum drinken we een heerlijk biertje bij de piratenbar. Bij ons appartementje is een verfrissende douche wel heel erg lekker. De rest van de late middag bestaat uit niets doen.

Komodovaranen op Rinca.

Woensdag 8 januari staan we om half 6 op Om 6 uur worden we opgehaald voor onze toer naar Rinca. We vertrekken toch vanaf de haven in Labuan Bajo. Als eerste gaan we rechtstreeks naar Rinca (spreek uit: rindja). Het eerste stuk is aardig woest, maar als we tussen de eilanden varen wordt het water wat vlakker. Als we bij Rinca aan wal gaan zien we apen en mangrovekrabben. Bij het bezoekerscentrum verzameld iedereen en we lopen in 1 grote groep (diverse boten bij elkaar) met de gids mee.

Komododragons.

We zijn nog geen 2 minuten op pad of de eerste Komodovaraan laat zich al zien. Ik maak een foto en ik hoor iemand zeggen, oh don’t worry you see more and bigger Komododragons….. En inderdaad we zijn een paar meter verder en daar liggen 3 komodovaranen. Deze zijn wat groter en een nog groter exemplaar loopt iets verderop. Tof!

Op Rinca leven ook komodovaranen
Komodovaraan op Rinca

Komodovaraan op Rinca

varaan rinca

De nodige selfies moeten gemaakt worden met het dier, die om zich heen kijkt en denkt: mafkezen die toeristen. Door de toeristen en selfiesticks heen kan ik toch een paar toffe portretten van het dier maken. Dan maken we verder een wandeling op het eiland. We lopen omhoog. Het valt op dat de eilanden best wel kaal zijn, geen groene jungle zoals je zou verwachten. Wel grashellingen met hier en daar een boompje. Het uitzicht is prachtig en ook hier worden de broodnodige selfies gemaakt. Niet door ons trouwens.

uitzicht rinca
Uitzicht vanaf Rinca

En dan lopen we terug, onderweg zien we nog een varaan liggen en dat was het dan. We gaan terug naar de boot en na een stukje varen mogen we snorkelen. Wij liggen uiteraard als eerste in het water. Door de wind is het zicht niet heel goed, het koraal is prachtig, van fluorblauw/paars tot gifgroen en knalgeel, maar helaas ook veel verbleekt koraal. Na weer een stukje varen komen we bij een ander eilandje aan.

Daar kan je omhoog klimmen of snorkelen. Wij kiezen voor het laatste. Het is wel iets beter zicht hier, maar niet spectaculair onder water, dus na een klein half uurtje houden we het voor gezien. We chillen even op het dek van de boot en niet veel later varen we terug. De golven zijn 1.5 meter hoog en een regenjasje is echt heel fijn om aan te hebben kan ik je verzekeren. We komen ongedeerd weer terug in de haven en lopen dan naar ons appartement. Oververhit nemen we een koude douche en een verkoelende Bintang.

Rinca was leuk, het was een avontuurlijk tripje, de komodovaranen zien was tof. Dit kan mooi van de bucketlist afgestreept worden.

Op weg naar Ruteng.

De volgende dag (donderdag 9 januari) is de dag dat we naar Ruteng afreizen. We hebben een privéchauffeur en onderweg pikt hij iemand op die later ook nog een stukje rijdt. De rit van Labuan Bajo naar Ruteng neemt al met al zo’n 4 uur in beslag. De rit is absoluut adembenemend. Rijstvelden, bergen en jungle wisselen elkaar af. We zien beekjes, stromende rivieren, watervallen en dorpjes onderweg. De weg bestaat uit voornamelijk haarspeldbochten en we rijden af en toe door de wolken. Dan komen we aan in Ruteng. We hebben hier 2 nachten geboekt bij het Victory hotel. We hebben hier een grote luxe kamer met een kingsize bed.

Ruteng.

We gaan op pad door Ruteng. Daar komen we een markt tegen en het is vooral Gooijert die de aandacht trekt van de locals. Hij wordt aangesproken met Sir en Mister en ze willen met hem op de foto. We zien op de vismarkt niet alleen makreel en tonijn liggen maar helaas ook papegaaivissen, grote vleermuisvissen en zelfs grote koffervissen. Vooral papegaaivissen zijn van zeer groot belang voor het onderhoud van het koraalrif. Dit soort vissen zouden niet voor consumptie moeten zijn. Best schrikbarend dat we hier rifvissen zien liggen. Wij zien ze liever onderwater op een gezond rif rond zwemmen.

Bintang.

We drinken een paar biertjes bij de enige bar die we kunnen vinden in Ruteng. Bij 3 grote flessen bier krijgen we een Bintang t-shirt, JA die willen wij! Helaas hebben ze geen zwarte shirts meer, dan maar een witte. Bij een restaurant met etalage (zonder gordijn dit keer) nemen we nasi rendang. Dan zou je verwachten dat je stoofvlees krijgt.

Nu is het in Indonesië zo dat de porties vlees en vis heel klein zijn (niks mis mee overigens). Maar de nasi rendang bestaat nu uit een portie witte rijst met 1 stukje vlees van 4 x 4 cm. Er wordt ook een bordje met 2 mini stukjes kip en groene chilli neergezet. De rendang is best lekker overigens, de kip schenk ik aan Gooijert en we rekenen 70.000 rupiah af. Gek genoeg is het eten hier wat duurder en de flessen Bintang goedkoper (40.000 ipv 50.000) dan in Labuan Bajo.

In het Victory hotel hebben we een local ontbijt van nasi, bami, ei en kip. Je kan ook brood met ei nemen maar dat slaan we uiteraard af.

Op pad rondom Ruteng.

Dan huren we een chauffeur in met gids die ons naar een waterval, spinnenwebrijstvelden en traditioneel dorp brengt. Als eerste gaan we naar de waterval op ongeveer 1 uur rijden vanaf Ruteng.

uitzicht
prachtig uitzicht onderweg

Air Terjun Tengku Lese is een waterval die bij rijstveld ligt. De weg ernaar toe is fantastisch mooi. Het eerste stuk is nog asfaltweg met hier en daar een gat in de weg. Het laatste stukje wordt best avontuurlijk. Er is nu geen asfalt meer en de weg wordt niet alleen smaller en kronkeliger maar ook worden de gaten groter. Het allerlaatste stukje moeten we lopen door de rijstvelden. Het is niet normaal zo mooi! Nou ja kijk zelf maar op de foto’s. Gooijert maakt foto’s met de drone ik met de camera. Vooral Gooijert met de drone is rete interessant voor de locals, hij heeft weer bekijks. We lopen steeds verder en verder en het wordt steeds glibberiger en steiler. Maar sjees het is de moeite waard!

waterval
Waterval en rijstvelden air terjun tengku lese

Gooijert en de drone bij de waterval en rijstvelden air terjun tengku lese

Waterval en rijstvelden air terjun tengku lese

Bezweet en bevuilt met wat moddervlekjes (vooral ik) stappen we weer in de auto om op weg te gaan naar de rijstvelden in spinnenwebvorm.

Sawah Lodok Berbentuk Jaring Laba-Laba oftewel de spinnenweb rijstvelden.

Vlakbij Ruteng vind je deze wereldberoemde rijstvelden. Deze rijstvelden zijn gemaakt in de vorm van het grote dak van een traditioneel huis. Maar deze rijstvelden worden in de volksmond spinnenweb rijstvelden genoemd. We betalen 15.000 rupiah om naar boven te lopen. Bovenop deze berg heb je een fantastisch uitzicht op de rijstvelden. Het is een steile klim naar boven en ik kom tot de conclusie dat ik ergens in Nederland mijn conditie heb achter gelaten. Die zal naast de chocolade en de koekjes liggen denk ik. Oververhit komen we boven aan (althans ik). Gooijert leeft zich weer uit met de drone en ik met de Nikon Z6.

spinnenwebrijstveld
Spinnenweb rijstvelden

spinnenwebrijstvelden

Kapung Adat Ruteng Pu’u.

In dit dorp staan nog 2 traditionele huizen. In deze huizen met de karakteristieke grote daken leven meerdere gezinnen. Op de punt van het dak staat een houten masker met hoorns. Vroeger waren dit echt buffalo hoorns, deze zijn van geheel van hout, maar niet minder indrukwekkend. In het midden van dit dorpje ligt een grote stapel stenen. Dit zijn de graven van de originele bewoners van Ruteng. De graven zijn meer dan 100 jaar oud. Net buiten de cirkel van het dorp is een stenen trap, dit is een altaar. Vroeger werden hier criminelen gestenigd.

Kampung adat ruteng pu’u
Kampung adat ruteng pu’u

Rond 2 uur zijn we terug van een mooi en tof ritje.

Bintang T-shirts.

Bij de enige bar drinken we nog een T-shirt bij elkaar. Dit wordt onze nieuwe missie, hoeveel Bintang T-shirts kunnen we bij elkaar drinken deze reis? Dan zoeken we een restaurantje. Bij het eerste restaurant hebben ze geen vis meer en alleen maar kip. Als ik iets zonder vlees wil bestellen is dat onmogelijk dus gaan we naar een ander restaurant. Ook daar is het ingewikkeld, maar uiteindelijk bestel ik miesoep met ei. Ze komt nog terug om te vragen of ik er meatballs in wil. Nee, dank u.

We bekijken en bewerken na het eten onze foto’s. We zijn best tevreden over het resultaat. Morgen gaan vertekken vanuit Ruteng naar Bajawa, dit keer met een gedeelde bus. Dat is een stuk goedkoper dan een privé auto met chauffeur. Voor de bus betalen we 100.000 rupiah pp. En de bus haalt ons op bij het hotel en brengt ons naar de volgende bestemming.

Mauritius

07 Eureka house

Gooijert en Corrine Posted on23 januari 201630 oktober 2018 duiken, eureka house, eureka waterval, guesthouse, hindoe, hindoetempel, mauritius, moka, rupee, snorkelen, taxi, tempel Plaats een Reactie 1742 Gelezen
Eureka waterval

22 januari

Ik (Gooijert) sta om 8.15 uur bij de duikbasis, het is al redelijk druk. We zitten met 15 man in de boot dus ik denk dat wordt een kort duikje. Er zitten namelijk ook cursisten bij, maar het valt mee. De groep wordt in 3-en opgedeeld en we worden op verschillende plekken gedropt. Wij op de stek snake reef. Dat is een mooie stek met allemaal rots formaties onderwater waar van alles op te vinden is. We zien poetsgarnalen, doktersvissen, schorpioenvissen, koraalduivels, steenvissen, murene’s enz. Kortom ik had een geweldige duik.

Daarna snel naar het guesthouse om de accu van mijn fototoestel te verwisselen. Om half 12 was de 2e duik. Ook dit was een geweldig mooie duik waar ik weer veel onderwaterleven heb gezien. Ik kan dus ondertussen wel volmondig zeggen dat je in Mauritius prachtig kan duiken. Tijdens het duiken heeft Corrine een strandwandelingetje gemaakt.

Porceleinkrab
Porceleinkrab op een anemoon
Kappersgarnaal
Kappersgarnaal
Kogelvis
Kogelvis
Koffervis
Koffervis
Bidsprinkhaankreeft
Bidsprinkhaankreeft

Schorpioenvis

Ook heeft ze weer de lokale snack overvallen. Toen ik terug kwam stonden er allerlei lekkere hapjes op me te wachten. Geweldig goed geregeld dus. ’s Middags zijn we nog wezen snorkelen in de baai. Weer gaan we op zoek naar de zeepaardjes en weer niet gevonden snik. We gaan ons dus nu echt afvragen of ze er wel zijn. Tijdens ons snorkeltochtje breekt er een serieuze regenbui los. Het wordt gewoon mistig van de regen. Maar ach het water is lekker warm dus we snorkelen gewoon door.

’s Avonds eten we weer bij de Indiër, we hebben dit keer rijst met vis curry en groente en alle twee een cola. Voor de prijs van 230 rupee geen geld dus. Na nog even op een bankje op het strand te hebben gezeten of we weer een mooie zonsondergang zouden krijgen zijn we weer naar huis gegaan. De zonsondergang viel tegen door heftige buien aan de horizon helaas.

23 januari
Moka

Na het ontbijt lopen we naar het centrum en pakken een taxi naar Moka. We bezoeken het Eureka house, niet dat het huis ons boeit (oude koloniale bende) maar de tuin bij het huis moet geweldig zijn. De taxi chauffeur is hilarisch. We moeten naar zijn leeftijd raden maar voor we wat kunnen zeggen verraad hij al dat hij 80 jaar is. Hij eet veel fruit en wortelen want die zijn goed voor je ogen verteld hij. Hij drinkt geen mineraalwater want dat is duur, hij drinkt regenwater. Verder drinkt hij geen alcohol, maar rookt wel. Onderweg verteld hij honderduit over dat de banken maffia zijn. Dat bij deze supermarkt de basmatirijst goedkoop is. En dat je geen fruit moet kopen bij een stalletje langs de weg (dat is vies) enz. We komen aan het bij Eureka house en betalen 600 rupees entree. Dan beginnen we aan onze wandeling. Het is geen tuin te noemen, het is een heuse jungle met wat paden die je leiden naar diverse watervallen.

Adembenemend is het.

We zien reuzen huisjesslakken, kikkers en vlinders. We zien amper mensen en de vallei is prachtig. Dan horen we wat gekraak en kijken omhoog. We worden bespied vanuit de bosjes door apen. Maar voordat ik mijn camera gereed heb zijn de apen al te ver weg om te fotograferen. Bij 1 van de watervallen staan we halverwege de stromende beek met statief te fotograferen. Dan klauteren we weer omhoog. Een gids kijkt ons hoofdschuddend aan en vraagt of het niet erg glad is op onze teenslippers. Euh valt best mee zeg ik. In Vietnam liepen we op teva slippers in de natte rijstvelden en bergen, dus dit moet ook lukken dachten wij. We fotograferen alle watervallen en lopen dan weer terug naar onze taxi. We krijgen een banaan uit eigen tuin van de beste man. Terug naar Flic en flac. En meneer de 80-jarige taxichauffeur vertelt gewoon weer precies dezelfde verhalen als op de heenweg.

Eureka watervallen
Wij bij de Eureka watervallen
Eureka watervallen
Eureka watervallen
Eureka watervallen
Eureka watervallen

Hilarischer kan gewoon niet. Net voordat we weer thuis zijn vraag ik of hij wil stoppen bij een hindoetempel langs de weg. Ik vind die gekleurde hindoe goden en versiersel geweldig om te zien. In de middag snorkelen we wat maar het zicht is bagger door de regen van de laatste middagen. We gaan naar het zwembad. We eten in de avond weer bij de Indier, van die lekkere gevulde pannenkoekjes. Ze moest ze nog wel vers maken vertelde ze ons van te voren. We eten en drinken voor 175 rupees, dat zijn de prijzen niet waar? Voor zo’n 4,50 euro een avondmaaltijd voor 2.

Hindoetempel
Hindoetempel
Hindoetempel
Detail hindoetempel

 

Mauritius

02 Waterval in Mauritius

Gooijert en Corrine Posted on8 januari 20162 oktober 2018 chamarel waterfal, grand bassin mauritius, gris gris, hindoe, mauritius, nachtsnorkelen, pointe d'esney, regen, rochester waterfall, rochester waterval, rose, seven coloured earth, snorkelen, taxi, waterval Plaats een Reactie 2417 Gelezen
Rochester waterval

6 januari
We vliegen erover.

Vanmiddag was het dan eindelijk zover. Ik (Gooijert) heb namelijk als kerstcadeau van Corrine een helikoptervlucht boven Mauritius  gekregen. Hoe vreselijk vet cool cadeau is dit.
De rondvlucht was om kwart over 3. We moesten om kwart voor 3 op het vliegveld staan. Dus om een uur of kwart over twee voor de deur staan we langs de weg voor een taxi. Nooit aan gedacht dat de Mauritianen midden op de dag weinig doen. Gevolg geen taxi te bekennen terwijl er normaal zo’n 6 in de 5 minuten langs komen als het er niet meer zijn. Gelukkig hadden we toch nog redelijk op tijd een taxi en waren we zelfs te vroeg op het ontmoetingspunt.

Op het afgesproken tijdstip kwam er niemand opdagen. We begonnen al te twijfelen of we wel goed stonden. Uiteindelijk worden we meegenomen door een vriendelijke meneer en via allerlei tussendoor weggetjes naar het platform gebracht waar de helikopter stond. Corrine voorin met haar fotocamera in de hand en ik achterin met mijn neus tegen het raam stegen we om iets voor half 4 op. Wat kicken is dat zeg.

We vlogen eerst langs de kustlijn in zuidoostelijke richting waardoor we een goed beeld kregen van het rif voor het eiland. De piloot wees ons dure hotels aan. Ook zagen we een heel luxe golfveld op een eiland voor de kust. Daarna zijn we over het binnenland en de bergen terug gevlogen naar het vliegveld. We hadden daarbij een goed zicht op alle suikerrietvelden.

Kortom een geweldige ervaring. Terug thuis hebben we dat gevierd met een snorkeltocht en een lekkere borrel op ons privé terras.

"<yoastmark

"<yoastmark

"<yoastmark

"<yoastmark

"<yoastmark

7 januari
De Ubertoeristen

Vandaag houden we een chill dagje, tussen de regenbuien door hangen we op het strand. Dan begint het wel heel hard te regenen en vleien we ons neer op het terras aan de voorkant van het huis met een roseétje en een goed boek. Later in de middag klaart het op en nemen we de jongste hond mee naar het strand die gelijk ontsnapt. We rennen de hond achterna en zo hebben we onze lichaamsbeweging toch nog gehad vandaag. De hond zetten we weer in de tuin neer achter slot en grendel.

We eten wat en gaan nog even een nachtsnorkeltochtje maken. Maar na een paar foto’s is het scherm van Gooijert zijn camera kapot, hij gaat lekker! Eerst deed mijn mail het niet op de laptop toen Gooijert dat repareerde deed photoshop het niet meer. Nadat hij dat weer aan de praat kreeg met een trialversie bleef zijn camera haperen, na een reset deed de camera het weer maar nu is het beeldscherm einde oefening, niet handig en best wel balen.

8 januari

Vandaag hangen we de ubertoerist uit. De taxi haalt ons om kwart voor 9 op en we maken vandaag een rit langs de zuidkant van Mauritius. Als eerste bezoeken we een theeplantage en theefabriek, leuk om een rondleiding te krijgen. Daarna mogen we de thee proeven. Het restaurant heeft een prachtig uitzicht over een stukje theeplantage met een grote vijver. Hier staan mooie bamboes, boomvarens en palmen. We vervolgen onze rit en stoppen bij een Hindoe tempel. Het grand bassin is een groot complex met een heilig meer. Deze tempel wordt druk bezocht door de hindoes en in mindere mate zijn er ook toeristen te vinden. Het is heerlijk kitcherig allemaal, veel kleur, plastic en bling bling (I LOVE IT). Het complex heeft wel wat mystieks, de laaghangende bewolking drijft over het meer. Uit die laaghangende wolken vallen ook druppels, het regent weer even.

De volgende stop is bij de Chamarel waterval. We nemen de camera, statief en ND filters mee, op het moment dat we de waterval zien (hij is wel heeeeel ver weg) en we net de camera op statief hebben staan begint het keihard te regenen. We trekken snel onze poncho’s aan, althans, dat doet Gooijert. Ik worstel om in het kreng te komen wat uiteraard niet lukt. Toch probeer  ik nog een foto te maken, maar dat is kansloos natuurlijk. Door de regendruppels op de lens zie je  niet eens een waterval. Gooijert hijst me in mijn poncho en ik maak nog een paar foto’s met een snelle sluitertijd. 1e missie foto van een waterval met lange sluitertijd is mislukt.

Chamarel waterval
Chamarel waterval

Waterval

We rijden weer verder naar de volgende waterval, ook weer mooi maar ook weer ver weg. Hier lukt het  wel om met statief, nd filters en met een lange sluitertijd te werken. Overigens is het op al deze plekken echt megadruk met toeristen. Onderweg eten we creools, best lekker en niet heel duur. Dan stopt de taxichauffeur bij een huis en wij snappen totaal niet waar we zijn, we betalen entree en komen in een illusiehuis, beetje kinderachtig allemaal, wel grappig maar we zijn er snel doorheen gesjeesd.

Seven coloured earth

Dan gaan we het park in naar de 7 coloured earth, erg mooi om te zien. De aarde heeft hier prachtige kleuren, waarschijnlijk door mineralen in de aarde. Gelukkig schijnt de zon nu weer volop waardoor de kleuren prachtig uitkomen.

Seven coloured earth
Seven coloured earth

Ik wil graag de Rochester waterfalls zien en daar brengt de taxichauffeur ons heen. Deze waterval stond niet op zijn route en is dus ook totaal niet toeristisch. We snappen ook waarom, de weg door het suikerriet is niet echt een prachtige vlakke weg. Door de blubber, plassen en stenen komen we er toch.

Maar huh? We staan bovenaan de waterval, dat was niet de bedoeling. Een aardige man wijst ons de weg hoe we onderaan de waterval komen. Een smal paadje naar beneden en waden door een stromend beekje, brengt ons waar we willen zijn. Statief, camera en nd filters weer in de aanslag en yesss dit zijn de foto’s die ik voor ogen had. De beste man neemt ons via een ander weggetje weer mee terug naar het begin punt en wat blijkt? Hij is gewoon een fruitverkoper, hahaha. We krijgen 2 ananasjes en een kokosnoot. Als we beleeft vragen wat hij van ons krijgt, zegt die malloot, doe maar 3000 rupees, dus ik schiet keihard in de lach, dat is dus ongeveer 75 euro. We betalen hem uiteindelijk 150 rupees (3,75 euro, gek zat) en lopen weer terug naar de auto.

Rochester waterval
Rochester waterval

We rijden nu langs de kustlijst en stoppen bij Gris Gris, een prachtige hoge klif waar de zee tegenaan beukt met een klein strand, hier is het gevaarlijk en dus verboden om te zwemmen.

Gris Gris
Gris Gris
Gris Gris
Gris Gris

Het krokodillenpark slaan we over, dieren in gevangenschap is niet zo ons ding . Rond 18 uur zijn we terug in onze villa. Een erg leuke tocht en veel  gezien vandaag. We maken wat te eten en drinken de laatste rosé op zodat we die morgen niet hoeven mee te verhuizen als we naar ons andere appartement worden gebracht.

Cuba

07 Naar Varadero terug

Gooijert en Corrine Posted on9 januari 20132 oktober 2018 casa, cuba, cuba libre, mojito, playa giron, taxi, varadero 1 Reactie 1928 Gelezen
varadero

Dinsdag 8 januari 2013

Zondagmorgen nog bij yudeisis en emilio ontbeten. We hadden om 9 uur een taxi besteld naar Varadero (60 cuc geregeld door yudeisis). Na te hebben afgerekend en afscheid genomen te hebben van haar en haar zus zijn we vertrokken naar Guama voor onze boottocht. Helaas is dat niet door gegaan omdat er weer niet genoeg mensen waren voor een afvaart, toen binnendoor (waarschijnlijk korter en geen tol betalen) naar Varadero gereden. We werden keurig voor onze casa afgezet. Dit keer een casa die voor oud koloniaal door moet gaan, wat niet helemaal is gelukt. Wij vinden het een sombere warme kamer en de eigenaresse vinden we ook al niet zo vrolijk. We hebben besloten om hier ’s avonds niet te eten maar ergens in een restaurantje (we zijn het casa eten een beetje zat). We hadden wel een ontbijt besteld, ook dat bleek erg tegen te vallen. Niet eerder hebben we zo’n zo’n karig ontbijt gehad. Twee sneetjes brood met kaas (die 15 seconde in een tosti-ijzer hebben gezeten, 1 glas sap, banaan, ananas en papaya. Je kan er nog gebakken ei bij krijgen (1 ei) en koffie maar dan houd het ook echt op.

Eieren

Aangezien de eieren onze neusgaten uitkomen hebben we geen ei genomen.  Na 3 dagen zon, zee en strand slenteren we een beetje door Varadero.  Slippers en rum ingeslagen wat een hele opgave was! De rum was in de supermarkt op de hoek namelijk uitverkocht. In de shop er naast vroegen ze 5,90 cuc (prijs voor 1 liter in heel cuba is 5.20). Uiteindelijk in een supermarkt wat verderop zijn we vanmiddag geslaagd. Yes we hebben 4 liter rum dus kunnen we als we thuis komen een echte lekkere mojito maken. De mojito’s in cuba zijn ons erg tegen gevallen. De munt gepureerd, limoensap met koolzuur, te weinig of teveel rum enz. Vanmiddag nog een rondje door Varadero gelopen om auto’s te fotograferen. Daarna nog even naar het strand geweest om de vissende pelikanen op de foto te zetten in de branding. We zijn klaar om morgen weer naar huis gaan.

Vanavond nog even ergens eten voor niet te veel geld (de cuc’s zijn namelijk bijna op) en dan nog 1 nacht slapen in onze casa en dan morgenmiddag naar het vliegveld op weg naar Nederland. Als avondeten hadden we een beef steak, de bekende rijst en patatjes (deze keer wel warm en krokant) en salade plus drankjes er bij voor 16,90 cuc. Daarna nog een rondje gelopen om mijn oude kleren aan een zwerver te geven maar we zijn er geen tegen gekomen. Mijn kleren uiteindelijk maar ergens op een straathoek achter gelaten voor de gelukkige vinder.

varadero
Cuba Libre!
Varadero
Varadero
Varadero
Varadero
Varadero
Pelikaan
Varadero
Pelikaan
Varadero
Varadero
Varadero
Varadero
Varadero
Corrine
Varadero
Varadero
Varadero
Gooijert
Varadero
Varadero
Varadero
Corrine
Varadero
Varadero
Varadero
pelikaan

Woensdag 9 januari 2013

Vanmorgen niet in de casa ontbeten maar bij een cafetaria, een heerlijke cheeseburger, ik 2 Corrine 1, met een blikje limoen en Corrine een sapje (6.90 cuc). Na afgerekend te hebben bij de casa (92 cuc) en ontdekt te hebben dat ze voor het karige ontbijt maar liefs 5 cuc rekent, zijn we naar het strand gegaan voor ons laatste uurtje zon zee en strand. Toen onder de douche, ons omgekleed en met de taxi naar het vliegveld (25 cuc). Nadat we onze bagage hebben ingecheckt, bedachten we ons dat we wel erg veel cash nog hadden en besloten we terug te wisselen. Dit is dus iets wat je niet moet doen, wissel je 1 euro dan krijg je 1,27 cuc maar wissel je 1 cuc dan krijg je 50 eurocent, ja ja lekkere handel is dat. Bij de toegangscontrole werd vervolgens ook ons water nog in beslag genomen, maar je kan hier in de vertrekhal je flesje terugkopen voor 2 cuc.

Cuba is echt heel bijzonder, wel kwam het diner van bonen met rijst en eieren als ontbijt na een maand wel onze neusgaten uit. Je kan hier niet even naar de supermarkt om wat eten te kopen, dat is er gewoon niet. Rijst, meel, melk en dat soort dingen krijgen mensen op de bon. De armoede is groot onder de lokale bevolking.

Daarom hebben wij vooral veel dingen gemeden waar de staat aan verdiend. Dus we hebben geen staatstaxi genomen maar de illegale, we hebben hotels gemeden maar verbleven bij de mensen thuis. We eten bij de casa’s of in restaurantjes of eettentjes die niet van de staat zijn. Zo hebben de mensen weer wat inkomen.
Internet is er niet en soms hadden we zelfs geen bereik op onze mobiele telefoons. Havana is geweldig om te zien en te beleven, het is niet uit te leggen, dat moet je een keer gezien hebben.
Cuba is groot en wij hebben maar een klein deel gezien, maar indrukwekkend was het zeker!

Varadero
Varadero
Cuba

02 Van Varadero naar Havana

Gooijert en Corrine Posted on15 december 20122 oktober 2018 cuba, cuba libre, havana, taxi, varadero, viazul Plaats een Reactie 2055 Gelezen
havana

Zaterdag 15 december 2012.

Gisteren in Varadero de hele ochtend regen gehad, hmmmm daar kwamen we niet voor. Gelukkig klaarde het in de middag op en zijn we nog even naar het strand gegaan. Voor we naar het strand zijn gelopen drinken we onderweg een mojito. op de terugweg doen we er nog 2. Het was lekker, maar nog niet het beste wat we gedronken hebben aan mojito’s tot nu toe. In onze casa Suarez hebben we lekker gegeten, dit keer rijst met gamba’s en salade. Na het diner de rekening betaalt en onze spullen ingepakt. Deze ochtend hebben we bij het viazul busstation de tijden gecheckt voor onze busrit naar Havana. Daar werden we aangesproken door 2 personen die ons naar Havana met de taxi wilde brengen voor 40 cuc. De busrit is 10 euro pp, dus je betaald het dubbele. Maar nu wordt je wel van deur tot deur gebracht. Dat klonk aannemelijk, dus daar hebben we ja op gezegd. Vanmorgen bleken er nog 2 passagiers bij te zijn gekomen. De totaalprijs voor ons werd 30 CUC, helemaal goed dus!

Naar Havana

Rond 8 uur vanmorgen zijn we vertrokken met de taxi. Na een rit van 2 uur zijn we aangekomen bij onze nieuwe casa in het centrum van Havana. De voordeur hing vol met bellen en de 3e deurbel die rinkelde was raak. Een spaans sprekende man wees ons de weg naar boven. Door het bizar smalle trappenhuis kwam Gooijert met zijn tas klem te zitten maar uiteindelijk lukte het ons boven te komen. In 1e instantie zag het er niet erg aantrekkelijk uit. Maar als we boven komen zijn we aangenaam verrast! Een groot dakterras met daarop een huisje met een woonkamer, slaapkamer, kleine badkamer en keuken. Nadat bewoner en wij ons verstaanbaar hebben (door middel van diverse telefoontjes en een behulpzame buurman) kunnen maken ging hij er vandoor. Het zag er naar uit dat we een hele casa voor onszelf hebben, hoe luxe is dat!!! Midden in de stad je eigen stek. We slenteren deze dag door de megadrukke stad. Het duizelt ons af en toe. Niet normaal meer hoeveel herrie, mensen en auto’s met de daarbij behorende uitlaatgassen. We hebben wat bananen, een ananas, tomaten en een heerlijk ruikende onbekende vrucht gekocht op straat.

CUC

We betalen in CUC en snappen geen reet van de prijzen. Ze vragen veel maar uiteindelijk blijkt dat de prijzen in peso’s zijn en niet de convertible peso’s. Wat de koers daarvan is weet niemand, althans wij niet. We kopen dus dingen heel goedkoop en denken dat het veel goedkoper kan, maar ja het is goed zo. Onderweg kopen we ook nog een broodje hamburger. Die smaakt goddelijk en kost geen ruk, maar hoeveel precies …eh tja dat weten we dus niet. We hebben daar wel in Cubaanse peso’s betaald 40 peso’s en kregen 3 terug. We betaalden bij de bakker voor 4 broodjes 10 CUC (dus peso’s convertible) en krijgen 20 Cubaanse peso’s terug. Wie o wie snapt dit nog?? Wij niet, maar nogmaals we gaan ons er ook niet heel druk over maken.

Onderweg maken we wat foto’s van de meest prachtige en ook vervallen koloniale gebouwen en weer de oldtimers die hier in grote getallen rondrijden.

Hamburger kopen in Havana

Terug naar onze casa kopen we 2 blikjes cola en bij een rumboertje kopen we een halve liter el Ron (rum dus). We moesten wel eerst even ons half litertje water op drinken, want de rum komt hier uit een vat.

Dan heerlijk genieten (in de schaduw want het is HEET) op ons eigen dakterrasje en geniet van een overheerlijke Cuba libre!

Cuba Libre op ons terras middenin havana

Ik zoek…

Kalender

mei 2025
M D W D V Z Z
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  
« jan    

De laatste blogs

  • vuurwerk saba
    04 Cruisen op Saba 2 januari 2025 Gooijert en Corrine, Saba 1
  • elfin forest
    03 Mount Scenery 25 december 2024 Saba 8
  • kolibrie saba
    02 Natuur op Saba 21 december 2024 Gooijert en Corrine, Saba 2
  • saba regenboog
    01 Naar Saba 13 december 2024 Saba 4
  • Melkweg met komeet C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS)
    Wadi Lahami 2024 3 november 2024 Egypte, Gooijert en Corrine 1
  • bunaken
    04 Bunaken 14 februari 2024 Gooijert en Corrine, Sulawesi 4
  • tarsiers sulawesi
    03 Tarsiers in Sulawesi 2 februari 2024 Gooijert en Corrine, Sulawesi 4
  • rantepao
    02 Rantepao 24 januari 2024 Gooijert en Corrine, Sulawesi 0
  • bijeneter sulawesi
    01 Sulawesi 20 januari 2024 Gooijert en Corrine, Sulawesi 10
  • poollicht
    IJsland 4 december 2023 ijsland 4
  • milky way
    04 Anse Lazio 23 november 2022 Gooijert en Corrine, Seychellen 0
  • Walvishaai
    03 Berjaya hotel 15 november 2022 Seychellen 4

Categorieën

De reiswebsite van Gooijert en Corrine