Op naar Caribisch Nederland.
Want maandag 9 december vertrekken we met KLM naar Saba. We gaan weer naar de Caribbean. Naar Saba dus. Al eerder waren we in het Caribisch gebied te vinden namelijk in Curaçao, Bonaire, Cuba, Dominicaanse republiek, Tobago en Sint Maarten.
We vliegen met KLM naar Sint Maarten en vanaf daar nemen vliegen we met Winair naar Saba. We landen op de kortste commerciële landingsbaan ter wereld, hij is namelijk maar 400 meter! We verheugen ons enorm op die spectaculaire vlucht van maar 12 minuten.
Naar Saba.
Saba is een slapende vulkaan. Zowel onder als bovenwater is dat te zien. Het eilandje is 13 km² groot en heeft 2000 inwoners. Mount scenery is volgens de laatste metingen in november 2024, “maar” 870 meter hoog (en niet 877 zoals altijd werd gedacht). Mount scenery is het hoogste punt van Nederland, want Saba is een bijzondere gemeente van Nederland. Ook wel Caribisch Nederland genoemd. We verblijven bij El Momo cottages.
Vliegen naar Saba.
Na 8,5 uur vliegen landen we op Sint Maarten, 2 uurtjes later vertrekt ons vliegtuig naar Saba. Op de boarding kaart staat dat je om 16.15 bij de gate moet zijn, dus dat doen wij. Om 16.30 vraag ik of we bij de juiste gate zijn en of we al kunnen boarden. De vlucht gaat immers om 17 uur al. Nee hoor zegt de dame achter de balie, nog niet. Ongeveer 3 minuten voor 17 uur kunnen we dan eindelijk door de gate. Met een bus gaan we naar het vliegtuig en we zijn met 12 passagiers. De vlucht is werkelijk fantastisch! Je zit letterlijk opgevouwen in je stoel, je kan je kont niet keren en de herrie is enorm. We stijgen op en al snel zien we een grote berg uit de zee reizen, Saba is in zicht. Voor je het weet zijn we al geland.
Met de taxi rijden we naar ons verblijf. Daar toosten we op een mooi verblijf op Saba. Dan zien we tegelijk een heel fel spoor van een meteoor door de lucht suizen. Het spoor is niet alleen enorm fel maar ook erg lang is de meteoor te zien. Een half uurtje later zien we nog een vallende ster (meteoor). Deze is iets minder fel en lang als de 1e, maar toch gaaf om te zien.
Regen op Saba.
We duiken vroeg in ons bedje en in de nacht plenst het enorm. Niet gek dat het regent en ook helemaal niet erg. We douchen namelijk met regenwater maar ook drinken we het. En op Saba is het rond Mount Scenery regenwoud en laten wij nou net vlakbij die berg zitten.
We zijn vroeg wakker en vanaf het terras kijk ik richting de begroeiing. Tot mijn verbazing zie ik 2 zwarte leguanen zitten, die zich opwarmen in de zon.
Zwarte leguaan.
Niet veel later zijn het er 3 en uiteindelijk zitten er 5 van die zwarte joekels bij elkaar.
Deze zwarte leguaan komt alleen op Saba voor en wordt ernstig bedreigd. Een groene leguaan zit niet veel verder in de struiken.
Deze eerste dag vermaken we ons in het zwembad, fotograferen van vogels en leguanen. We wandelen naar Windwardside op onze teenslippers en dat is geen goed idee. De afdaling is enorm stijl. Omhoog lopen is nog een uitdaging. Ons verblijf zit ook nog eens tig traptreden hoog, dus deze weken wordt flink aan de conditie gewerkt, haha.
Boodschappen.
We doen boodschappen in het dorp en het is goed uitkijken wat je koopt, de prijzen zijn van sommige producten enorm hoog. Een flesje olijfolie (473ml) kost 17 usd, maar je had ze ook van 25 en 30 usd. We kopen 1 tomaat voor 1,45 en 2 uien kosten 1,25. Een potje calvé pindakaas 8,95 (niet gekocht uiteraard), terwijl een ander merk 4,75 kost. Een zak chips 5,75 usd, een pakje roomboter ook zoiets, dus sommige dingen laten we lekker staan. Elke woensdag wordt het eiland opnieuw bevoorraad dus veel groenten en fruit zijn op, want het is nu dinsdag. We nemen nog wel een trosje minibananen mee, maar ik vraag me serieus af in welk jaar ze rijp worden. Ze zijn gifgroen en keihard.
Later in de middag gaan we nog even naar Windwardside, dit keer op sneakers, dat loopt een stuk beter. We drinken een biertje en genieten van de relaxte sfeer. Het is duidelijk dat iedereen elkaar kent en iedereen begroet elkaar.
Als we terug lopen doen we nog een keertje boodschappen, want je moet je energie en tijd goed verdelen hier, je moet toch elke keer hellinkje op en hellinkje af.
Een beetje regen op Saba.
Regen is goed voor de natuur en de watervoorraden. Ook deze nacht heeft het weer flink geregend en ook in de ochtend valt er af en toe een bui. De zwarte leguanen zitten weer op hun plek om op te warmen en ook de groene leguaan is weer present. De gestreepte vlinder vliegt weer rond en deze keer kan ik ook mooi de saba anolis fotograferen in de palm naast ons terras.
Deze gekko laat zich ook overdag zien, het mannetje heeft prachtige vlekken. Het mag duidelijk zijn dat de Saba Anolis alleen op Saba voorkomt.
Er valt een flinke regenbui, maar dat levert dat weer wel een spectaculaire dubbele regenboog op. Gaaf!
Duiken en snorkelen.
Gisteren hebben we een afspraak gemaakt voor onze 1e duik en snorkeltrip. Om half 1 worden we opgehaald. De ochtend lummelen we dus lekker op ons terrasje. De taxirit in een busje naar de haven is al een spektakel op zich, de bochten en steile hellingen zijn een flinke uitdaging. Na een kort boottochtje zijn we op de plek waar we gaan snorkelen en duiken. Hoera de snorkelaars (3 stuks inclusief ik) mogen maar liefst 1,5 uur in het water dobberen, maak me gek. Gooijert duikt een uur lang. We zijn op hetzelfde stuk, maar hij wat dieper dan ik en helaas zie ik geen haaien en Gooijert wel.
Ik had gehoopt verpleegsterhaaien te kunnen zien, maar niet getreurd, ik zie ontelbaar veel groene schildpadden, veel kleintjes, maar ook 2 enorme joekels.
Verder nog 2 pijlstaartroggen, papegaaivissen, barracuda’s en koffervisjes.
Koffervis.
Vooral die koffervisjes zijn zo enorm schattig. Gooijert zet er 1 gelukkig mooi op de foto.
Het is geen dicht begroeit rif wat we onderwater zien. Wel veel rotsen, zacht koraal, helder water en kleine zandvlakten. Maar dat maakt het allemaal zeer interessant.
We zijn niet ontevreden. In de late middag trekken we nog wat baantjes in het zwembad samen met de opblaasbare mini flamingo en dan doen we nog wat boodschapjes in het dorp.
Mojito.
Want sja er is nieuwe bevoorrading, dus wellicht is er munt voor de …. MOJITO!!! En ja hoor, we scoren mango, bananen (rijp dus zooo lekker), avocado, munt, rum, rietsuiker, paprika, komkommers en bier. We bereiden ons voor op de steile helling naar boven, maar hey…. een dame in auto vraagt of we een lift willen. Sneller dan het licht zeg ik wow wat aardig, jaaaaa graag. Als we uitstappen hoeven we alleen nog maar die 79 treden omhoog naar ons appartement te nemen. Het gaat wennen denk ik. Die homemade mojito by Gooijert smaakt niet normaal goed. Daarna koken we een niet normaal smakelijke pasta met groenten. We nemen nog een biertje en nog een mojito en gaan na een gezellig avondje tevreden slapen.
Hiken op Saba.
Deze nacht heeft niet geregend. We maken een lekker ontbijtje voor onszelf en dan maken we ons gereed voor onze 1e hike op Saba. We beginnen met een makkelijke en niet al te lange hike, je moet rustig opbouwen hè. Daarbij heb ik dus spierpijn van alle hellingen en trappen en ook van het snorkelen gisteren, dus ff rustig aan, haha.
Mas Cohones Trail.
Zo heet de wandeling die we vandaag doen. Na ons ontbijt zeggen we de zwarte leguanen gedag en ook onze huisgekko, deze saba anolis woont in de keuken. Als we weg gaan doen we de deur niet op slot. Het is even wennen, maar op Saba heeft nagenoeg niemand een slot op de deur. We lopen via Windwardside naar de trap waar ook de hike begint naar Mount Scenery, de hoogste top van het eiland. Die doen we nu nog niet. Mas Cohones is een bergtop van 530 meter hoog. De ca. 500 treden zijn scheef, begroeit met mos en tussen de 25 en 60cm hoog. Het is een mooie wandeling.
Regenbuitje.
Als we terug lopen krijgen we een flinke regenbui over ons heen. Eigenwijs als ik ben had ik geen regenjas meegenomen en Gooijert wel. Ik mag gelukkig wel even mee schuilen onder zijn regenjas. Daarna lopen we verder door de regen. Bij bakkerij Bizzy B drinken we wat en nemen er wat lekkers bij. Het is te leuk om hier in het centrum mensen te bekijken. Iedereen is vriendelijk en bijna iedereen groet elkaar, ja ook wij worden begroet.
Zwembad.
Als we terug zijn genieten we even lekker van de zon, het is zo’n 26 graden en we nemen zo nu en dan een plons in het zwembad, welke trouwens ook gevuld is met regenwater. Ik fotografeer wat vogels en we boeken ook wat duik en snorkeltrips en plannen ons nieuwe hike voor morgen.
We maken nog even een wandeling in de omgeving en vangen weer wat regendruppels op. Als we weer terug zijn bij ons appartement genieten we van een Carib biertje, kijken naar het prachtige uitzicht op zee waar zonnestralen en regenstralen elkaar afwisselen.
Koken doen we weer zelf, dit keer wraps met bonen, avocado, knoflook, ui, paprika en mais. Serieus, het was weer goddelijk.
Dat water verkleurd met de lucht mee. Dus als er blauwe lucht te zien is, is de plas ook blauw, zijn er wolken wordt het water melkblauw. We lopen een stukje langs de rand en als we terug komen staat er een man die traditionele oorlogskleding aan heeft. Soms zijn we van die uber toeristen dus ik fotografeer niet alleen hem, maar we gaan ook met hem op de foto.
Dan hoor ik de gids zeggen: she is moving? Slik, leuk het is dus een dame en ze loopt. Gelukkig loopt het monster niet snel en ik moet toegeven het is best een mooi dier. Dan kruipt misses tarantula veilig in haar holletje in de boom en kan ik met een gerust hart gaan slapen.
Onze gids Sundy staat om half 10 klaar om ons door het gebied van Rammang Rammang te gidsen. Dit gebied staat sinds 2023 op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Dan moeten we de glibberige tocht ook weer terug en we lopen tot aan ons verblijf. Daar genieten we van een welverdiend Bintang biertje nadat ik onze schoenen heb schoon gespoeld. In de avond eten we erg lekker bij ons onderkomen en duiken vroeg ons bedje in.
We zien een karetschildpad, vissen, slakken en zelfs een zeeslang, Ubercool! Het gaat om een ringslangplatstaart. Rare naam voor de meest giftigste zeeslang.
