Qua duiken en snorkelen op Sint maarten is dat niet het mooiste wat wij gezien hebben. Desalniettemin is het toch de moeite waard om de onderwaterwereld te verkennen.
Dus gaat vrijdag 21 januari Gooijert weer duiken, ik heb niet zoveel zin om mee te gaan op de boot. Ik had een goed plan, dus Gooijert zet mij af bij Divi Beach Resort. Bewapend met camera, zonnebrand en water start ik bij Fort Amsterdam.
Pelikanen op Sint Maarten.
Ik ga eerst nog even bij de pelikanen langs. Er staan op dat punt 2 mensen en ik hoor ze Nederlands praten naarmate ik dichterbij kom. Goedemorgen zijn jullie op zoek naar de pelikanen, begin ik. De man is een vogelonderzoeker en zegt dat het niet zo goed gaat met de pelikanen op Sint Maarten. Wat blijkt? Ik heb gisteren een stuk of 10 pelikanen op de klif gezien maar normaal zijn het er wel 50, de 2 pelikanen die ik fotografeerde tijdens het gouden uurtjes zijn precies de enige 2 pelikanen die een nest hebben. Dus ik plaats van 20 nesten zijn het er nu maar 2.
Kolibri.
Ik kom om de Antilliaanse kuifkolibrie te fotograferen. Er is vandaag enorm veel wind. Ik loop tig x langs al die struikjes met paarse bloempjes, maar ik kom geen enkele kolibrie tegen. Wel zie ik de mooiste leguanen in de struiken die zich te goed doen aan de paarse bloempjes, dus leg ik die maar vast.
Ik lees wat aan strand en wacht op Gooijert zie mij weer oppikt. Die heeft 2 heel mooie duiken gemaakt bij divesintmaarten. Hij wordt deze keer gevraagd om als divemaster te fungeren en daar staan 2 gratis duiken tegenover. Tijdens de 1e duik brengt hij een dame naar boven die problemen heeft met haar duikbril, maar verder kan hij 2 mooie duikjes maken.
Snorkelen.
We rijden daarna nog even naar Point du Bluff om te snorkelen. Het is een ondiepe en leuke stek en weer zien we de grote Hooiwagenkrabben.
Na een uurtje snorkelen hebben we het koud dus gaan het water uit. Het is inmiddels 17 uur en door de harde wind vandaag staan we te bibberen op het strand. Snel afdrogen, omkleden en de auto in.
Grand Base.
Deze avond gaan we uit eten in Grand Base. Na ons diner met een pina colada en biertje proberen we een donker stuk op te zoeken om de Melkweg te fotograferen. Dat valt nog niet mee maar ergens langs de weg van het strand coralita stoppen we de auto en zetten het statief en camera neer. Jammer genoeg komt er af en toe een auto voorbij die mijn shot verpest. Al met al is er nog teveel lichtvervuiling door de omgeving en de maan. De maan zit overigens wel achter de wolken dat is dan wel weer een heel mooi plaatje. Het lijkt op een zonsondergang maar dan met een sterrenhemel.
Zaterdag 22 januari breekt aan. Ik besluit om vandaag mee te gaan op de boot tijdens het duiken. Ook deze ochtend worden er 2 duiken gemaakt en de 2e duik is het bij het sharkhotel. Deze stek wordt zo genoemd omdat hier vroeger haaien werden gevoerd, na een ongeval is dat gestopt, maar het schijnt nog wel af en toe (illegaal) te gebeuren. Haaien voeren is gewoon nooit een goed idee. Tijdens de duik worden geen haaien gepot maar wel ander leuk spul.
Ik zie weer een schildpad vanaf de boot en ook Gooijert ziet een schildpad op een wrak liggen tijdens de 1e duik. De golven zijn bij de 2e stek toch een beetje teveel van het goede voor mij. Ik ben een beetje draaierig en dat blijf ik de rest van de dag. Aan boord is weer goed verzorgt met snackjes en een drankje.
Anse Marcel.
Snorkelen bij Anse Marcel is geen goed idee, het zicht is belabberd. Door de golven stuift het fijne zand door het water. We zien o.a. een grote zeester, een kleine langoest, krabbetjes en een kogelvis. Er is onwijs veel wier.
We vinden het wel tijd voor een borrel dus gaan naar ons guesthouse. Na de borrel koken wel zelf en zien dat onze muntplant het nog steeds harstikke goed doet.
Zondag 23 januari gaan we op pad om een straatrace op te zoeken. Onderweg zien we al veel motoren.
Als we bij de plaats aankomen waar ook vorige week een race was, zien we dat de race al voorbij is. Iedereen stuift er vandoor en er komt politie aan. Volgende week maar in de herkansing dan.
Kajak.
We rijden naar de opstapplaats van het veer naar het eilandje Pinel. Vandaag gaan we kajakken in een tandemkajak. Een kajak huren kost 55 euro. Ik zit voorin, Gooijert achterin en zo stuiven we zee de af. Eerst varen we naar het eilandje Little Key, daar is een piepklein strandje waar we onze kajak vast leggen en dan gaan we snorkelen. We snorkelen het hele eilandje rond en achter het eiland is het prachtig.
Waaier en zachte koralen dansen in het deining van de zee. Een prachtplek om als zeepaard in te wonen dus daar zoek ik naar en ik vind ze niet. Als we terug komen op het strandje is het ineens een stuk drukker. We drogen even op en genieten van het zonnetje. De wind is vandaag weer gaan liggen dus het zicht onderwater is ook weer een stuk beter.
Pinel.
Dan kajakken we op het eilandje Pinel af. Daar is het enorm druk. Op het strand, in het water en bij de beachbar. We snorkelen eerst een stukje en zien langoesten en een pijlstaartrog die foerageert in het zand .
Teruggekomen trakteren we onszelf op een biertje. Een suikerdiefje landt op de rand van de suikerpot en eet zijn buikje rond. Langs de beachbar loopt ineens een landschildpad heen en weer. Zo te zien komt hij hier vaker want het personeel trekt zich niets van hem aan en hij loopt langs de keuken. Als wij weer naar onze kajak willen lopen staat de schildpad vlakbij het water en voer voor de honden. Gooijert is zo briljant om een hondenbrokje voor zijn neus te leggen en dat brokje werkt hij direct weg. Ik leg nog 3 brokjes neer en ook die gaan er gretig in. Dan leg ik een hele hand vol brokjes neer voor meneer schildpad.
Schildpadden enzo.
We hijsen ons weer in de kajak en peddelen het eiland Pinel halfrond. Dan gaan we naar de gele boei in het water waar “reserve” op staat. Daar schijnen schildpadden vaak naar boven te komen om adem te happen. En warempel we zien wel een stuk of 6 schildpadden naar boven komen. Aan een boei leggen we onze kajak vast en trekken onze snorkelspullen aan. Het water schijnt hier altijd troebel te zijn maar vandaag is het zicht best te doen.
Al snel zien we een joekel van een groene schildpad met een remora onder zijn buik langs zwemmen. Niet heel veel later zien we nog zo’n joekel met een remora op zijn schild voorbij komen. En we zien ze zelfs tegelijk en daarna nog een kleinere groene schildpad.
Remora.
Een remora is een vis met een hechtschijf op zijn kop. Deze vissen liften mee op hun huid van hun gastheer. Ze voeden zich met de restjes die hun gastheer achterlaat, in ruil daarvoor zorgt de remora ervoor dat de gastheer wordt ontdaan van parasieten.
Adelaarsrog.
Als we terug zwemmen naar de kajak verschijnt er ook nog een grote adelaarsrog.
We klauteren terug in de kajak en gaan terug naar het startpunt. Eenmaal bij ons guesthouse proosten we op een mooie dag en na onze douchebeurt halen we een creoolse maaltijd bij de tek away.
Maandagochtend 24 januari gaan we al op tijd op pad. We ruiken een vreemde zurig geur in de huurauto. Geen idee waar dat vandaan komt.
Fort Willem.
We gaan eerst op pad naar een fort achtig gebouw op een berg hier vlakbij ons guesthouse. Het blijkt een woonhuis te zijn, haha. Er is mooi uitzicht en we knallen onszelf op de foto.
Dan gaan we naar Fort Willem. Jaja Sint Maarten heeft maar liefst 3 forten. Forten is een groot begrip overigens, het zijn nog wat restjes van wat ooit forten waren. Fort Amsterdam en fort Louis hebben we al bezocht. Via camelroad ga je zigzaggend naar boven met de auto. Bizarre haarspeldbochten moeten we nemen.
Op den duur kan je niet meer verder met de auto en moet je verder lopen via een stijl pad met losliggende rotsen en grind. Ik doe het eerste deel maar besluit dan naar beneden te gaan, niet te doen op je teenslippers. Gooijert gaat wel verder naar boven, die heeft stevigere benen dan ik. Maakt daar wat foto’s en komt weer naar beneden.
Zure lucht.
De zure lucht in de auto lijkt erger te zijn geworden. Het is vandaag erg warm en zo nu en dan flink bewolkt. Het gaat regenen en we blijven in de regen staan, die heerlijk verkoelend is. Door de regen en zon zien we een regenboog.
We zoeken in de auto waar die vieze zure lucht vandaan kan komen en Gooijert vind een fles limonade. De fles staat bol van de druk en is langzaam aan het sproeien geweest onder mijn stoel. Buiten draai ik de dop eraf en de fles ontploft zowat. Met een flinke knal en enorme druk schiet de dop meters ver. Ik giet de fles leeg en we ruimen gelijk alle plastic flesjes op die daar zijn gedumpt. We hebben een zak vol plastic flessen die we later in een container mikken.
Dawn beach.
We vervolgen onze weg, gewoon een beetje verder het eiland verkennen is ons doel vandaag. Bij dawn beach maken we nog een stopje om het uitzicht te fotograferen (met drone)
en we sjezen weer door naar andere bergen en uitzichten. Bij de supermarkt kopen we een snackje en wat te drinken en dan komen we uit bij Coralita.
Oyster pond.
Vlakbij Coralita zit Oyster pond. Een plas waar diverse reigers, bruine pelikanen en bahamapijlstaarteenden zitten. Je kan er zelfs een bandijsvogel en een torenvalk tegen komen, maar die zien we dan weer net niet. We fotograferen wel diverse reigers, eenden, pelikanen en wat hagedisjes. Ook hier wemelt het weer van de leguanen.
Uiteindelijk hebben we 5 uur rond gereden en vinden het wel weer welletjes. De rest van de middag doen we niets meer.
Hij zit daar zo prachtig in het zonlicht, we genieten van zijn prachtige uiterlijk en laten hem verder met rust. Een andere weg op de top brengt ons naar een supermooi uitzicht over het eiland. Nadat we de nodige foto’s schieten gaan we weer terug en genieten van de kleurrijke vlinders. 
Dan rijden we naar point du Bluff. We komen uit bij een dubbele baai, dit lijkt ons interessant om een keer met de snorkels te gaan verkennen. Als we terug bij ons appartement zijn drinken we een welverdiend biertje en maken we zelf ons avondeten. In de nacht regent het weer flink.
Er zwem nog een grote barracuda voorbij, maar dat is het wel. We warmen ons even op aan het strand en doen daarna nog een snorkel rondje aan de andere kant, daar is nog ondieper en veel minder te zien. Om niet in een zee-egelveld te crashen gaan we via de andere kant terug. Dan rijden we verder om nog een andere baai op te zoeken.
Wat we extra moeten betalen is nog niet duidelijk, we gaan het zien. We proosten op ons nieuwe appartement en gaan uit eten bij een local. We nemen spare ribs, het is een groot bord vol en erg lekker. Inclusief een biertje betalen we 36 euro, gek zat.
